Dom Dwyer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wikiwernerbot (overleg | bijdragen) op 19 mrt 2020 om 20:02. (Minus lege parameter "Bijnaam": zie overleg in het Sportcafé (permalink) met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Dom Dwyer
Dwyer in 2017 als speler van Sporting Kansas City
Persoonlijke informatie
Volledige naam Dominic James Dwyer
Geboortedatum 30 juli 1990
Geboorteplaats Cuckfield, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 176 cm
Been Links
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Verenigde Staten Orlando City
Rugnummer 18
Contract tot 31 december 2020
Jeugd
2000–2006
2006–2008
2008–2009 		Vlag van Engeland Norwich City
Vlag van Engeland Staines Town
Vlag van Engeland King's Lynn
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2017
2013
2017– 		Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City
→ Vlag van Verenigde Staten Orlando City
Vlag van Verenigde Staten Orlando City 		129(58)
14(19)
12(4)
Interlands **
2017– Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4(2)
* Bijgewerkt op 4 januari 2018
** Bijgewerkt op 4 januari 2018
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Dominic James ("Dom") Dwyer (Cuckfield, 30 juli 1990) is een Amerikaans voetballer van Engelse afkomst die doorgaans speelt als spits. In 2017 verruilde hij Sporting Kansas City voor Orlando City. Dwyer maakte in 2017 zijn debuut in het voetbalelftal van de Verenigde Staten.

Clubcarrière

Dwyer speelde in de jeugdopleiding van Norwich City. Hierna was hij actief voor Staines Town en King's Lynn. Bij die laatste clubs brak hij zijn voet driemaal en hij zocht hierop zijn heil in de Verenigde Staten.[1] Hier werd Dwyer in 2012 aangetrokken door Sporting Kansas City.[2] Zijn competitiedebuut maakte de aanvaller op 2 september 2012, toen met 2–1 gewonnen werd van Toronto FC. Dwyer mocht vier minuten voor tijd invallen voor C. J. Sapong.[3] In 2013 werd de Engelsman met drie teamgenoten verhuurd aan Orlando City.[4] Hier scoorde hij negentien keer in veertien competitieduels. Na zijn terugkeer kreeg Dwyer steeds meer speeltijd in Kansas en hij maakte ook meer doelpunten. Halverwege 2017, met een landstitel op zak, werd de spits definitief aangetrokken door Orlando City, inmiddels ook actief in de MLS.[5] Begin 2018 ondertekende Dwyer een nieuwe verbintenis bij Orlando, tot eind 2020.[6]

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2012 Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City Major League Soccer 2 0 1 0 — — 3 0
2013 → Vlag van Verenigde Staten Orlando City United Soccer League 14 19 3 3 — — 17 22
Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City Major League Soccer 21 3 0 0 — — 21 3
2014 33 22 0 0 7 2 40 24
2015 30 12 3 5 — — 33 17
2016 34 16 2 0 — — 36 16
2017 15 5 1 1 — — 16 6
Vlag van Verenigde Staten Orlando City 12 4 0 0 — — 12 4
Totaal 155 82 10 9 7 2 172 93

Bijgewerkt op 4 januari 2018.[7]

Interlandcarrière

Dwyer maakte zijn debuut in het voetbalelftal van de Verenigde Staten op 1 juli 2017, toen met 2–1 gewonnen werd van Ghana. Hij mocht van bondscoach Bruce Arena in de basis starten. Na negentien minuten opende hij op aangeven van Jorge Villafaña de score. Via Kellyn Acosta en Asamoah Gyan werd de eindscore bereikt. Dwyer werd veertien minuten voor het einde van de wedstrijd gewisseld ten faveure van Jordan Morris. De andere debutanten dit duel waren Kelyn Rowe (New England Revolution) en Kenny Saief (KAA Gent).[8] Hij werd opgenomen in de Amerikaanse selectie voor de Gold Cup 2017. Tijdens de eerste wedstrijd, tegen Panama (1–1), wist hij opnieuw doel te treffen. Hiermee werd hij de negende speler ooit die in zijn eerste twee interlands tot scoren kwam.[9] Na de groepsfase werd Dwyer, net als Brad Guzan, Sean Johnson, Alejandro Bedoya, Cristian Roldan en Kelyn Rowe, vervangen in de selectie. Voor hen kwamen Tim Howard, Jesse González, Michael Bradley, Darlington Nagbe, Jozy Altidore en Clint Dempsey in de selectie terecht.[10] Op het eindtoernooi waren ook zijn toenmalige teamgenoten Matt Besler en Graham Zusi (beiden eveneens Verenigde Staten) actief. Uiteindelijk wonnen de VS het toernooi door Jamaica in de finale met 2–1 te verslaan.

Gespeelde interlands

Bijgewerkt op 4 januari 2018.[11]

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City
Major League Soccer 1 2013
US Open Cup 2 2012, 2015
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Gold Cup 1 2017

Referenties

  1. ↑ (en) Dom Dwyer finds his unexpected home in America Sports Illustrated, 29 november 2013
  2. ↑ (en) Dwyer gives Sporting KC yet another dynamic striker MLS, 12 januari 2012
  3. ↑ Wedstrijdgegevens Sporting Kansas City – Toronto FC bij Soccerway
  4. ↑ (en) Sporting agrees to loan four players to Orlando City Sporting Kansas City, 14 maart 2013
  5. ↑ (en) Orlando City acquires Dom Dwyer in trade with Sporting Kansas City ESPN, 25 juli 2017
  6. ↑ (en) Dwyer signs three-year contract extension with Orlando City The Guardian, 3 januari 2018
  7. ↑ Profiel Dwyer bij Soccerway
  8. ↑ (en) Dom Dwyer scores on his debut as USA beat Ghana The Guardian, 2 juli 2017
  9. ↑ (en) Dwyer scores again as USA ties Panama 1-1 Sporting Kansas City, 8 juli 2017
  10. ↑ (en) Bruce Arena makes six changes to USMNT Gold Cup roster US Soccer, 16 juli 2017
  11. ↑ Gespeelde interlands Dwyer bij European Football
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dom_Dwyer&oldid=55879255"