Naar inhoud springen

Europees kampioenschap American Football

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door GregorBungensheim (overleg | bijdragen) op 4 aug 2018 om 20:32. (→‎Overzicht toernooien: 2018 finale)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
European Championships
Sport American Football
Regio Europees kampioenschap
Bond/organisator European Federation of American Football
Eerste editie 1983 in Castel Giorgio
Regerend kampioen Duitsland
Recordkampioen Finland met 5 titels
Portaal  Portaalicoon   Sport

Het Europees kampioenschap American Football is een terugkerend evenement dat ongeveer iedere vier jaar georganiseerd wordt. Het is een officiële competitie voor nationale teams uit Europa. Het toernooi wordt sinds 1983 gehouden en georganiseerd door de European Federation of American Football. Recordkampioen is Finland met vijf titels. Duitsland is de regerend kampioen.

Historie

Het eerste kampioenschap 1983 vond plaats in het Italiaanse Castel Giorgio. Aan dit eerste toernooi namen vijf teams deel en er was geen kwalificatie voor nodig. Italië werd de eerste Europees kampioen na Finland in de finale verslagen te hebben met 18-6.

Vanaf 1985 werd iedere twee jaar tot 2001 een Europees kampioenschap met vier deelnemers gehouden. De teams moesten een kwalificatie voor het kampioenschap doorlopen. Vanaf 2003 tot 2014 waren er drie divisies. De winnaar van divisie C was gekwalificeerd voor divisie B, de winnaar van divisie B was gekwalificeerd voor divisie A en de winnaar van divisie A was Europees kampioen. Het laatste team van een divisie moest in de volgende campagne een divisie benedenwaarts.

Momenteel zijn er twee divisies. Er is een kwalificatieronde voor de twee divisies. Divisie B wordt in twee parallelle toernooien gespeeld. De twee winnaars van die toernooien promoveren naar de divisie A.

Het volgende toernooi, de EK 2018, vindt in Duitsland plaats. Nederland en België namen aan de eerste ronde van de kwalificatie deel. Nederland won over België en speelt in 2016 in de tweede ronde.

Resultaten

Overzicht toernooien

Jaar Locatie Kampioen Score Tweede
1983 Italië Vlag van Italië Italië 18:6 Vlag van Finland Finland
1985 Italië Vlag van Finland Finland 13:2 Vlag van Italië Italië
1987 Finland Vlag van Italië Italië 24:22 Vlag van Duitsland Duitsland
1989 Duitsland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigde Koninkrijk 26:0 Vlag van Finland Finland
1991 Finland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigde Koninkrijk 14:3 Vlag van Finland Finland
1993 Italië Vlag van Finland Finland 17:7 Vlag van Italië Italië
1995 Oostenrijk Vlag van Finland Finland 27:7 Vlag van Italië Italië
1997 Italië Vlag van Finland Finland 27:6 Vlag van Zweden Zweden
2000 Duitsland Vlag van Finland Finland 30:29 Vlag van Duitsland Duitsland
2001 Duitsland Vlag van Duitsland Duitsland 19:7 Vlag van Finland Finland
2005 Malmö, Zweden Vlag van Zweden Zweden 16:7 Vlag van Duitsland Duitsland
2010 Duitsland Vlag van Duitsland Duitsland 26:10 Vlag van Frankrijk Frankrijk
2014 Oostenrijk Vlag van Duitsland Duitsland 30:27 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
2018 Finland Vlag van Frankrijk Frankrijk 28:14 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk

Prestaties per land

Team Kampioen Tweede Derde Vierde
Vlag van Finland FIN 5 (1985, 1993, 1995, 1997, 2000) 4 (1983, 1989, 1991, 2001) 3 (1987, 2005, 2018) 1 (2014)
Vlag van Duitsland GER 3 (2001, 2010, 2014) 3 (1987, 2000, 2005) 4 (1983, 1985, 1989, 1993)
Vlag van Italië ITA 2 (1983, 1987) 3 (1985, 1993, 1995) 1 (1997) 1 (1989)
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 2 (1989, 1991) 1* (2000) 3 (1987, 1997, 2005)
Vlag van Zweden SWE 1 (2005) 1 (1997) 1 (2001) 3 (1993, 2010, 2018)
Vlag van Oostenrijk AUT 1 (2014) 2 (2010, 1995)
Vlag van Frankrijk FRA 1 (2010) 1 (2014) 3 (1983, 1985, 1991)
Vlag van Oekraïne UKR 1* (2000) 1 (1995)
Vlag van Nederland NED 1 (1991)

* 2000 waren er twee derde plaatsen

Externe links

  • (en) Officiële website EFAF