Fortuna Düsseldorf

Fortuna Düsseldorf
Naam	Düsseldorfer Turn- und Sportverein Fortuna 1895 e.V.
Opgericht	5 mei 1895
Plaats	Düsseldorf
Stadion	Merkur Spiel-Arena
Capaciteit	54.600 plaatsen
Aantal leden	28.000 ( nov 2019 )
Voorzitter	Alexander Jobst
Technisch directeur	Klaus Allofs
Trainer	Daniel Thioune
(Hoofd)sponsor	Henkel KGaA
Competitie	2. Bundesliga
Thuis	Uit
Alternatief
	Geldig voor 2023/24
Portaal	Voetbal

Fortuna Düsseldorf is een Duitse betaaldvoetbalclub uit Düsseldorf. De club is opgericht in 1895 en speelt haar thuiswedstrijden in de Merkur Spiel-Arena, die plaats biedt aan 54.600 toeschouwers.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Beginjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Op 5 mei 1895 werd de Turnverein Flingern 1895 opgericht. Doelstelling van de vereniging was "Lichaamsoefening en beweging". In mei 1911 werd de voetbalclub Alemannia 1911 opgericht. Anderhalf jaar later werd deze in voetbalclub Fortuna 1911 omgedoopt en midden 1913 fuseerde deze vereniging met de op 1 mei 1908 opgerichte Düsseldorfer Fußballklub Spielverein tot Düsseldorfer Fußballklub Fortuna 1911. Deze fusieclub fuseerde op haar beurt op 15 november 1919 met de eerder genoemde Turnverein Flingern 1895 tot Düsseldorfer Turn- und Sportverein Fortuna 1895.

West-Duitse bond[bewerken | brontekst bewerken]

De club, die aangesloten was bij de West-Duitse voetbalbond, ging vanaf 1919 in de Bergisch-Markse competitie spelen. In die tijd waren Düsseldorfer SC 99, SC Union 05 Düsseldorf en diens opvolger TuRU 1880 Düsseldorf de grote clubs uit de stad. In 1920 promoveerde de club voor het eerst naar de hoogste klasse, die in vier reeksen verdeeld was. Fortuna werd voorlaatste in de stadsliga Düsseldorf en omdat de vier reeksen werden samengevoegd moest de club een stap terugzetten. Fortuna promoveerde meteen terug naar de hoogste klasse. Van 1922 tot 1926 werd de competitie telkens over twee jaar gespreid en werd elk jaar één ronde gespeeld. Na twee seizoenen middenmoot eindigde de club in 1924/25 op een vierde plaats na de heenronde, de terugronde verliep bijzonder goed en de club stak zelfs Düsseldorfer SC 99 voorbij, die kampioen van de heenronde was en werd uiteindelijk tweede achter TuRU 1880. Voor het eerst waren de vicekampioenen niet uitgeteld na de reguliere competitie. Fortuna mocht naar de West-Duitse eindronde voor vicekampioenen en werd daar vierde in de groepsfase. Na dit seizoen werd de competitie weer over één jaar gespeeld en de reeks werd in twee verdeeld. Met grote voorsprong werd Fortuna groepswinnaar en ook in de finale werd rivaal TuRU 1880 verslagen. In de West-Duitse eindronde eindigden Fortuna samen met SV Kurhessen 1893 Kassel op een gedeelde derde plaats en speelde nog een testwedstrijd die ze wonnen. Ze moesten nu nog een wedstrijd spelen tegen de winnaar van de vicekampioenen voor het derde ticket naar de eindronde om de landstitel. Tegenstander was toevallig rivaal TuRU 1880 dat met 2:1 na verlengingen verloor. In de eindronde werd de club meteen met 1:4 gewipt door Hamburger SV. Het volgendee seizoen werd de club opnieuw groepswinnaar en nam het in de finale op tegen Sportfreunde Schwarz-Weiß Barmen. Na een 3:2 nederlaag kon de club met 5:1 winnen, maar omdat doelsaldo niet telde kwam er een derde wedstrijd die Barmen dan weer won. In de eindronde verloor Fortuna meteen van Schwarz-Weiß Essen. In 1928/29 won Fortuna de titel tegen SSV 1904 Elberfeld. In de eindronde werden de acht kampioenen verdeeld over twee groepen en Düsseldorf werd groepswinnaar waardoor ze zich voor de finalegroep plaatsen. Hier werden ze derde achter FC Schalke 04 en Meidericher SpV 02. Fortuna speelde nu een beslissende wedstrijd tegen Schwarz-Weiß Essen, winnaar van de vicekampioenen voor het derde ticket naar de nationale eindronde. Düsseldorf won en plaatste zich, in de eerste ronde verloor de club met 5:1 van SpVgg Fürth. Het volgende seizoen werden beide reeksen samen gevoegd en moest Fortuna genoegen nemen met een tweede plaats achter Benrath. In de eindronde versloeg de club VfB Lützel, SC Borussia 08 Rheine en in de finale Krefelder FC Preußen 1895. Hierdoor maakte de club nog kans op een ticket naar de nationale eindronde door te spelen tegen de nummer drie uit de kampioenengroep, echter was SpVgg Sülz 07 de club hier te vlug af. In 1930/31 werd de competitie weer gesplitst in twee reeksen en Fortuna werd overtuigend kampioen na een 3:0 en 8:0 zege op Schwarz-Weiß Barmen. In de eindronde wist Fortuna voor het eerst de titel te winnen, echter werd de club in de nationale eindronde meteen gestopt door Eintracht Frankfurt. De competitie werd nu zelfs in drie reeksen verdeeld en Fortuna werd overtuigend groepswinnaar met 15 zeges op 16 wedstrijden. In de finalegroep om de Bergisch-Markse titel moest de club echter genoegen nemen met een derde plaats achter SW Barmen en Benrath en was vroegtijdig uitgeschakeld. Fortuna herpakte zich het volgende seizoen en werd opnieuw kampioen. In de eindronde versloeg Fortuna SpVgg Sülz 07 met 0:7 en won daarna ook nog van 1. SV Borussia 04 Fulda. In de finale moest de club zich gewonnen geven tegen FC Schalke 04, maar plaatste zich wel voor de nationale eindronde. Voor het eerst kon de club een wedstrijd winnen, Vorwärts RaSpo Gleiwitz werd met de grond gelijk gemaakt (9:0) en ook Arminia Hannover en Eintracht Frankfurt werden weggemaaid op weg naar de finale, waarin ze opnieuw tegenover Schalke 04 kwamen te staan, dat deze keer aan het kortste eind trok, waardoor Fortuna de landstitel behaalde. Tot op heden is dit het grootste succes in de clubgeschiedenis. Paul Janes was een van de grootste spelers uit de jaren dertig van het Derde Rijk met 71 interlands op zijn palmares.

Gauliga[bewerken | brontekst bewerken]

Na dit seizoen werd de competitie grondig hervormd door het naziregime. De West-Duitse bond met zijn acht competities werden ontbonden en vervangen door de Gauliga. Fortuna ging in de Gauliga Niederrhein spelen. In het eerste seizoen eindigde de club samen met rivaal Benrath vanboven, maar moest genoegen nemen met een tweede plaats door een slechter doelsaldo van één goal. Het volgende seizoen had Benrath vier punten voorsprong, maar in 1935/36 won Fortuna de competitie wel.

In de einronde werden de kampioenen in groepen van vier onderverdeeld. Fortuna won vijf van de zes wedstrijden en verloor enkel van FC Hanau 93 met zware 5:1 cijfers. In de halve finale won de club van Vorwärts-RaSpo Gleiwitz en plaatste zich zo voor de finale tegen 1. FC Nürnberg. Deze laatste won met 2:1 de titel. Ook het volgende seizoen plaatste de club zich voor de eindronde en belandde nu in een groep samen met Nürnberg en werd tweede en was bijgevolg uitgeschakeld. Ook in 1937/38 werd de eindronde gehaald en deze keer stootte de club weer door naar de halve finale, maar verloor daar van Schalke 04. Er was dat jaar wel een wedstrijd voor de derde plaats die de club won van Hamburger SV.

In 1938/39 werden in de eindronde twee groepen van drie clubs gemaakt, Fortuna en Dresdner SC werden groepswinnaar en moesten tegen elkaar spelen voor een halve finale-ticket. Dresdner won. Het seizoen erna moest de club het in de groepsfase afleggen tegen Schalke. In 1941 werd de hegemonie van de club doorbroken door TuS Helene Altenessen en werd de club voor het eerst sinds 1935 geen kampioen, sterker nog, de club werd slechts vijfde in de competitie. Het volgende seizoen was een ramp voor de stad, alle drie de clubs eindigden op de drie laatste plaatsen, enkel Benrath wist zich te redden en Fortuna en rivaal TuRU degradeerden. Fortuna beperkte de afwezigheid tot één seizoen.

Naoorlogse periode[bewerken | brontekst bewerken]

Na de Tweede Wereldoorlog werd de Oberliga ingevoerd als nieuwe hoogste klasse met vijf reeksen. Fortuna speelde in de Oberliga West. De club speelde tot 1963 in de Oberliga, met uitzondering van seizoenen 1949/50 en 1960/61 toen Fortuna in de tweede klasse speelde. De bekendste speler was Toni Turek (1950-55), de 'voetbalgod' en wereldkampioen van 1954.^[1] De beste plaats was de derde in 1959. In deze periode bereikte de club drie keer de finale van de Duitse beker, maar verloor deze van Bayern München, VfB Stuttgart en Nürnberg. Omdat Fortuna slechts een middenmoter was tijdens deze periode plaatsten ze zich niet voor de Bundesliga die van start ging in 1963. De club speelde in de Regionalliga West, die een van de vijf tweede klassen was. Na twee derde plaatsen werd de club kampioen in 1966 en werd ook groepswinnaar in de eindronde waardoor ze promoveerden naar de Bundesliga. Na één seizoen degradeerde de club terug naar de Regionalliga. Na vier seizoenen werd de club vicekampioen, met evenveel punten als kampioen VfL Bochum en stond in de eindronde in een groep met Borussia Neunkirchen, FC St. Pauli, 1. FC Nürnberg en Wacker 04 Berlin. Fortuna speelde twee keer gelijk en won zes keer en promoveerde zo voor de tweede keer naar de Bundesliga.

Succes in Bundesliga[bewerken | brontekst bewerken]

Het tweede avontuur in de Bundesliga begon veelbelovend en na zes speeldagen stond de club op de vierde plaats, maar daarna zakte de club weg en eindigde op de dertiende plaats. In 1972 werd het Rheinstadion vernieuwd omdat het gebruikt zou worden als stadion voor het WK 1974. Dit luidde een nieuwe grootste periode in voor de clubgeschiedenis. Fortuna draaide mee aan de top en stond op de negende speeldag op de tweede plaats achter Bayern München. Een nederlaag tegen Hamburg zorgde ervoor dat de club uit balans was en zes wedstrijden niet meer kon winnen en daardoor naar de vijfde plaats zakte. Naar het einde van het seizoen toe herpakte de club zich en werd uiteindelijk derde achter Bayern München en 1. FC Köln met 42 punten. Dit is het beste resultaat wat de club ooit haalde in de Bundesliga. Hierdoor mocht Fortuna voor het eerst Europees voetbal spelen en bereikte de achtste finales van de UEFA Cup, waarin het Oost-Duitse Lokomotive Leipzig de club versloeg. In de Bundesliga bevestigde de club door opnieuw derde te worden en ook in de UEFA Cup werd weer de achtste finale bereikt, waarin FC Amsterdam de club wipte.

Het volgende seizoen werd de club zesde en daarna twee keer twaalfde. In 1977/78 werd de vijfde plaats bereikt en speelde de club voor de vijfde keer in de geschiedenis de finale om de Duitse beker. Fortuna verloor met 0-2 van landskampioen Köln en mocht daardoor deelnemen aan de Europacup II. Fortuna slaagt erin om de finale te bereiken en nam het daarin op tegen FC Barcelona, dat met 4-3 (na verlengingen) won. In de competitie won de club in december 1978 met 7-1 van Bayern München, de grootste uitnederlaag in de geschiedenis van de Duitse recordkampioen.

In 1979 en 1980 bereikte de club opnieuw de finale van de Duitse beker en kon deze nu wel winnen. De Europese avonturen daarna duurden echter niet zo lang als in 1979. In 1981 bereikte de club nog de kwartfinale van de beker en daarmee werd een zegereeks van 18 opeenvolgende wedstrijden in de beker beëindigd door Hertha. Het is de enige club in Duitsland die zo lang ongeslagen was in de beker. Begin jaren tachtig verloor de club de aansluiting met de top en belandde in de lagere middenmoot tot een degradatie volgde in 1986/87.

Liftploeg[bewerken | brontekst bewerken]

Na twee seizoenen 2. Bundesliga werd de club kampioen. De Düsseldorfse punkband Die Toten Hosen betaalden een deel van de transfersom voor Anthony Baffoe van Fortuna Köln voor Fortuna Düsseldorf. De band is een van de prominentste fans van de club. Fortuna maakte een rentree in de Bundesliga met een negende plaats. Na een twaalfde plaats het volgende seizoen werd de club laatste in 1991/92. Het volgende seizoen eindigde catastrofaal met een 21ste plaats en een degradatie naar de Oberliga Nordrhein, toen nog de derde klasse. Fortuna speelde voor het eerst op het derde hoogste niveau en werd met 14 punten voorsprong op Alemannia Aachen kampioen. Het volgende seizoen werd de club derde en stootte in één keer door naar de Bundesliga. Fortuna is niet de enige club die twee keer op rij promoveerde naar de Bundesliga, ook TSV 1860 München (1992-1994), Arminia Bielefeld (1994-1996), 1. FC Nürnberg (1996-1998), SSV Ulm 1846 (1997-1999) en TSG Hoffenheim (2006-2008). Aan de winterstop stond Fortuna laatste en leek een retourticket tweede klasse te krijgen. Opsterker was wel het bereiken van de halve finale van de beker, waarin het van Karlsruher SC verloor. In de competitie ging het na de winterstop beter en de club slaagde erin om het behoud te verzekeren. Het volgende seizoen kon degradatie echter niet meer vermeden worden.

Verval en wederopstanding[bewerken | brontekst bewerken]

Twee jaar later degradeerde de club voor de tweede keer in zijn bestaan naar de derde klasse, de Regionalliga West-Südwest. In het eerste seizoen werd de club zesde. Dit volstond om het behoud te verzekeren want de vier reeksen Regionalliga werden vervangen door twee reeksen. Het volgende seizoen waren de sterke teams dus gebundeld in twee reeksen en Fortuna eindigde op een degradatieplaats. Doordat Sachsen Leipzig en SV Wilhelmshaven geen licentie kregen voor het volgende seizoen werd de club echter gered. Het was echter uitstel van executie en in 2002 degradeerde de club naar de Oberliga, die nu nog maar de vierde klasse was. De club belandde in de financiële problemen en Die Toten Hosen schoten de club te hulp en sponsorden van 2001 tot 2003. Op 3 maart 2002 speelde de club zijn laatste wedstrijd in het Rheinstadion voor 21.000 toeschouwers tegen Rot-Weiss Essen, het werd 1-1. Het Rheinstadion werd afgebroken. De club verhuisde naar het kleine Paul-Janes-Stadion, dat plaats biedt aan 8700 toeschouwers.

Na twee seizoenen Oberliga werd de club vicekampioen achter SSVg Velbert en promoveerde naar de Regionalliga Nord omdat Velbert geen licentie kreeg. Op de plaats van het oude Rheinstadion werd de LTU arena gebouwd, goed voor 51.500 toeschouwers. In 2009 werd de naam veranderd naar ESPRIT arena. De openingswedstrijd werd gewonnen met 2-0 tegen 1. FC Union Berlin voor 38123 toeschouwers, een nieuw toeschouwersrecord voor de Regionalliga Nord. Na drie middenmootseizoenen werd de club in 2008 derde. Hierdoor kwalificeerde de club zich voor de 3. Liga, een nieuwe profcompetitie die nu de derde klasse werd, de Regionalliga was nu nog maar de vierde klasse.

De club deed het heel goed in de 3. Liga en op 23 mei 2009 verzekerde de club de promotie naar de 2. Bundesliga tegen Werder Bremen II, waarna Fortuna-Fans het veld bestormden. Er kwamen 50.095 toeschouwers kijken voor deze wedstrijd, een toeschouwersrecord voor de 3. Liga. De club trok de lijn bijna door met een tweede promotie op rij, maar de club werd uiteindelijk vierde. Seizoen 2010/11 begon er slecht met een aantal nederlagen op rij, maar de club herpakte zich en werd zevende. In 2011/12 deed de club lange tijd mee om de titel, maar moest zich uiteindelijk tevreden stellen met een derde plaats die recht gaf op barrage tegen de nummer 16 uit de Bundesliga, Hertha BSC. Na een overwinning in Berlijn speelde de club thuis gelijk en promoveerde zo na lange tijd terug naar de hoogste klasse. De club leek het hele seizoen het behoud te kunnen verzekeren, maar aan het einde van het seizoen kon de club twaalf speeldagen lang niet winnen en op de allerlaatste speeldag belandde Fortuna Düsseldorf op de voorlaatste plaats door overwinningen van rechtstreekse concurrenten en degradeerde opnieuw.

Het eerste seizoen in de tweede klasse behaalde Fortuna 50 punten en eindigde op een gedeelde 5de plaats. In het seizoen 2017/18 wist de club onder leiding van trainer-coach Friedhelm Funkel promotie af te dwingen naar de Bundesliga. De ploeg uit Düsseldorf won op zaterdag 28 april 2018 bij Dynamo Dresden met 2-1 en was daarmee zeker van minimaal de tweede plek, die goed is voor promotie naar de hoogste voetbalcompetitie in Duitsland. Het toeval wou dat de titelpretendenten Fortuna en Nürnberg elkaar op de laatste speeldag troffen, beide clubs met evenveel punten. Fortuna won in het hol van de leeuw met 2-3 en werd zo kampioen.

De grootste rivalen[bewerken | brontekst bewerken]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Landskampioen

1933

2. Bundesliga

2018

DFB-Pokal

1979, 1980

Kampioen Bergisch-Mark

1927, 1929, 1931, 1933

Kampioen West-Duitsland

1931

Gauliga Niederrhein

1936, 1937, 1938, 1939, 1940

Intertoto Cup

1967, 1984, 1986

Eindstanden vanaf 1964[bewerken | brontekst bewerken]

1964 3e
Regionalliga
1965 3e
Regionalliga
1966 1e
Regionalliga
1967 17e
Bundesliga
1968 6e
Regionalliga
1969 4e
Regionalliga
1970 4e
Regionalliga
1971 2e
Regionalliga
1972 13e
Bundesliga
1973 3e
Bundesliga
1974 3e
Bundesliga
1975 6e
Bundesliga
1976 12e
Bundesliga
1977 12e
Bundesliga
1978 5e
Bundesliga
1979 7e
Bundesliga
1980 11e
Bundesliga
1981 13e
Bundesliga
1982 5e
Bundesliga
1983 9e
Bundesliga
1984 14e
Bundesliga
1985 15e
Bundesliga
1986 14e
Bundesliga
1987 17e
Bundesliga
1988 5e
2. Bundesliga
1989 1e
2. Bundesliga
1990 9e
Bundesliga
1991 12e
Bundesliga
1992 20e
Bundesliga
1993 21e
2. Bundesliga
1994 1e
Oberliga
1995 3e
2. Bundesliga
1996 13e
Bundesliga
1997 16e
Bundesliga
1998 7e
2. Bundesliga
1999 18e
2. Bundesliga
2000 6e
Regionalliga
2001 16e
Regionalliga
2002 17e
Regionalliga
2003 8e
Oberliga
2004 2e
Oberliga
2005 8e
Regionalliga
2006 5e
Regionalliga
2007 10e
Regionalliga
2008 3e
Regionalliga
2009 2e
3. Liga
2010 4e
2. Bundesliga
2011 7e
2. Bundesliga
2012 3e
2. Bundesliga
2013 17e
Bundesliga
2014 6e
2. Bundesliga
2015 10e
2. Bundesliga
2016 14e
2. Bundesliga
2017 11e
2. Bundesliga
2018 1e
2. Bundesliga
2019 10e
Bundesliga
2020 17e
Bundesliga
2021 5e
2. Bundesliga
2022 10e
2. Bundesliga
2023 4e
2. Bundesliga

Niveau 1
Niveau 2
Niveau 3
Niveau 4

Legenda niveautijdlijn
Liga	Seizoen 1963/64 t/m 1973/74	Seizoen 1974/75 t/m 1993/94	Seizoen 1994/95 t/m 2007/08	Seizoen 2008/09 tot heden	Opmerking
Bundesliga	Niveau I	Niveau I	Niveau I	Niveau I
2. Bundesliga	--	Niveau II	Niveau II	Niveau II
3. Liga	--	--	--	Niveau III
Regionalliga	Niveau II	--	Niveau III	Niveau IV
Oberliga	--	Niveau III *	Niveau IV	Niveau V	* vanaf 1978/79

Seizoensresultaten vanaf 1964[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Niveau	Positie	Liga	Wedstr.	Winst	Gelijk	Verlies	Doelsaldo	Punten	Tsch.gem.	Topscorer	DFB-Pokal	Opmerkingen
63/64	II	3	Regionalliga West	34	21	8	9	85-50	50			--
64/65	II	3	Regionalliga West	34	18	7	9	71-38	43			--
65/66	II	1	Regionalliga West	34	26	6	2	79-22	58			1e ronde
65/66	II	1	Promotieseries >Bundesliga	6	4	0	2	17-8	8	42.000	Peter Meyer (4)
66/67	I	18	Bundesliga	34	9	7	18	44-66	25	29.176	Waldemar Gerhardt (12)	kwartfinale
67/68	II	6	Regionalliga West	34	11	13	10	65-49	35			--
68/69	II	4	Regionalliga West	34	18	9	7	64-35	45			--
69/70	II	4	Regionalliga West	34	18	8	8	65-33	44			--
70/71	II	2	Regionalliga West	34	25	6	3	70-26	56			halve finale
70/71	II	1	Promotieseries >Bundesliga	8	6	2	0	19-7	14	23.500	Dieter Herzog (6)
71/72	I	13	Bundesliga	34	10	10	14	40-53	30	15.412	Reiner Geye (8)	8e finale
72/73	I	3	Bundesliga	34	15	12	7	62-45	42	26.118	Reiner Geye (16)	1e ronde	2e Groep 6 Ligapokal.
73/74	I	3	Bundesliga	34	16	9	9	61-47	41	23.912	Reiner Geye (16)	1e ronde
74/75	I	6	Bundesliga	34	16	9	9	66-55	41	22.235	Reiner Geye (15)	kwartfinale
75/76	I	12	Bundesliga	34	10	10	14	47-57	30	18.324	Dieter Herzog (9)	kwartfinale
76/77	I	12	Bundesliga	34	11	9	14	52-54	31	20.471	Wolfgang Seel (9)	2e ronde
77/78	I	5	Bundesliga	34	15	9	10	49-36	39	18.324	Wolfgang Seel (8)	Finale	Finale DFB-Pokal 0-2 1.FC Köln.
78/79	I	7	Bundesliga	34	13	11	10	70-59	37	18.935	Klaus Allofs (22)	Winnaar	Winnaar DFB-Pokal 1-0 n.v. Hertha BSC.
79/80	I	11	Bundesliga	34	13	6	15	62-72	32	20.541	Klaus Allofs (16)	Winnaar	Winnaar DFB-Pokal 2-1 n.v. 1. FC Köln.
80/81	I	13	Bundesliga	34	10	8	16	57-64	28	18.398	Klaus Allofs (19)	kwartfinale
81/82	I	15	Bundesliga	34	6	13	15	48-73	25	15.559	Thomas Allofs (13)	3e ronde
82/83	I	9	Bundesliga	34	11	8	15	63-75	30	13.141	Atli Eðvaldsson (21)	2e ronde
83/84	I	14	Bundesliga	34	11	7	16	63-75	29	20.735	Günter Thiele (12)	1e ronde
84/85	I	15	Bundesliga	34	10	9	15	53-66	29	12.518	Günter Thiele (17)	2e ronde
85/86	I	14	Bundesliga	34	11	7	16	54-78	29	10.312	Hasse Holmqvist (11)	2e ronde
86/87	I	17	Bundesliga	34	7	6	21	42-91	20	12.265	Henrik-Ravn Jensen (7)	halve finale
87/88	II	5	2. Bundesliga	38	20	6	12	63-38	46	6.868	Sven Demandt (14)	8e finale
88/89	II	1	2. Bundesliga	38	19	11	8	85-52	49	5.726	Sven Demandt (35)	1e ronde
89/90	I	9	Bundesliga	34	10	12	12	41-41	32	19.941	Uwe Fuchs (7)	kwartfinale
90/91	I	12	Bundesliga	34	11	10	13	40-49	32	16.588	Thomas Allofs (15)	2e ronde
91/92	I	20	Bundesliga	38	6	12	20	41-69	24	14.000	Jörn Andersen (10)	3e ronde
92/93	II	21	2. Bundesliga	46	11	12	23	45-65	34	5.726	Ryszard Cyroń (9)	8e finale
93/94	III	1	Oberliga Nordrhein	30	24	4	2	65-23	52		Ryszard Cyroń (22)	2e ronde	Promotieserie: 1e in groep 3
94/95	II	3	2. Bundesliga	34	15	13	6	51-35	43	9.659	Vlatko Glavaš (10)	--
95/96	I	13	Bundesliga	34	8	16	10	40-47	40	25.079	Ryszard Cyroń (9)	halve finale
96/97	I	16	Bundesliga	34	9	6	19	26-57	33	21.265	Sergey Yuran (5)	2e ronde
97/98	II	7	2. Bundesliga	34	13	7	14	52-54	46	12.124	Igli Tare (13)	1e ronde
98/99	II	18	2. Bundesliga	34	5	13	16	35-59	28	8.888	Igli Tare (11)	8e finale
99/00	III	6	Regionalliga West/Südwest	36	13	14	9	53-35	53		Ganiyu Shittu (13)	2e ronde
00/01	III	16	Regionalliga Nord	36	13	3	20	46-52	42	5.125	Aleh Putsila (11)	--
01/02	III	17	Regionalliga Nord	34	8	8	18	36-57	32	5.719	Frank Mayer (7)	--
02/03	IV	8	Oberliga Nordrhein	32	12	10	10	47-49	46			--
03/04	IV	2	Oberliga Nordrhein	34	21	8	5	60-30	71			--
04/05	III	8	Regionalliga Nord	36	12	13	11	46-42	49	8.611	Frank Mayer (9)	1e ronde
05/06	III	5	Regionalliga Nord	36	18	9	9	62-47	63	7.387	Marcus Feinbier (15)	--
06/07	III	10	Regionalliga Nord	36	13	12	11	50-47	51	10.603	Marcus Feinbier (9)	--
07/08	III	3	Regionalliga Nord	36	19	7	10	49-29	64	12.682	Axel Lawarée (15)	--
08/09	III	2	3. Liga	38	20	9	9	54-33	69	14.875	Marco Christ (11)	--
09/10	II	4	2. Bundesliga	34	17	8	9	48-31	59	28.007	Martin Harnik (13)	1e ronde
10/11	II	7	2. Bundesliga	34	16	5	13	49-39	53	21.051	Jens Langeneke (8)	1e ronde
11/12	II	3	2. Bundesliga	34	16	14	4	64-35	62	31.900	Sascha Rösler (13)	8e finale	PD-wedstrijden > Hertha BSC 4-3: 2-1 uit, 2-2 thuis.
12/13	I	17	Bundesliga	34	7	9	18	39-57	30	45.991	Dani Schahin (8)	8e finale
13/14	II	6	2. Bundesliga	34	13	11	10	45-44	50	33.982	Charlison Benschop (12)	1e ronde
14/15	II	10	2. Bundesliga	34	11	11	12	48-52	44	29.945	Charlison Benschop (13)	1e ronde
15/16	II	14	2. Bundesliga	34	9	8	17	32-47	35	25.897	Kerim Demirbay (10)	2e ronde
16/17	II	11	2. Bundesliga	34	10	12	12	37-39	42	25.978	Rouwen Hennings (9)	2e ronde
17/18	II	1	2. Bundesliga	34	19	6	9	57-43	63	28.838	Rouwen Hennings (13)	2e ronde
18/19	I	10	Bundesliga	34	13	5	16	49-65	44	43.857	Dodi Lukebakio / Benito Raman (10)	8e finale
19/20	I	17	Bundesliga	34	6	12	16	36-67	30	30.581	Rouwen Hennings (15)	kwartfinale
20/21	II	5	2. Bundesliga	34	16	8	10	55-46	56	--	Rouwen Hennings (9)	2e ronde
21/22	II	10	2. Bundesliga	34	11	11	12	45-42	44	17.526	Rouwen Hennings (13)	2e ronde
22/23	II	4	2. Bundesliga	34	17	7	10	60-43	58	29.420	Dawid Kownacki (15)	8e finale
23/24	II	.	2. Bundesliga	34				-	..			halve finale

Fortuna in Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Toelichting op de tabel: #Q = #kwalificatieronde / #voorronde, #R = #ronde, PO = Play-off, Groep (?e) = groepsfase (+ plaats in de groep), Competitie (?e) = competitiefase (+ plaats in de competitie), 1/16 = zestiende finale, 1/8 = achtste finale, 1/4 = kwartfinale, 1/2 = halve finale, TF = troostfinale, F = finale, T/U = Thuis/Uit, BW = Beslissingswedstrijd, W = Wedstrijd, PUC = punten UEFA-coëfficiënten.

Uitslagen vanuit gezichtspunt Fortuna Düsseldorf

Seizoen	Competitie	Ronde	Club	Totaalscore	1e W	2e W	PUC
1973/74	UEFA Cup	1R	Næstved IF	3-2	1-0 (T)	2-2 (U)	7.0
		2R	FC Admira/Wacker	4-2	1-2 (U)	3-0 (T)
		1/8	Lokomotive Leipzig	2-4	2-1 (T)	0-3 (U)
1974/75	UEFA Cup	1R	Torino Calcio	4-2	1-1 (U)	3-1 (T)	5.0
		2R	Győri ETO FC	3-2	0-2 (U)	3-0 (T)
		1/8	FC Amsterdam	1-5	0-3 (U)	1-2 (T)
1978/79	Europacup II	1R	Universitatea Craiova	5-4	4-3 (U)	1-1 (T)	12.0
		1/8	Aberdeen FC	3-2	3-0 (T)	0-2 (U)
		1/4	Servette Genève	1-1 u	0-0 (T)	1-1 (U)
		1/2	Baník OKD Ostrava	4-3	3-1 (T)	1-2 (U)
		F	FC Barcelona	3-4	3-4 (nv 2-2)	< Basel
1979/80	Europacup II	1R	Glasgow Rangers	1-2	1-2 (U)	0-0 (T)	1.0
1980/81	Europacup II	1R	SV Austria Salzburg	8-0	5-0 (T)	3-0 (U)	9.0
		1/8	Waterschei SV Thor	1-0	0-0 (U)	1-0 (T)
		1/4	SL Benfica	2-3	2-2 (T)	0-1 (U)
Totaal aantal behaalde punten voor UEFA coëfficiënten: 34.0

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie 2022/23[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Naam	Nationaliteit	Geboortedatum	Interlands	Vorige club
Keepers
1	Raphael Wolf	Duitsland	06-06-1988		Werder Bremen
21	Dennis Gorka	Duitsland	03-04-2002		eigen jeugd
33	Florian Kastenmaier	Duitsland	28-06-1997		VfB Stuttgart II
Verdedigers
3	André Hoffmann	Duitsland	28-02-1993		Hannover 96
5	Christoph Klarer	Oostenrijk	14-06-2000		Southampton FC
8	Michał Karbownik	Polen	13-03-2001		Brighton
15	Tim Oberdorf	Duitsland	16-08-1996		Fortuna Düsseldorf II
22	Benjamin Böckle	Oostenrijk	17-06-2002		FC Liefering
25	Matthias Zimmermann	Duitsland	16-06-1992		VfB Stuttgart
30	Jordy de Wijs	Nederland	08-01-1995		Queens Park Rangers FC
34	Nicolas Gavory	Frankrijk	16-02-1996	1	Standard Luik
41	Takashi Uchino	Japan	07-03-2001		Fortuna Düsseldorf II
Middenvelders
4	Ao Tanaka	Japan	10-09-1998	13	Kawasaki Frontale
11	Felix Klaus	Duitsland	13-09-1992		VfL Wolfsburg
23	Shinta Appelkamp	Japan Duitsland	01-11-2000		Eigen jeugd
29	Jorrit Hendrix	Nederland	06-02-1995		Spartak Moskou
31	Marcel Sobottka	Duitsland	25-04-1994		FC Schalke 04
35	Daniel Bunk	Duitsland	25-03-2004		Eigen jeugd
Aanvallers
7	Kristoffer Peterson	Zweden	28-11-1994	1	Swansea City FC
9	Dawid Kownacki	Polen	14-03-1997	7	Lech Poznań (einde uitleen)
10	Daniel Ginczek	Duitsland	13-04-1991		VfL Wolfsburg VfL Wolfsburg
14	Kwadwo Baah	Duitsland	27-01-2003		Watford FC (uitgeleend)
19	Emmanuel Iyoha	Duitsland	11-10-1997		Holstein Kiel
27	Nana Ampomah	Ghana	02-01-1996		Royal Antwerp FC (einde uitleen)
28	Rouwen Hennings	Duitsland	28-08-1987		Burnley FC
Trainers
T	Daniel Thioune	Duitsland	21-07-1974		Hamburger SV
AT	Manfred Stefes	Duitsland	28-035-1967		Borussia Dortmund
AT	Jan Hoepner	Duitsland	11-04-1981		Bayer 04 Leverkusen U-17
KT	Christoph Semmler	Duitsland	03-03-1980		KAS Eupen

Stand: 09-02-2023

Stadion[bewerken | brontekst bewerken]

Merkur Spiel-Arena[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Merkur Spiel-Arena voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Merkur Spiel-Arena (vorige naam: LTU arena) is een multifunctioneel voetbalstadion met plaats voor 54.600 toeschouwers in Düsseldorf. Sinds 2004 is het de thuisbasis van de voetbalclub Fortuna Düsseldorf en het verving het voormalige Rheinstadion dat op dezelfde plek stond.

Rheinstadion[bewerken | brontekst bewerken]

Het vorige stadion, het Rheinstadion van Fortuna Düsseldorf stond nagenoeg op dezelfde plek. Ten tijde van de sloop in 2002 konden 54.000 mensen plaatsnemen in het stadion. Aan het eind van het seizoen 2001-2002 is het gesloopt.

Fans[bewerken | brontekst bewerken]

Fortuna heeft het toeschouwersrecord in de Regionalliga en in de 3. Liga. Op 10 september 2004 kwamen er liefst 38.500 toeschouwers af op de wedstrijd, in de Regionalliga, tegen 1. FC Union Berlin. Op 23 mei 2009 kwamen er 50.095 toeschouwers af op de wedstrijd tegen Werder Bremen II, waarin promotie kon worden veilig gesteld.

Spelers records[bewerken | brontekst bewerken]

Top-5 meest gespeelde wedstrijden

Nr.	Land	Naam	Positie	Periode	Aantal
1.	Duitsland	Gerd Zewe	Middenvelder	1972-1987	551
2.	Duitsland	Josef Weikl	Middenvelder	1977-1988	415
3.	Duitsland	Egon Köhnen	Middenvelder	1966-1981	362
4.	Duitsland	Heiner Baltes	Verdediger	1970-1981	352
5.	Duitsland	Wolfgang Seel	Aanvaller	1973-1982	350

Top-5 Doelpuntenmakers

Nr.	Land	Naam	Periode	Aantal
1.	Duitsland	Peter Meyer	1960-1967	117
2.	Duitsland	Hans Müller†	1947-1957	101
3.	Duitsland	Klaus Allofs	1975-1981	97
4.	Duitsland	Rouwen Hennings	2016-2023	84
4.	Duitsland	Karl Gramminger†	1952-1958	84

stand:01-03-2024

Bekende (oud-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de lijst van spelers van Fortuna Düsseldorf voor een opsomming van spelers die uitkwamen voor de club.

Coaches^[2][bewerken | brontekst bewerken]

Van	Tot	Naam	Geboren
01/07/1968	30/06/1970	Otto Knefler	05/09/1923
01/07/1970	20/04/1975	Heinz Lucas	10/08/1920
21/04/1975	30/06/1975	Manfred Krafft	11/12/1937
01/07/1975	14/04/1976	Sepp Piontek	05/03/1940
15/04/1976	30/06/1976	Manfred Krafft	11/12/1937
01/07/1976	30/06/1978	Dietrich Weise	21/11/1934
01/07/1978	09/10/1979	Hans-Dieter Tippenhauer	16/10/1943
12/10/1979	05/12/1980	Otto Rehhagel	09/08/1938
08/12/1980	30/06/1981	Heinz Höher	11/08/1938
01/07/1981	25/10/1982	Jörg Berger	13/10/1944
26/10/1982	14/04/1985	Willibert Kremer	15/10/1939
15/04/1985	02/04/1987	Dieter Brei	30/09/1950
03/04/1987	30/06/1987	Gerd Meyer	27/08/1946
01/07/1987	15/12/1990	Aleksandar Ristić	28/06/1944
04/01/1991	28/08/1991	Josef Hickersberger	27/04/1948
28/08/1991	23/01/1992	Rolf Schafstall	22/02/1937
24/01/1992	25/03/1992	Hans-Jürgen Gede	14/11/1956
26/03/1992	10/08/1992	Horst Köppel	17/05/1948
11/08/1992	12/08/1992	Rudolf Wojtowicz	09/06/1956
13/08/1992	24/11/1996	Aleksandar Ristić	28/06/1944
25/11/1996	16/09/1997	Rudolf Wojtowicz	09/06/1956
18/09/1997	10/05/1998	Ulrich Maslo	06/07/1938
11/05/1998	30/06/1998	Enver Marić	23/04/1948
01/07/2000	23/01/2001	Aleksandar Ristić	28/06/1944
24/01/2001	09/04/2001	Uwe Fuchs	23/07/1966
10/04/2001	02/04/2002	Tim Kamp	12/05/1957
03/04/2002	30/06/2002	Stefan Emmerling	10/02/1966
01/07/2002	04/05/2003	Slavko Petrović	10/08/1958
05/05/2003	30/06/2003	Uwe Weidemann	14/06/1963
01/07/2003	27/11/2004	Massimo Morales	20/04/1964
28/11/2004	12/11/2007	Uwe Weidemann	14/06/1963
13/11/2007	31/12/2007	Wolf Werner	08/04/1942
01/01/2008	27/05/2013	Norbert Meier	20/09/1958
01/07/2013	30/11/2013	Mike Büskens	19/03/1968
01/01/2014	30/06/2014	Lorenz-Günther Köstner	30/10/1952
01/07/2014	22/02/2015	Oliver Reck	27/02/1965
23/02/2015	30/06/2015	Taskin Aksoy	13/06/1967
01/07/2015	22/11/2015	Frank Kramer	03/05/1972
23/11/2015	22/12/2015	Peter Hermann	22/03/1952
23/12/2015	13/03/2016	Marco Kurz	16/05/1969
14/03/2016	29/01/2020	Friedhelm Funkel	10/12/1953
29/01/2020	30/06/2021	Uwe Rösler	15/11/1968
01/07/2021	07/02/2022	Christian Preußer	23/01/1984
08/02/2022	heden	Daniel Thioune	21/07/1974

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

(de) Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Werner Raupp: Toni Turek – „Fußballgott“. Eine Biographie, Hildesheim: Arete Verlag 2019 (ISBN 978-3-96423-008-9), p. 73-97, 130-136.
↑ fortuna-duesseldorf

[1] Werner Raupp: Toni Turek – „Fußballgott“. Eine Biographie, Hildesheim: Arete Verlag 2019 (ISBN 978-3-96423-008-9), p. 73-97, 130-136.

[2] rtuna-duesseldorf

[1]

[2]