Eierland

Eyerland als afzonderlijk eiland op een kaart van Nederland van de Franse geograaf Guillaume Delisle uitgegeven in Amsterdam in 1743 naar een origineel in Parijs van 1702.

Eierland is tevens de naam van een vuurtoren in het hieronder beschreven gebied Eierland, zie Vuurtoren Eierland

Eierland is de naam van het noordelijke deel van het Nederlandse waddeneiland Texel.

Tot de 13e eeuw vormde Eierland een deel van Vlieland. Het was toen van Texel gescheiden door het Anegat, dat indertijd ongeveer op de plek lag waar tegenwoordig de Slufter ligt. Aan het eind van de dertiende eeuw ontstond het Eierlandse Gat en raakte Eierland ook gescheiden van Vlieland. Het was daarmee een echt eiland geworden.

In de loop van de 16e eeuw slibde het Anegat tussen Texel en Eierland dicht, en ontstond er tussen de twee eilanden een hoge zandbank die alleen nog bij extreem hoge waterstanden onder liep. In 1630 werd op deze zandbank de Zanddijk aangelegd en zo werden de beide eilanden door deze dijk verbonden. In 1835 werd, onder leiding van Antwerpenaar Nicolas Joseph De Cock, begonnen met de inpoldering van de kweldervlakte ertussen, met als doel het gewonnen land te gebruiken voor landbouw. Zo ontstond de Eierlandse polder, waarin het dorp De Cocksdorp en de buurtschappen Midden-Eierland en Zuid-Eierland liggen. Later werden aan de rand van deze polder meer kwelders ingedijkt. Met name in dit gedeelte van Texel speelde zich tijdens de Tweede Wereldoorlog de opstand van de Georgiërs af.

De naam Eierland duidt erop dat op het vroegere eiland veelvuldig meeuweneieren zijn geraapt. Deze eieren gingen naar de Amsterdamse bakkerijen.