Naar inhoud springen

Elektronendeficiëntie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Paul B (overleg | bijdragen) op 25 jan 2016 om 02:06. (Dat is niet de enige vorm van banaanbinding)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Elektronendeficiëntie ontstaat wanneer een atoom of molecule door te weinig valentie-elektronen omringd wordt om een volledig bezette valentieschil te kunnen opbouwen.

Voorbeelden

Lewiszuren

De standaard voorbeelden van atomen en verbindingen die elektronendeficiëntie vertonen zijn lewiszuren in het algemeen, en boorverbindingen in het bijzonder. Deze voorbeelden geven aan dat het verschijnsel, zoals in de kop van dit lemma aangegeven, vrij algemeen voorkomt. Er is echter ook een gradueel aspect dat een rol speelt: het grootste deel van de lewiszuren wordt gevormd door de standaardionen van de overgangsmetalen, hierbij wordt meestal niet van deficiëntie gesproken. Pas als er sprake is van onbezette orbitalen van het p-type wordt in het algemeen van elektronendeficiëntie gesproken. Daarbij is boortrifluoride hét voorbeeld.

3-centra-2-elektronbindingen

Een ander aspect van elektronendeficiëntie komt voor bij de 3-centra-2-elektronbindingen: twee elektronen vormen de binding tussen drie atoomkernen. Dit is een specifiek voorbeeld van een banaanbinding. Opnieuw vormen boorverbindingen in de boranen de hoofdmoot van de bekende voorbeelden.