Naar inhoud springen

Daniel Thioune

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniel Thioune
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Daniel Thioune
Geboortedatum 21 juli 1974
Geboorteplaats Georgsmarienhütte, Vlag van Duitsland
Lengte 180 cm
Been Rechts
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2010
Huidige club Fortuna Düsseldorf
Functie Hoofdtrainer
Contract tot Onbekend
Jeugd
1980 – 1987
1987 – 1988
1988 – 1989
1989 – 1992 		Vlag van Duitsland Rasensport Osnabrück
Vlag van Duitsland Osnabrücker SV
Vlag van Duitsland Rasensport Osnabrück
Vlag van Duitsland Post-SV Osnabrück
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1992 – 1994
1994 – 1996
1996 – 2002
2002 – 2004
2004 – 2010 		Vlag van Duitsland Post-SV Osnabrück
Vlag van Duitsland SF Oesede
Vlag van Duitsland VfL Osnabrück
Vlag van Duitsland VfB Lübeck
Vlag van Duitsland Rot Weiss Ahlen 		0 (0)
0 (0)
170 (65)
52 (8)
112 (13)
Getrainde teams
2010 – 2011
2011 – 2012
2013 – 2015
2015 – 2017
2017 – 2020
2020 – 2021
2022 – 		Vlag van Duitsland Rot Weiss Ahlen (assistent)
Vlag van Duitsland Rot-Weiß Erfurt (scout)
Vlag van Duitsland VfL Osnabrück –17
Vlag van Duitsland VfL Osnabrück –19
Vlag van Duitsland VfL Osnabrück
Vlag van Duitsland Hamburger SV
Vlag van Duitsland Fortuna Düsseldorf
* Bijgewerkt op 24 mei 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Daniel Moustapha Thioune (Georgsmarienhütte, 21 juli 1974) is een voetbaltrainer met zowel de Duitse als de Senegalese nationaliteit. Hij is een voormalig profvoetballer. Hij werd in februari 2022 hoofdtrainer bij Fortuna Düsseldorf.

Spelersloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Thioune kwam tijdens zijn carrière uit voor verschillende Duitse clubs, waaronder Rot Weiss Ahlen, VfB Lübeck en VfL Osnabrück. Bij de drie genoemde clubs was hij actief in de 2. Bundesliga. In 2010 beëindigde hij zijn carrière na een zware blessure. [1]

Trainersloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Thioune begon zijn trainersloopbaan in 2010 als assistent van de Nederlander Arie van Lent bij het in de 3. Liga spelende Rot Weiss Ahlen.[2] Doordat de club failliet ging werd hij scout bij Rot-Weiß Erfurt.[3] Na één seizoen werd hij actief als trainer in de jeugdafdeling van VfL Osnabrück. Hij eindigde bij deze club uiteindelijk bij het eerste elftal om in 2020 de overstap te maken naar Hamburger SV. Na zijn ontslag bij de Noord-Duitse club vervolgde hij zijn loopbaan in 2020 bij Fortuna Düsseldorf.

VfL Osnabrück

[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2013/14 stond Thioune voor het eerst op eigen benen bij de onder 17. Op 11 augustus tijdens de met 3-2 verloren uitwedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van VfL Wolfsburg zat hij voor de eerste keer op de bank. Hij promoveerde met deze leeftijdscategorie naar B-Junioren Bundesliga.[4] Een kleine twee jaar later maakte hij in het seizoen 2015/16 de overstap naar de onder 19. Hij werd de opvolger van de naar de eerste selectie overgestaptte Joe Enochs. Halverwege zijn eerste seizoen bij de A-junioren haalde hij in maart op de Hennes Weisweiler Academie onder leiding van Frank Wormuth zijn trainerslicentie. Hij zat samen met onder andere Julian Nagelsmann, Domenico Tedesco en Pellegrino Matarazzo in de opleiding.[5] Bij de A-junioren gelukte het hem eveneens om in zijn eerste jaar naar de Bundesliga te promoveren.[6] In oktober 2017 werd hij gevraagd om tijdelijk de ontslagen Enochs bij het eerste elftal te vervangen.[7] Ondanks dat maar één van de vijf wedstrijden werd gewonnen maakte hij een maand later de definitieve overstap en liet hij zijn rol als jeugdtrainer achter zich.[4] In de jeugd had hij onder andere Steffen Tigges, Anton Stach en Felix Agu onder zijn hoede.

Op 13 oktober 2017 was Thioune tijdens de thuiswedstrijd tegen 1. FC Magdeburg in de 3. Liga voor de eerste keer eindverantwoordelijk voor een elftal in het profvoetbal. De wedstrijd aan de Bremer Brücke werd met 0-2 verloren.[8] Bij zijn aantreden stond Osnabrück op de 18e plaats. Uiteindelijk lukte het Thioune om zich met zijn ploeg te handhaven.[9] In zijn tweede seizoen (2018/19) werd hij kampioen met Osnabrück waarna promotie naar de 2. Bundesliga volgde.[10] Dit werd beloond met een contractverlenging tot 2020.[11] In zijn derde seizoen (2019/2020) stond hij als promovendus na 34 wedstrijden op de 13e plaats waardoor men zich moeiteloos wist te handhaven op het tweede niveau in Duitsland.[12] Deze prestatie trok de aandacht waardoor hij zijn loopbaan bij Hamburger SV vervolgde.[13]

Hamburger SV

[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2020 ondertekende Thioune een tweejarig contract bij de Noord-Duitse club.[14] Hij werd de opvolger van Dieter Hecking die het niet was gelukt om de Hamburger club terug te brengen naar de Bundesliga.[15] Met het aantrekken van Simon Terodde, Toni Leistner en Moritz Heyer werd stevig geïnvesteerd om in het seizoen 2020/21 wel de promotie te gaan maken naar het hoogste Duitse niveau. Op 14 september 2020 zat Thioune voor de eerste keer op de bank bij de Hamburger club tijdens de eerste ronde voor de DFB-Pokal.[16] De uitwedstrijd tegen Dynamo Dresden in het DDV-Stadion werd met 4-1 verloren.[17] Thioune kende een goede start van de competitie. De eerste vijf wedstrijden werden gewonnen. In de zesde speelronde liep hij tegen zijn eerste puntverlies aan tijdens de thuiswedstrijd tegen aartsrivaal FC St. Pauli.[18] Mede door twee doelpunten van de nieuwe aanwinst Terodde werd met 2-2 gelijkgespeeld.[19] In de daaropvolgende wedstrijden bleef de wisselvalligheid troef maar na de 3-1 overwinning op Jahn Regensburg tijdens de eerste wedstrijd in 2021 stond Thioune met Die Rothosen op de eerste plaats.[20] Men hield gedurende de gehele tweede helft van de competitie zicht op promotie zelfs toen men vanaf de 25e competitieronde vijf wedstrijden op rij niet wist te winnen. Om het tij te keren werd na het 1-1 gelijke spel op de 30ste speeldag tegen Karlsruher SC Thioune ondanks de derde plaats ontslagen en opgevolgd door clublegende Horst Hrubesch.[21] Hij lukte de voormalige spits van het Duitse elftal eveneens niet om promotie naar de Bundesliga te bewerkstellingen.[22]

Fortuna Düsseldorf

[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 2022 tekende Thioune een contract bij Fortuna Düsseldorf tot 2023.[23] Hij werd de opvolger van de wegens slechte resultaten ontslagen Christian Preußer.[24] Düsseldorf stond op dat moment op 16e plaats in de 2. Bundesliga. Onder Thioune werd een opmars ingezet te beginnen met zijn debuut wedstrijd. In het eigen Merkur Spiel-Arena werd met 2-1 gewonnen van Schalke 04.[25] De elf daaropvolgende wedstrijden werd niet verloren waardoor Thiuone met Düsseldorf op een veilige tiende plaats eindigde.[26] Om een gooi naar promotie te doen werden in het seizoen 2022/23 onder andere de Nederlanders Jorrit Hendrix en Jordy de Wijs aangekocht. Met een vierde plaats eindigde Düsseldorf net buiten de prijzen.[27] In zijn tweede volledige seizoen (2023/24) was Thioune erg succesvol. In de DFB-Pokal werd de halve finale gehaald. Met een 4-0 nederlaag in de BayArena was Bayer Leverkusen een maatje te groot.[28] In de competitie werd na een sterke tweede seizoenshelft een derde plaats bereikt waarna promotiewedstrijden volgden tegen VfL Bochum.[29] In de eerste wedstrijd in het Vonovia Ruhrstadion in Bochum werd met een 0-3 overwinning een eerste stap gezet.[30]

Persoonlijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Thioune werd geboren als zoon van een Senegalese vader en een Duitse moeder.[31] Na zijn jeugd ging hij sport- en onderwijswetenschappen studeren aan de universiteit van Vechta.[32] Hij is getrouwd en heeft twee kinderen.[3]

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Trainer:

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Duitsland VfL Osnabrück
2. Bundesliga 1x 2018/19

Statistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Van Tot Club Duels W G V Pt Ratio
17.11.2017 28.06.2020 Vlag van Duitsland VfL Osnabrück 105 39 32 34 149 1,42
14.09.2020 29.04.2021 Vlag van Duitsland Hamburger SV 32 14 10 8 52 1,63
13.02.2022 Vlag van Duitsland Fortuna Düsseldorf 91 49 22 20 169 1,86
Bijgewerkt tot 24 mei 2024

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Das ist Daniel Thioune (8 februari 2022). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  2. ↑ Koch, Julian, Daniel Thioune nun Co-Trainer in Ahlen (19 mei 2010). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  3. ↑ a b Domke Seidel, Christian, Ex-HSV-Trainer Daniel Thioune: „Als Schwarzer deutlich härter arbeiten“ (22 maart 2022). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  4. ↑ a b Thioune nun offiziell Cheftrainer (8 november 2017). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  5. ↑ Video : 23 fussball-lehrer erhalten Lizenz (9 maart 2016). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  6. ↑ U19 des VfL Osnabrück steigt in die Bundesliga auf (6 mei 2016). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  7. ↑ Koch, Julian, Joe Enochs um 2 Uhr freigestellt – Thioune übernimmt vorerst (4 oktober 2017). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  8. ↑ Auch unter Thioune: VfL-Negativserie geht weiter (13 oktober 2017). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  9. ↑ Koch, Julian, Osnabrück: Vom Fast-Absteiger zum Aufsteiger in 343 Tagen (22 april 2019). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  10. ↑ Lila-weißer Jubel: Der VfL Osnabrück kehrt in die 2. Bundesliga zurück (23 april 2019). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  11. ↑ VfL Osnabrück und trainer Daniel Thioune verlängern Vertrag (17 september 2019). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  12. ↑ Ketterl, Johannes, VfL Osnabrück: Bangen um Daniel Thioune (6 juli 2020). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  13. ↑ Daniel Thiuone verlässt den VFL Osnabrück (6 juli 2020). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  14. ↑ Schreuder kan optie wegstrepen: HSV presenteert Thioune (6 juli 2020). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  15. ↑ Hamburg appoint Thioune as head coach after Hecking exit (6 juli 2020). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  16. ↑ Nach 1:4-Debakel: HSV-Star flippt aus und attackiert Dresden-Fan (15 september 2020). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  17. ↑ Nach Blitzstart: Neue Dresdner Mannschaft kegelt den HSV raus (14 september 2020). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  18. ↑ Jung, Kevin, Torjäger Terodde lobt HSV-Mentalität: "War heute ein Wild-West-Spiel" (31 oktober 2020). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  19. ↑ Statistieken Hamburger SV - FC St. Pauli op 30 oktober 2020. Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  20. ↑ Statistieken Hamburger SV - Jahn Regensburg op 3 januari 2021. Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  21. ↑ Hüsken, Robert, Pure paniek bij HSV: club stelt clubicoon (70) als interim-trainer (3 mei 2021). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  22. ↑ Viele Fragezeichen beim HSV (17 mei 2021). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  23. ↑ Daniel Thioune folgt auf Christian Preusser (8 februari 2022). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  24. ↑ Düsseldorf trennt sich von Preußer - Thioune übernimmt (7 februari 2022). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  25. ↑ Matchday 22 round-up: Fortuna Düsseldorf earn new coach Daniel Thioune debut win over Schalke (13 februari 2022). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  26. ↑ Düsseldorfs Trainer Thioune - beim HSV gefeuert, bei Fortuna gefeiert (23 september 2023). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  27. ↑ Jolitz, Bernd, So lange hätte Fortunas Trainer noch weitermachen können (1 juni 2023). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  28. ↑ Erster Elfmeter, erster Doppelpack: Wirtz glänzt gegen Düsseldorf - Leverkusen im Finale (3 april 2024). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  29. ↑ Rumpf, Torsten, Das ist Fortunas Aufstiegs-Plan! (23 mei 2024). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  30. ↑ Mentele, Florian, Fortuna mit einem Bein in der Bundesliga : Bochum vergrault eigene Fans schon im Hinspiel! (23 mei 2024). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  31. ↑ Biermann, Christoph, „Auch meine Hautfarbe wird mich nicht stoppen!“ (6 juli 2020). Geraadpleegd op 24 mei 2024.
  32. ↑ Portrait Daniel Thioune. Geraadpleegd op 24 mei 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daniel_Thioune&oldid=67576545"