Caribbean Congress of Labour
| Caribbean Congress of Labour | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geschiedenis | ||||
| Ontstaansdatum | 1960 | |||
| Structuur | ||||
| Voorzitter | David Messiah[1] | |||
| Secretaris-generaal | George De Peana | |||
| Ledenaantal | ± 500.000 | |||
| Verwante organisaties | ||||
| Internationaal | Internationaal Vakverbond (ITUC) | |||
| ||||
Caribbean Congress of Labour (Nederlands: Caraïbisch Arbeidscongres), kortweg CCL, is een Caraïbisch koepelorganisatie van 33 vakbonden en vakcentrales die de belangen van ± 500.000 werknemers in 17 Caraïbische landen behartigt. De hoofdzetel is gelegen in Saint Michael te Barbados.
De organisatie vertegenwoordigt de aangesloten vakbonden ten overstaan van de Caribische Gemeenschap (CARICOM), de Vereniging van Carïbische Staten (ACS) en de Organisatie van Oost-Caribische Staten (OECS).
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
(Voormalige) Voorzitters[bewerken | brontekst bewerken]
| Voorzitter | Van | Tot |
|---|---|---|
| Lincon Lewis | 2001 | 2007[2] |
| Jacqueline Jack | 2007[2] | 2010 |
| David Messiah | 2010 | Heden |
(Voormalige) Algemeen-Secretarissen[bewerken | brontekst bewerken]
| Algemeen-Secretaris | Van | Tot |
|---|---|---|
| Lincoln Lewis | 2007[2] | 2010[3] |
| George De Peana | 2010 | Heden |
Congressen[bewerken | brontekst bewerken]
De organisatie hield haar haar jongste congressen in:
- 2004 in Suriname[4]
- 2007 in Kingstown, Saint Vincent[2]
Aangesloten vakcentrales en vakbonden[bewerken | brontekst bewerken]
Voor Suriname is de Raad van Vakcentrales in Suriname (RAVAKSUR) aangesloten.[5]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- Literatuur: Labour Rebellions of the 1930s in the British Caribbean Region Colonies; Richard Hart; Socialist History Society; ISBN 978-0-9537742-3-4