Naar inhoud springen

Conrad Detrez

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 20 okt 2019 om 10:00. (1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Conrad Detrez

Conrad Detrez (Rukkelingen-aan-de-Jeker, 1 april 1937 - Parijs, 12 februari 1985) was een Belgische schrijver. Hij nam de Franse nationaliteit aan in 1982.

Biografie

Detrez werd geboren uit een Vlaamse moeder en een Waalse vader. Zijn jeugd was getekend door de Tweede Wereldoorlog, de gruwel van het slachten van dieren door zijn vader, die beenhouwer was, en het Limburgs landelijk katholieke klimaat.

In Herstal volgde hij de Grieks-Latijnse humaniora en in 1957 ging hij naar het seminarie van Sint-Truiden. In 1959 stierf zijn moeder. Datzelfde jaar ging hij naar de universiteit van Leuven om er filosofie en theologie te studeren.

Verontwaardigd door de oorlog in Algerije (dekolonisatie) en de opstanden van de arbeidersklasse in 1960-1961, verkeerde hij in een crisis, stopte zijn studies en emigreerde naar Brazilië in 1962.

Hij was actief als journalist in de Movimiento Democratico Brasileiro van Carlos Marighella dat tegen het dictatoriale regime van generaal Humberto Castello Branco de Alencar was, aan de macht gekomen na de staatsgreep tegen Goulart in 1964. In 1967 werd hij gevangengezet gedurende zes dagen en werd hierbij gemarteld. Vanuit veiligheidsoverwegingen verhuisde hij naar Frankrijk.

In Brazilië werd hij veroordeeld, waarna hij uitweek naar Algerije en daar les ging geven in het Lyceum van Sour El-Ghozlane.

Vanuit zijn kennis van de psychoanalyse begon hij aan een autobiografische roman Ludo, waarin hij een reconstructie maakte van zijn jeugd. Hij schreef een vervolgroman, Les Plumes du coq, over zijn puberteitsjaren gedurende zijn verblijf in België.

In 1975 werkte hij voor de BRT om de Anjerrevolutie in Portugal te verslaan. In 1978 verhuisde hij naar Parijs en schreef het vervolg van zijn leven neer in L'Herbe à brûler, waarvoor hij de Prix Renaudot ontving.

In 1980 kreeg hij gratie van de Braziliaanse overheid en keerde terug om vervolgens in maart 1982 de Franse nationaliteit aan te nemen. Vanaf 1984 vertoonde hij de eerste tekenen van aids; een jaar later stierf hij, op 12 maart 1985.

Bibliografie

Handtekening van Conrad Detrez

Erkentelijkheid

Hij won de Prix Renaudot in 1978 voor "L'herbe à brûler".