Dalton-minimum

Het Dalton-minimum gedurende de 400 jaar telling van het aantal zonnevlekken.

Het Dalton-minimum was een periode van lage zonneactiviteit, genoemd naar de Engelse meteoroloog John Dalton, die duurde van ongeveer 1790 tot 1830. Zoals het Maunder-minimum en het Spörer-minimum, viel het Dalton-minimum samen met een periode van lager dan gemiddelde wereldtemperatuur. Het Oberlach-station in Duitsland, bijvoorbeeld, mat een 2,0 °C afname over 20 jaar.

De precieze reden van deze lager-dan-gemiddelde temperatuur in deze periode is nog niet bekend. Recente studies suggereren dat een stijging in vulkanisch activiteit grotendeels verantwoordelijk was voor deze koude trend.

Hoewel het jaar zonder zomer (1816) tijdens het Dalton-minimum optrad, was de voornaamste reden voor die bijzondere koude de uitbarsting van de Tambora in Indonesië, een van de twee grootste erupties van de laatste twee eeuwen.

Bronnen, noten en/of referenties

• Komitov Boris & Vladimir Kaftan (2004) - The Sunspot Activity in the Last Two Millenia on the Basis of Indirect and Instrumental Indexes: Time Series Models and Their Extrapolations for the 21st Century, in Proceedings of the International Astronomical Union, pp. 113-114
• Sebastian Wagner & Eduardo Zorita (2005) - The influence of volcanic, solar and CO₂ forcing on the temperatures in the Dalton Minimum (1790–1830): a model study^{[dode link]}, Climate Dynamics v. 25, pp. 205–218
• Robert M. Wilson - Volcanism, Cold Temperature, and Paucity of Sunspot Observing Days (1818-1858): A Connection?, The Smithsonian/NASA Astrophysics Data System

---