Eugène Stockis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Eugène Stockis (Luik, 4 augustus 1875 - aldaar, 25 augustus 1939) was een Belgische wetsdokter, verbonden aan de Universiteit van Luik, en een van de voornaamste pioniers van de dactyloscopie in België.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Stockis haalde zijn doctoraat in geneeskunde, chirurgie en verloskunde in 1899, met als specialiteit "Gerechtelijke Geneeskunde". Hij ontving de titel "docteur spécial en Médecine légale" in 1909.

Hij was lesgever "médecine légale" (gerechtelijke geneeskunde) vanaf 1919, "éléments de Médecine légale" aan de rechtsfaculteit vanaf 1921 en aan de "School voor criminologie en criminalistiek" van het ministerie van justitie vanaf 1920. In 1925 beëindigde hij zijn taken als lesgever.[1]

Bibliografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

  • Un cas d'identification par les empreintes digitales, met Cobin, G in "Annales de la société de médecine légale de Belgique" nr. 16/1-juli 1904, p. 44-51, Henri Lamertin, Bruxelles, 1904
  • L'identification judiciaire et le signalement Internationale in "Revue de Droit Pénal et de Criminologie" nr. 1 & 2, 1908
  • Les empreintes palmaires (Leur identification; Méthode de classification in "Archives de médecine légale", Liège, 1910