Naar inhoud springen

Europese Remote-Sensing Satellieten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Addbot (overleg | bijdragen) op 14 mrt 2013 om 17:04. (Robot: Verplaatsing van 13 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q63347)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Een model van de ERS-2 op ware grootte

De Europese Remote Sensing Satellieten of ERS (Engels: European Remote-Sensing Satellites) zijn twee observatiesatellieten van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA.

Ze worden vooral voor onderzoek van weer, klimaat en milieu gebruikt. De eerste (ERS-1) is op 17 juli 1991 gelanceerd en was de eerste observatiesatelliet van de ESA De tweede (ERS-2) werd op 21 april 1995 gelanceerd. ERS-1 is sinds 10 maart 2000 niet meer operationeel.

De Europese Aardobservatiesatelliet ERS-2 is uitgerust met het ozoninstrument GOME (Global Ozone Monitoring Experiment), waarmee de dikte van de ozonlaag met grote nauwkeurigheid wordt gemeten. Beide satellieten zijn uitgerust met radarsystemen die ook 's nachts en door de wolken heen opnamen kunnen maken van land en zee. Zo kunnen wind, zeehoogten, zeestromingen, golfpatronen, zee-ijs en ijskappen zichtbaar worden gemaakt en wordt ook de zeewatertemperatuur gemeten.

In 2002 is zijn reusachtige opvolger, de Europese milieusatelliet Envisat gelanceerd. De Envisat heeft tien instrumenten aan boord, waaronder Sciamachy, waarmee de luchtkwaliteit wordt gemeten. De satelliet brengt nauwkeurig in kaart waar bepaalde broeikasgassen zitten. Dat is nodig voor controle op de naleving van het Kyoto-protocol dat landen ertoe verplicht de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen. Sciamachy wordt in 2004 aangevuld met het Ozone Monitoring Instrument (OMI), een samenwerkingsproject tussen Finland en Nederland. OMI krijgt een plek op een Amerikaanse satelliet.