Bunny Livingston
| Bunny Wailer | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Bunny Wailer in concert op Reggae Geel 2014
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Neville O'Riley Livingston | |||
| Bijnaam | Bunny | |||
| Geboren | 10 april 1947 | |||
| Geboorteplaats | Kingston
| |||
| Overleden | 2 maart 2021 | |||
| Overlijdensplaats | Kingston
| |||
| Land |  Jamaica
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1966-1975 (The Wailers) 1975-2021 (solo) | |||
| Genre(s) | reggae, rootsreggae, ska | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Bunny Livingston, ook bekend als Bunny Wailer en geboren als Neville O'Riley Livingston (Kingston (Jamaica), 10 april 1947 – Kingston, 2 maart 2021), was een Jamaicaanse reggae-artiest. Hij werd bekend als oorspronkelijk lid van The Wailers.
Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Neville O'Riley Livingston hield erg van voetbal, en maakte samen met zijn vrienden Bob Marley en Peter Tosh van afval gitaren. Samen begonnen ze een bandje, The Wailers, vernoemd naar een verhaal uit de Bijbel. Ze brachten zes albums uit, waarvan de meeste succesvolle Catch a Fire, met de hit Stir It Up, en Burnin', met hits als I Shot the Sheriff en Get Up, Stand Up.
In 1975 verlieten Peter Tosh en Neville Livingston, inmiddels beter bekend als Bunny Livingston, de band. Ze wilden een solocarrière beginnen, omdat Marley vrijwel alles zong bij The Wailers. Peter Tosh kreeg vervolgens een vrij succesvolle solocarrière, maar Livingston kreeg geen hits meer.
Toch is Livingston een reggaelegende. Hij stond namelijk gedeeltelijk achter het succes van The Wailers. Na het vertrek van Livingston en Tosh werd die band hernoemd naar Bob Marley & The Wailers. Die werden wereldberoemd, ook al is I Shot the Sheriff waarschijnlijk toch het beroemdste nummer. Dat werd onder andere gecoverd door Eric Clapton en Stephen Marley.
Bunny Livingston was in de 21e eeuw nog steeds actief in de muziek, zo trad hij in 2014 op op Reggae Geel.
Discografie[bewerken | brontekst bewerken]
- Blackheart Man, 1976
- Protest, 1977
- Dubd'sco Vol 1, 1978
- Struggle, 1978
- In I Father's House, 1979
- Rock and Groove, 1981
- Sings the Wailers, 1981
- Dubd'sco Vol 2, 1981
- Tribute, 1981
- Rootsman Skanking, 1981
- Hook Line & Sinker, 1982
- Live!, 1983
- Roots Radics Rockers Reggae, 1983
- Marketplace, 1985
- Rule Dance Hall, 1987
- Liberation, 1988
- Gumption, 1990
- Just be Nice
- Communication
- Dance Massive
Compilaties:
- Retrospective
- Crucial Roots Classics
- Time Will Tell: A Tribute to Bob Marley
- Hall of Fame: A Tribute to Bob Marley
- Solomonic Singles 1: Tread Along 1967-1976
· 
· 