Credit Suisse Challenge 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Benjamin Hebert, winnaar 2011

De Credit Suisse Challenge is een golftoernooi van de Europese Challenge Tour en wordt van 14-17 juli 2011 net als in 2010 gespeeld op de Golf Sempachersee. In 2010 werd het toernooi op dezelfde baan gewonnen door Alessandro Tadini met een score van -22.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 71.

Ronde 1

Na ronde 1 staan 7 spelers aan de leiding met -5, includirf Tim Sluiter. Dan volgen er negen spelers op -4 en elf op -3, een heel hechte kopgroep.

Ronde 2

De Italiaanse rookie Andrea Pavan heeft een mooie ronde van 67 gemaakt en is aan de leiding gegaan en kreeg later Ian Keenan naast zich, een 35-jarige Engelse speler die ook nog geen Tour-overwinning heeft behaald. Drie spelers delen de derde plaats: Pablo Del Grosso, de Zwitser Nicolas Sulzer en Benjamin Hebert, die met een score van 64 het toernooirecord op zijn naam zette.

Ronde 3 en 4

Benjamin Hebert nam in ronde 3 de leiding over nadat hij een derde ronde van 67 maakte en kwam op een totaal van -12. Een ronde par daarna was voldoende voor zijn eerste overwinning op de Challenge Tour.
Een vreemde score van Andrea Pavan, die twee rondes aan de leiding stond en in de laatste negen holes +15 maakte en daarmee op de laatste plaats eindigde.

Eindstand
Andrea Pavan, leider ronde 1 en 2
Naam R1 Score Nr R2 Score Totaal Nr R3 Score Totaal Nr R4 Score Totaal Nr
Vlag van Frankrijk Benjamin Hebert
67
-4
T8
67
-4
-8
T8
67
-4
-12
1
71
par
-12
1
Vlag van Engeland Jamie Moul
66
-5
1
70
-1
-6
T8
70
-1
-7
T9
72
+1
-6
2
Vlag van Italië Federico Colombo
66
-5
1
70
-1
-6
T8
68
-3
-9
T2
74
+3
-6
T4
Vlag van Argentinië Pablo Del Grosso
69
-2
T28
65
-6
-8
T3
72
+1
-7
T9
74
+3
-4
T9
Vlag van Argentinië Daniel Vancsik
66
-5
1
73
+2
-3
T22
69
-2
-5
T20
72
+1
-4
T9
Vlag van Nederland Tim Sluiter
66
-5
1
70
-1
-6
T8
71
par
-6
T15
75
+4
-2
T14
Vlag van Zwitserland Nicolas Sulzer
67
-4
T8
67
-4
-8
T3
74
+3
-5
T20
75
+4
-1
T20
Vlag van Engeland James Heath
68
-3
T17
69
-2
-5
T14
67
-4
-9
T2
80
+9
par
T21
Vlag van Spanje Jorge Campillo
66
-5
1
71
par
-5
T14
70
-1
-6
T15
79
+8
+2
T38
Vlag van Nederland Wil Besseling
68
-3
T17
73
+2
-1
T47
70
-1
-2
T42
75
+4
+2
T38
Vlag van Engeland Ian Keenan
69
-2
T33
64
-7
-9
T1
72
+1
-8
T5
81
+10
+2
T38
Vlag van Wales Gary Houston
66
-5
1
72
+1
-4
T15
74
+3
-1
T51
78
+7
+6
T61
Vlag van Italië Andrea Pavan
66
-5
1
56
-4
-0
T1
75
+4
-5
T20
86
+15
+19
T70
Vlag van België Pierre Relecom
73
+1
T91
71
par
+1
MC
Vlag van Nederland Richard Kind
70
-1
T48
74
+3
+2
MC
Vlag van Nederland Jurrian van der Vaart
74
+2
T109
72
+1
+3
MC
Vlag van België Guillaume Watremez
74
+2
T109
73
+3
+4
MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist WD = withdrawn = teruggetrokken

De spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale rangorde

1 Vlag van Zwitserland Martin Rominger
2 Vlag van Zwitserland André Bossert
3 Vlag van Zwitserland Damian Ulrich
4 Vlag van Zwitserland Nicolas Sulzer
5 Vlag van Zwitserland Raphaël de Sousa
6 Vlag van Zwitserland Ken Benz
7 Vlag van Zwitserland Claudio Blaesi
8 Vlag van Zwitserland Tino Weiss
9 Vlag van Zwitserland Alexandre Chopard
11 Vlag van Zwitserland Robert Wiederkehr
12 Vlag van Zwitserland Jann Schmid
13 Vlag van Zwitserland Fredrik Svanberg
14 Vlag van Zwitserland Jean-Luc Burnier
15 Vlag van Engeland James Johnson
17 Vlag van Zwitserland Grégory Baumann
21 Vlag van Zwitserland Franco Li Puma
25 Vlag van Zwitserland Jon Andrea Nodér


Invitaties
Amateurs
  • Vlag van Zwitserland Arthur Gabella
  • Vlag van Zwitserland Joel Girrbach
  • Vlag van Zwitserland Marco Iten
  • Vlag van Zwitserland Benjamin Rusch

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]