Claire Atherton

Claire Atherton (San Francisco, 1963) is een Amerikaans filmmonteur.^[1]

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Atherton groeide op in New York en Parijs. Haar zus is componiste Sonia Wieder-Atherton.

Van jongs af aan was ze door de taoïstische filosofie en Chinese ideogrammen geïntrigeerd. Zo bracht ze in 1980 enkele maanden door in China en studeerde later sinologie in Parijs. Daarna volgde ze een opleiding aan de Ecole Louis Lumière in Parijs, waar ze afstudeerde in 1986.^[2]

Atherton woont en werkt nog steeds in Frankrijk.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 1982 startte ze als 18-jarige video-technicus in het Centre Audiovisuel Simone de Beauvoir^[3], opgericht door onder andere actrice Delphine Seyrig.

In 1986 begon ze samen met Chantal Akerman te werken aan Letters Home, de verfilming van het gelijknamige toneelstuk van en met Coralie en Delphine Seyrig, gebaseerd op brieven van Sylvia Plath. Dit vormde het begin van een 30-jarige samenwerking met de filmmaakster, tot aan dier laatste film No Home Movie (2015), en haar laatste installatie Now, die opende op de Biennale van Venetië in 2015. Atherton is tot vandaag de beheerder van Akerman's installaties.

Tegelijkertijd werkt Claire Atherton ook samen met andere documentairemakers. Onder hen Luc Decaster, Emilio Pacull, Noëlle Pujol, Andreas Bolm, Emmanuelle Demoris, Anne Barbé, Elsa Quinette, Christine Seghezzi, Christophe Bisson en Eric Baudelaire.

Atherton's werk als monteur werd gehonoreerd met een volwaardige retrospectieve in de Grenoble Cinemathèque in 2013.