Naar inhoud springen

Camané

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Camané
Camané
Algemene informatie
Volledige naam Carlos Manuel Moutinho Paiva dos Santos Duarte
Geboren 20 december 1966
Geboorteplaats Oeiras (Portugal)
Land Vlag van Portugal Portugal
Werk
Genre(s) fado (muziek)
Beroep zanger
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Camané (geboren Carlos Manuel Moutinho Paiva dos Santos Duarte, 20 december 1966 in Oeiras ) is een Portugees fadozanger.[1][2]

Camané hield als kind al van fado. Zijn ouders hadden fadoplaten van zangers als Amália Rodrigues, Carlos do Carmo en Alfredo Marceneiro, naast muziek van Frank Sinatra, The Beatles en Charles Aznavour. De vader van Camané was (amateur)fadozanger, net als zijn overgrootvader José Júlio Paiva. Camané leerde veel over het zingen van fado van zijn vader. Na Camané werden zijn jongere broers Hélder Moutinho en Pedro Moutinho ook fadozangers.[3][4][5]

Camané begon als tiener fado te zingen en won in 1979 de Grande Noite de Fado competitie. Hij trad op in diverse fadohuizen in Lissabon en werkte mee aan theatervoorstellingen, films en projecten van andere muzikanten. Hij was bijvoorbeeld lid van de pop/rockgroep Humanos en werkte samen met de rockband Xutos & Pontapés, singer-songwriter Sérgio Godinho en jazzmuzikant Pedro Abrunhosa.[1][2][3][6][7]

In 1995 bracht Camané zijn eerste solo-album uit, net als de albums daarna geproduceerd door de Portugese muziekproducent, songwriter en componist José Mária Branco.[6] Camané verkocht meer dan zes miljoen albums.[7] Zijn album Sempre de Mim stond drie weken op 1 in de Portugese albumhitlijst.[2] In 2010 gaf hij een optreden op het North Sea Jazz Festival.[8]

Camané wordt gezien als een van de beste en meest toonaangevende fadozangers van zijn generatie. De Standaard schreef dat Camané "een warme, omfloerste voordracht heeft, waarmee hij zijn smachtende poëzie ingrijpend gestalte geeft" en "diep in de ziel grijpt". De Standaard noemde Camané's plaat Pelo dia dentro "uitzonderlijk goed" en schreef dat Camané zich op deze plaat "ontpopte tot de brugfiguur tussen de oude fadomuziek en de nieuwlichters."[9][10][11]

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1979: winnaar Grande Noite do Fado competitie[1]
  • 2005: Amália Award, Beste mannelijke fadovertolker[12]
  • 2011: Amália Award, Beste album[12]
  • 2017: Tenco Award[6][13]
  • 2020: Nominatie voor Latin Grammy Award, Beste Portugeestalige rootsmuziek album[14]
  • Uma Noite de Fados (1995)
  • Na Linha da Vida (1998)
  • Esta Coisa da Alma (2000)
  • Pelo Dia Dentro (2001)
  • Como sempre... Como dantes (live) (2003)
  • DVD – Ao vivo no São Luíz (2006)
  • Sempre de Mim (2008)
  • Do Amor e dos Dias (2010)
  • Infinito Presente (2015)
  • Canta Marceneiro (2017)
  • Camané & Mário Laginha - Aqui Está-Se Sossegado (2019)
[bewerken | brontekst bewerken]

Officiële website

Bronnen en referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. a b c (en) Romero, Angel, Artist Profiles: Camané | World Music Central. worldmusiccentral.org (21 april 2019). Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 18 augustus 2024.
  2. a b c (en) Jason Birchmeier, Camané Biography. allmusic.com. Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
  3. a b (pt) Vanessa Fidalgo, Camané: "Tenho dificuldade em dizer que sou fadista”. Correio da Manhã (11 maart 2018). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
  4. (pt) Camané: “Convidava Sinatra para cantar”. Correio da Manhã (1 december 2013). Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
  5. (pt) Miguel Azevedo, Camané: "Em miúdo tinha que ouvir fado às escondidas dos meus amigos". Correio da Manhã (3 mei 2015). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
  6. a b c (pt) Camané distinguido com o Prémio Tenco de Itália. Correio da Manhã (9 augustus 2017). Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 18 augustus 2024.
  7. a b (en) Tom Huizenga, Camané: Tiny Desk Concert. npr.org (15 mei 2015). Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
  8. Camané | NN North Sea Jazz Festival. www.northseajazz.com. Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 18 augustus 2024.
  9. De saudade van Camané. standaard.be (30 oktober 2002). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
  10. (en) Pareles, Jon, "A Fado Traditionalist, Embracing Torment, Suffering and Song", The New York Times, 4 december 2011. Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
  11. (pt) Camané apresenta ‘Sempre em Mim’. Correio da Manhã (12 mei 2008). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
  12. a b (en) Amália Awards – Fundação Amália Rodrigues. amaliarodrigues.pt. Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 18 augustus 2024.
  13. (it) Tutti i Premi Tenco. clubtenco.it. Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 18 augustus 2024.
  14. (es) Camané. www.latingrammy.com. Gearchiveerd op 19 augustus 2024. Geraadpleegd op 18 augustus 2024.