Gauliga Nordmark 1933/34

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Gauliga Nordmark 1933/34 was het eerste voetbalkampioenschap van de Gauliga Nordmark. De Gauliga werd in 1933 in het leven geroepen als nieuwe hoogste klasse in het Duitse voetbal en had zestien regionale onderverdelingen. De clubs van de Gauliga Nordmark speelden voorheen in de competities van de Noord-Duitse voetbalbond. Vier van de competities werden in de nieuwe Gauliga ondergebracht, de andere twee gingen naar de Gauliga Niedersachsen.

Eimsbütteler TV werd kampioen en plaatste zich voor de eindronde om de Duitse landstitel, waar de club in de groepsfase uitgeschakeld werd.

Samenstelling[bewerken | brontekst bewerken]

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Club Wed. W G V Saldo Ptn
1. Eimsbütteler TV  18  14  2  2 66:21 30:06
2. Hamburger SV  18  14  1  3 91:35 29:07
3. Kieler SV Holstein  18  11  4  3 64:28 26:10
4. Wilhelmsburger FC Viktoria 1910  18  7  3  8 50:49 17:19
5. Altonaer FC 1893 VfL  18  8  1  9 38:42 17:19
6. SpVgg Polizei Hamburg  18  6  3  9 41:42 15:21
7. SC Union 03 Altona  18  7  1  10 51:56 15:21
8. FV Borussia 03 Kiel  18  5  5  8 45:55 15:21
9. SV Polizei Lübeck  18  6  1  11 43:64 13:23
10. Schweriner FC 03  18  1  1  16 22:119 03:33
Kampioen
Werd voor volgende seizoen overgeheveld naar de Gauliga Niedersachsen 1934/35
Deelname promotie-eindronde
Degradatie

Promotie-eindronde[bewerken | brontekst bewerken]

Doordat Viktoria Wilhelmsburg naar de Gauliga Niedersachsen overgeheveld werd mocht Polizei Lübeck als voorlaatste uit de Gauliga aan de eindronde met tweedeklassers deelnemen om het behoud veilig te stellen. Omdat FC Borussia Harburg, ook naar de Gauliga Niedersachsen werd overgeheveld nam FC St. Pauli, dat vicekampioen geworden was in de Bezirksklasse deel aan de eindronde.

Plaats Club Wed. Saldo Ptn.
1. SC Victoria Hamburg 6 33:15 10:2
2. SV Polizei Lübeck 6 23:12 9:3
3. FC St. Pauli 6 17:10 8:4
4. VfB Union-Teutonia 1908 Kiel 7 14:27 5:9
5. Bad Oldesloer BV 7 10:33 0:14
Promotie

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]