Foon (fonetiek)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Binnen de fonetiek is een foon:

  • Een klank of spraakgebaar dat gezien wordt als een fysieke handeling zonder rekening te houden met zijn plaats in de fonologie van een taal.
  • Een spraaksegment met specifieke fysieke of perceptuele eigenschappen.
  • De basiseenheid die wordt onthuld via fonetische spraakanalyse.