Naar inhoud springen

Der Untertan (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Der Untertan
De onderdaan[1]
Regie Wolfgang Staudte
Producent Willi Teichmann
Scenario Wolfgang Staudte
Fitz Staudte
Heinrich Mann (novelle)
Hoofdrollen Werner Peters
Paul Esser
Renate Fischer
Muziek Horst Hanns Sieber
Montage Johanna Rosinski
Cinema­tografie Robert Baberske
Distributie DEFA
Première 31 augustus 1951
Speelduur 97 minuten
Taal Duits
Land Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Der Untertan is een Oost-Duitse film geproduceerd door de DEFA in Berlijn in 1951, onder regie van Wolfgang Staudte. Het is een verfilming van de gelijknamige roman van Heinrich Mann.

De film bevat een onderzoek naar de kleinburgerziel van de Duitser: in 1918 ging rechts al tekeer tegen het boek van Heinrich Mann.

Onderdaan Diederich Hessling (een rol van Werner Peters) weet als een goede Pruis dat je de macht moet dienen op zo'n wijze dat je er ook nog aan kunt verdienen en daarom maakt hij zich warm voor een keizerlijk monument.

Acteur Personage
Peters, Werner Werner Peters Diederich Heßling
Esser, Paul Paul Esser Regierungspräsident von Wulckow
Fischer, Renate Renate Fischer Guste Daimchen
Legal, Ernst Ernst Legal Pastor Zillich
Schelcher, Raimund Raimund Schelcher Dr. Wolfgang Buck
Winterstein, Eduard von Eduard von Winterstein Buck sen.
Maurer, Friedrich Friedrich Maurer Fabrikant Göpel
Thalbach, Sabine Sabine Thalbach Agnes Göpel
Laubenthal, Hannsgeorg Hannsgeorg Laubenthal Mahlmann
Gnaß, Friedrich Friedrich Gnaß Napoleon Fischer

In de Bondsrepubliek werd Staudtes klassiek geworden film in eerste instantie verboden. Pas na veel geharrewar, waarbij Wolfgang Staudte voor nestbevuiler werd uitgemaakt, werd deze DEFA-film in 1957 voor het eerst in de bioscopen vertoond.

Bijna net zo legendarisch als de film zijn de verhalen over het ontstaan en de ontvangst van de film. Heinrich Mann bezat de filmrechten voor zijn roman uit 1918, maar overleed voordat de film werd opgenomen. De film was vanaf het begin een prestige object van de DEFA. Het scenario was door regisseur Wolfgang Staudte samen geschreven met zijn vader Fritz Staudte, die ook een rol in de film speelde.

De eerste televisie-uitzending was in de DDR in september 1954, in de Bondsrepubliek echter pas in december 1969 (bij de Bayerischer Rundfunk).

Heden wordt Staudtes film als een meesterwerk beschouwd. En Werner Peters als belangrijkste acteur in de film. Staudte werd voor zijn werk met de Nationale Prijs van de DDR bekroond, en op het Karlovy Vary International Film Festival 1951 won hij met de film prijzen, in 1955 en 1956 werd Staudte bekroond met twee eredoctoraten in Finland.