Na de Spelen stapte hij over naar de beroepsrenners en ging rijden voor het Franse team La Vie Claire bij kopman Bernard Hinault. In de open Ronde van de Toekomst van september 1984 won hij twee ritten.
In 1985 won hij de Grote Prijs van het kanton Zürich, een rit in lijn plus de ploegentijdrit in de Ronde van de Toekomst en een rit in de Ronde van Denemarken.
In maart 1986 besloot hij echter plots om te stoppen met koersen, omdat hij mentaal niet meer was opgewassen tegen de risico's van het vak.[1] Zijn plaats in de ploeg werd ingenomen door de Zwitser Othmar Häfliger.[2]
.svg){kind=small}
Zwitserland
OS 1984 (ploegentijdrit)
· 
· 