Gary Merrill

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Vis met 1 oog (overleg | bijdragen) op 6 feb 2018 om 13:38. (Versie 50915793 van Vis met 1 oog (overleg) ongedaan gemaakt.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Gary Merrill
Gary Merrill
Algemene informatie
Geboortenaam Gary Fred Merrill
Geboren 2 augustus 1915
Overleden 5 maart 1990
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1943–1980
Beroep Acteur
Stemartiest
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Gary Fred Merrill (Hartford, 2 augustus 1915Falmouth, 5 maart 1990) was een Amerikaans acteur en stemartiest. Hij heeft in meer dan 50 films en een aantal televisieseries gespeeld, en een flink aantal gastoptredens gedaan.

Biografie

Carrière

Merrill is geboren in Hartford, waar hij naar Bowdoin College in Brunswick ging. Zijn eerste acteerwerk was op het toneel, tijdens het toneelstuk Winged Victory in 1944, toen hij nog actief was in de Amerikaanse luchtmacht. Voordat hij daadwerkelijk te zien was in films, werkte hij eerst, dankzij zijn zware stem, als stemartiest voor de Superman-radioserie, die destijds te beluisteren was in de Verenigde Staten. Zij filmcarrière begon verwachtingsvol, met films als Twelve O'Clock High (1949) en All About Eve (1950). Hij bleef echter in deze filmgenres (Westerns, oorlogsfilms, medische drama's) hangen. Pas toen hij begon met televisieseries, groeide hij verder naar de andere genres, waaronder de misdaadserie Justice, Then Came Bronson en The Reporter.

Persoonlijke situatie

Merrill trouwde in 1941 met Barbara Leeds, wat 9 jaar later eindigde in een scheiding (1950). Vrijwel direct hierna trouwde hij met Bette Davis, zijn collega in All About Eve. Samen adopteerde ze Barbara van een vorig huwelijk. Daarna adopteerde ze nog twee kinderen, maar ook dit koppel werkte niet en leidde uiteindelijk tot nog een scheiding, in 1960.

Afgezien van zijn werk als narrator, werkte Merrill na 1980 niet meer in de entertainmentindustrie, na zijn laatste werk voor de film Thieves. Vlak voor zijn dood bracht hij zijn autobiografie Bette, Rita and the Rest of My Life, in 1989, uit.

Merrill overleed op 5 maart 1990 als het gevolg aan longkanker. Hij is begraven op het Pine Grove Cemetery in Falmouth.

Filmografie

Films

Televisie

Merrill werkte aan televisieseries in de periode 1953-1980. Het merendeel van zijn optredens betreft gastoptredens. Merrill speelde in de volgende series: The 20th Century-Fox Hour, Wagon Train, Studio 57, Studio One, Playhouse 90, Alcoa Theatre, Rawhide, Laramie, Sam Benedict, Alfred Hitchcock Presents, Zane Grey Theater, The Twilight Zone, General Electric Theater, Ben Casey, Combat!, The Outer Limits, Bob Hope Presents the Chrysler Theatre, Voyage to the Bottom of the Sea, The Time Tunnel, Marcus Welby, M.D., Medical Center, Kung Fu en Cannon[1].

Externe links