De vita beata

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De vita beata (Nederlands: Over het gelukkige leven) is een geschrift uit de Dialogi van Lucius Annaeus Seneca. Hij schreef het werk toen hij aan de macht was omstreeks het jaar 58 en richtte het aan zijn broer Gallius. De stoïcijnse filosoof betoogt dat het ware geluk niet te vinden is in rijkdom, macht of vermaak, maar in een moreel integer leven volgens de natuur. Een dergelijk leven is ook bereikbaar voor wie (zoals hijzelf) rijk is, want comfort is te verkiezen zolang men er niet afhankelijk van wordt.

Nederlandse vertalingen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]