Daniel van Bemmelen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Daniël Johan (Daan) van Bemmelen (Batavia, 1899 - Den Haag, 1982) was een Nederlands antroposoof en oprichter van de eerste vrijeschool in Nederland.[1] Hij was een leerling van de Oostenrijkse esotericus Rudolf Steiner

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Van Bemmelen werd in Nederlands-Indië geboren en groeide er tot zijn negen jaar op. Vanaf zijn negende verbleef Van Bemmelen bij een gastgezin in Nederland, waar hij moeite had met de hardheid van het gezinsleven, maar ook met het Nederlandse klimaat. Toen zijn moeder terugkeerde uit Nederlands-Indië bracht ze Van Bemmelen in contact met de geschriften van Rudolf Steiner, die zij samen bestudeerden.[1]

In 1921 ondernam Van Bemmelen een reis naar het Goetheanum, de internationale hoofdzetel van de Antroposofische Vereniging, in het Zwitserse Dornach. Hij sloot zich na een korte ontmoeting met Rudolf Steiner aan bij deze vereniging. Twee jaar later, in 1923, richtte Van Bemmelen samen met zijn latere echtgenote Emmy Smit in Den Haag de eerste Nederlandse vrijeschool op. Van Bemmelen was ook betrokken bij de oprichting van de eerste steinerschool in België.[2] Van Bemmelen stelde zijn verdere leven in dienst van de antroposofie.

Van Bemmelen was de zoon van Willem van Bemmelen, directeur van het Magnetisch, Meteorologisch en Seismologisch Observatorium, en de broer van de geoloog Reinout Willem (Rein) van Bemmelen.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Goethes betekenis voor de pedagogie, Den Haag 1923
  • Bewegungsformen von Herz und Kreis sind Abbilder kosmischer Bewegungen, Dornach 1967
  • Zarathustra, Zeist 1967
  • Rudolf Steiners farbige Gestaltung des Goetheanum, Stuttgart 1973
  • Das erste Goetheanum als Menschheitsbau, Dornach 1975
  • De werking van de Heilige Geest voor en na Christus, Zeist 1976
  • Geschiedenis van Egypte, Zeist 1976
  • Yoga en anthroposophie: oude en nieuwe scholingswegen, Zeist 1976
  • Goethes Märchen in 12 Aquarellen, Zeist 1978
  • Goethes sprookje van de groene slang, 1978
  • Het mysterie-onderwijs in het Laatste Avondmaal volgens het Johannes-Evangelie, Zeist 1980
  • Exegese van het sprookje van Goethe, Zeist 1982