François-Chrétien Vanden Sande
François-Chrétien Vanden Sande (Brussel, 17 maart 1780 - ?) was een militair, geboren in de Oostenrijkse Nederlanden en van Brusselse oorsprong.
Hij was de zoon van Jean-Baptiste Vanden Sande en Marie-Catherine Schuermans. Op 1 februari 1793 trad hij in dienst als cadet bij de jagers van kapitein Leloup.[1] Deze eenheid was opgericht onder Oostenrijkse heerschappij.[2] Op 20 mei 1795 werd hij onderluitenant. Zijn echte militaire carrière begon pas onder Franse heerschappij. Op 11 september 1803 werd hij 2e luitenant (sous-lieutenant) bij het Franse 112e linie regiment, een eenheid voornamelijk bestaande uit Belgen.[3] In de volgende jaren verkreeg Vanden Sande de volgende promoties:
- 5 oktober 1806: 1e luitenant
- 9 juni 1809: kapitein
- 23 mei 1813: bataljonscommandant
- 22 oktober 1814: ontslag uit Franse dienst
Op 18 februari 1815 nam Vanden Sande opnieuw dienst, ditmaal voor Nederland als luitenant-kolonel van het 7de Bataljon Infanterie van linie. Tijdens de Waterloocampagne zou hij actie zien tijdens de Slag bij Quatre-Bras en in de Slag bij Waterloo als onderdeel van de Brigade van Bylandt. Te Waterloo raakte hij gewond en moest het slagveld verlaten.
Bronnen, noten en/of referenties
|