Basiswet van Israël
Een basiswet van Israël is een basiswet met een speciale status die in de toekomst een gedeelte van de Israëlische grondwet uit zou maken.
Tot het hoofdstukgewijs aannemen van de grondwet is in de provisionele raad van 1949 (later de Eerste Knesset) besloten. Alhoewel de meeste geplande basiswetten af zijn, heeft Israël echter nog steeds geen grondwet. Sinds 19 juli 2018 heeft Israël 14 basiswetten.[1]
De laatst aangenomen basiswet was de zogenaamde natiestaatwet, die de staat Israël als joodse staat omschrijft, waarin alleen het joodse volk recht op nationale zelfbeschikking heeft, die open staat voor "joodse vestiging" en waarin het Arabisch niet langer een officiële taal is. Geen woord over het Palestijns-arabische deel van de bevolking. Een en ander lokte veel protest uit bij de Palestijnse bevolking (moslims, Druzen en christenen[2]). Als niet-joden zien zij deze wet als het eindelijk bij wet vastleggen van wat zij sinds de stichting van de staat Israël (1948) ervaren: tweederangs burgers te zijn.[3]
Een opsomming van deze basiswetten (BW):
| Aangenomen op | Knesset | Onderwerp |
|---|---|---|
| BW van 12-02-1958 | 3e | de Knesset |
| BW van 25-07-1960 | 4e | Grondeigendom |
| BW van 16-06-1964 | 5e | Staatshoofd |
| BW van 1968, resp.1992,resp2001 | 6e, 12e 15e | Regering |
| BW van 21-07-1975 | 8e | Staatsfinanciën |
| BW van 31-03-1976 | 8e | Leger |
| BW van 13-12-1980 | 9 | Hoofdstad Jeruzalem |
| BW van 28-02-1984 | 10e | Rechtsspraak |
| BW van 15-02-1988 | 12e | Controle op de staatskas |
| BW van 1992 resp. 1994 | 13e | Vrijheid van beroepsuitoefening |
| BW van 17-03-1992 | 12e | Menselijke waardigheid en vrijheid |
| BW van 12-03-2014 | 19e | Referendum |
| BW van ? | ? | Staatsbudgetten 2017 en 2018 |
| BW van 19-07-2018 | 20e | Israël als de Natiestaat van het Joodse volk |