François Clément Moreau

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
François Clément Moreau
François Clément Moreau
Algemene informatie
Land Frankrijk
Geboortedatum 17 oktober 1831
Geboorteplaats Parijs
Overlijdensdatum 12 juni 1865
Overlijdensplaats Parijs
Werk
Beroep beeldhouwer
Persoonlijk
Talen Frans
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

François Clément Moreau (Parijs 17 oktober 1831 - Parijs 12 juni 1865) was een Franse beeldhouwer.

Er zijn geen directe familiale banden met de gekende beeldhouwersfamilie Moreau[1]

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

François Clément Moreau kreeg zijn opleiding bij zijn vader Nicolas Moreau, een beeldhouwer uit Parijs, en studeerde daarna aan de Ecole des Beaux-Arts in Parijs onder ander in de ateliers van James Pradier en Charles Simart.[2] [3]

Hij exposeerde voor het eerst op de Salon des Artistes français in 1853 met een buste. Hij nam opnieuw deel in 1857, 1859, 1861 en van 1863 tot 1865[4]. In 1865 won hij een medaille met het werk Aristophanes.[5]

In 1856 won hij de medaille voor schilder- en beeldhouwkunst van de Ecole Impériale et Spéciale des Beaux-Arts en kon hij een bijkomende opleiding volgen.[6]

Hij signeerde gewoonlijk met F.C Moreau.

Hij was gehuwd Zélie Dudoit en had een kind van 5 jaar, toen hij plots op 12 juni 1865 op 33-jarige leeftijd overleed.[1]

Er werden verschillende initiatieven genomen om zijn vrouw en zoon te ondersteunen. Zo werd er een inzameling georganiseerd, die de krant Le Courrier artistique op 18 juni 1865 op de eerste pagina aankondigde.[7] De Académie des Beaux Arts kende de weduwe Moreau de Lambert-prijs toe [8].

Sommige beelden in zijn oeuvre lijken goed op die van de bekende beeldhouwersfamilie Moreau. Hierdoor kan verwarring ontstaan met de beeldhouwer François Moreau.

Pierre-Charles Simart en François-Clément Moreau: Sapho, bas-reliëf op het graf van Pradier, Parijs, begraafplaats Père-Lachaise .

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b François Clément MOREAU. Geneanet. Geraadpleegd op 14 november 2023.
  2. (fr) DOUGLAS SILER, Le tombeau de Pradier au cimetière du Père-Lachaise. Forum Pradier. Geraadpleegd op 2023-14-11.
  3. Verschillende bronnen vermelden Mathurin Moreau als één van zijn leermeesters. Daarvan zijn geen sluitende bronnen gekend. De mogelijkheid is niet uitgesloten dat het om verwarring met François Moreau, de broer van Mathurin Moreau, gaat.
  4. E. Bellier de la Chavignerie (25 juin 1865). Nécrologie. La chronique (politique) des arts et de la curiosité. Suppl. à la Gazette des beaux-arts. 1863-70. .
  5. (juin 1865). Séance publique de l'académie des Beaux-arts. La chronique des arts. “Le prix Lambert fourni à l’Académie l’occasion de rendre hommage à une œuvre éclatante et à un talent moissonné dans sa fleur. Au salon de cette année la statue d’Aristophane avait attiré tous les regards et obtenu les suffrages des juges les plus compétents et les plus sévères. Il y a dans cette figure une science et un sentiment de la forme, une fermeté d’exécution et une élévation de style qui promettaient un maître[…]”. https://www.jstor.org/stable/44726565?seq=7
  6. Académie des beaux-arts, Séance publique annuelle, 4 octobre 1856 (en ligne sur Gallica).
  7. (18 juin 1865). "Souscription en faveur de la veuve de la veuve de Clément Moreau, sculpteur". Le Courrier artistique: 1. .
  8. Agnès Goudail, École des chartes, Catherine Giraudon, Jean-Michel Leniaud, Procès-verbaux de l'Académie des Beaux-arts: 1865-1869.https://books.google.be/books?hl=nl&id=QadEAQAAIAAJ&focus=searchwithinvolume&q=Fran%C3%A7ois+Moreau (geraadpleegd 14/11/2023)