Erja Lyytinen
Erja Lyytinen | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Erja Anneli Lyytinen | |||
Bijnaam | The Finnish Slide Goddess | |||
Geboren | 7 juli 1976 | |||
Geboorteplaats | Kuopio | |||
Land | Finland[1] | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 2002- | |||
Genre(s) | blues | |||
Beroep | zanger | |||
Instrument(en) | gitaar | |||
Label(s) | Ruf Records | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Erja Lyytinen (Kuopio, 7 juli 1976) is een rock- en blueszangeres uit Finland. Ze wordt geroemd om haar zangkwaliteiten[2] en haar slide playing.[3]
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Ze begon op dertienjarige leeftijd in een jongerencentrum met wat gitaarlessen. Na een paar lessen stopte de leraar ermee, en ging Lyytinen op eigen kracht verder oefenen.[4] In 1997 studeerde ze een jaar in Zweden aan de Musikhögskolan i Malmö, waarna ze terugkeerde naar Finland. Daar studeerd ze als eerste vrouw gitaar, en studeerde ze in 2003 af aan de Sibelius Academy in Helsinki.[5]
In 2017 won Lyytinen bij de European Blues Awards de titel Best Guitarist.[6] In 2020 werd ze tweede bij de door tijdschrift Guitar World georganiseerde verkiezing Best Guitarist vote.[7]
Tijdens de corona-lockdown bracht Lyytinen in 2020 een Engelstalig autobiografisch boek uit, Blues Queen.[8]
Lyytinen is moeder van een tweeling.[9]
Band
[bewerken | brontekst bewerken]Erja Lyytinen is de bandleider van de gelijknamige bluesband. Deze band bestaat verder uit:[10]
- Erja Lyytinen, zang en gitaar
- Tatu Back (bas, achtergrondzang)
- Miika Aukio (toetsen, achtergrondzang)
- Iiro Laitinen (slagwerk)
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Albums
[bewerken | brontekst bewerken]- 2006, Pilgrimage: Mississippi To Memphis
- 2010, Voracious Love
- 2012, Songs from the Road, live CD[11]
- 2014, The Sky is Crying
- 2015, Attention
- 2017, Stolen Hearts
- 2019, Another World[12]
- 2020, Lockdown Live 2020, live album[13]
- 2023, Diamonds On The Road (Live)
Singles
[bewerken | brontekst bewerken]- 2021, Silent Night[8]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ CONOR.SI––profiel
- ↑ (en) Jonathan Horsley, The 30 best blues guitarists in the world today. Guitar World (21 november 2019).
- ↑ William Lindner, Concertverslag: Erja Lyytinen – Bluescafe, Apeldoorn, 6 november 2016. Blues Magazine (7 november 2016).
- ↑ The playlist: Erja Lyytinen. Music Radar (19 juli 2017).
- ↑ Erja Lyytinen. Roots Time.
- ↑ EUROPE’S ‘BEST BLUES GUITARIST’, ERJA LYYTINEN, TOURS WITH ALLEN & HEATH SQ-5. Allen & Heath. Gearchiveerd op 27 mei 2022. Geraadpleegd op 4 oktober 2023.
- ↑ Erja Lyytinen – blues queen and an innovative entrepreneur. Logistikas (6 juli 2021).
- ↑ a b (en) Martine Ehrenclou, Award-Winning Blues Guitarist Erja Lyytinen Releases New Christmas Single “Silent Night”. Rock and Blues Muse (10 november 2021).
- ↑ Steven Hendix, een bluesmama met een tweeling in hotpants in Missy Sippy. Het Nieuwsblad (2 maart 2016).
- ↑ Erja Lyytinen / Lockdown Live 2020 – CD/DVD-Review. Rocktimes.
- ↑ Eric Campfens, Songs From The Road. Blues Magazine (1 maart 2012).
- ↑ Erja Lyytinen – Another World (13 maart 2019).
- ↑ Erja Lyytinen gives us a tour of her pedalboard and breaks down her riffs. Music Radar (25 september 2020).