Nederlands: In de Middeleeuwen bidden geestelijken dagelijks op vaste tijdstippen, ook wel getijden genoemd. Met de komst van zogeheten getijdenboeken wordt het ook voor leken, mensen die niet tot de geestelijke stand behoren, mogelijk om de getijden te bidden. Aan het einde van zijn leven vertaalde Geert Grote (1340-1384) de Latijnse getijden in het Nederlands, zodat ze voor een grote groep beschikbaar worden. Het getijdenboek groeit in de vijftiende eeuw uit tot een van de populairste boeken van de Noordelijke Nederlanden. Dit handschrift is waarschijnlijk besteld door een welgesteld burger of edelman.