De vulgari eloquentia
De vulgari eloquentia is een boek van Dante Alighieri (1265-1321). Het werd geschreven tussen 1302 en 1305, in de tijd dat Dante verbannen was uit Florence.[1]
In de tekst wordt het belang van de Italiaanse volkstaal besproken en gaat Dante nader in op het karakter van centraal-Italiaanse dialecten. Het werk is echter in het Latijn opgesteld. Dante claimt dat zijn tekst qua onderwerp uniek is. In die tijd was het gebruik van de volkstaal in literatuur niet vanzelfsprekend. De intellectuele elite schreef in Latijn en deze was nu dan ook de doelgroep.[2]
Bronnen
- Shapiro, Marianne. De Vulgari Eloquentia. Dante's Book of Exile. Lincoln: University of Nebraska, 1990.