Gebruiker:6E maal 2/Kladblok
Duizend Schitterende Zonnen is een kroniek van dertig jaar Afghaanse geschiedenis gezien door de ogen van twee vrouwen. Het boek werd oorspronkelijk in het Engels geschreven, maar werd later naar het Nederlands vertaald. De roman werd geschreven door Khaled Hosseini, die eerder al De Vliegeraar schreef.
Zakelijke gegevens boek[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste druk: 23 mei 2007
Oorspronkelijke taak: Engels
Gebruikte druk: 1e
Vertaald door: W.Hansen
Aantal bladzijden: 389
Uitgever: De Bezige Bij, Amsterdam
Auteur[bewerken | brontekst bewerken]
Khaled Hosseini (Kabul, 4 maart 1965) is een Amerikaanse schrijver en arts van Afghaanse afkomst. Hij heeft in Afghanistan, Iran, Frankrijk en later in de Verenigde Staten gewoond. Hij studeerde aan de Santa Clara-universiteit en later aan de , Universiteit van San Diego waar hij tot arts afstudeerde. Zijn vader heeft bij de ambassade van Afghanistan gewerkt en zijn moeder was lerares. Als kind was hij een echte boekenworm.Voor zijn tweede roman, Duizend schitterende zonnen, heeft hij delen uit zijn eigen leven verwerkt.
Titelverklaring[bewerken | brontekst bewerken]
De titel van het boek wordt in het dankwoord verklaart dooor de auteur. De naam ‘Duizend schitterende zonnen’ is afkomstig uit een gedicht met de titel 'Kabul' van Saib-e-Tabrizi, een 17e-eeuwse Perzische dichter. De Engelse vertaling is van Josephine Davis.
Kabul
Ah! How beautiful is Kabul encircled by her arid mountains
And Rose, of the trails of thorns she envies
Her gusts of powdered soil, slightly sting my eyes
But I love her, for knowing and loving are born of this same dust
My song exhalts her dazzling tulips
And at the beauty of her trees, I blush
How sparkling the water flows from Pul-I Bastaan!
May Allah protect such beauty from the evil eye of man!
Khizr chose the path to Kabul in order to reach Paradise
For her mountains brought him close to the delights of heaven
From the fort with sprawling walls, A Dragon of protection
Each stone is there more precious than the treasure of Shayagan
Every street of Kabul is enthralling to the eye
Through the bazaars, caravans of Egypt pass
One could not count the moons that shimmer on her roofs
And the thousand splendid suns that hide behind her walls
Her laughter of mornings has the gaiety of flowers
Her nights of darkness, the reflections of lustrous hair
Her melodious nightingales, with passion sing their songs
Ardent tunes, as leaves enflamed, cascading from their throats
And I, I sing in the gardens of Jahanara, of Sharbara
And even the trumpets of heaven envy their green pastures
Samenvatting boek[bewerken | brontekst bewerken]
Opgelet, deze samenvatting kan spoilers bevatten!
Het boek begint bij Mariam, een bastaardkind. Haar moeder Nana werkte als dienstmeid bij de familie van Jalil. Wanneer Nana ongewenst zwanger blijkt te zijn van Jalil, moet Jalil’s familie niks van haar weten. Mariam groeit hoofdzakelijk op bij haar moeder in een armzalig hutje, maar haar vader komt haar geregeld opzoeken en doet dan leuke dingen met haar. Haar band met haar vader is dan ook goed. Mariam mag niet naar school van haar moeder en al van jongs af aan wordt het haar ingepeperd dat vrouwen geen makkelijk leven leiden. Wanneer Mariam 15 jaar oud wordt, vraagt ze haar vader om de film Pinoccio te mogen bekijken. Hij stemt in, maar komt uiteindelijk niet opdagen. Mariam blijft voor haar vader’s huis op straat slapen om de volgende dag terug naar huis gevoerd te worden door de chauffeur van haar vader. Terug thuis aangekomen treft Mariam het levenloze lichaam van haar moeder aan. Mariam wordt vervolgens door hader vader uitgehuwd aan Rasheed, een 45-jarige schoenmaker. Rasheed hoopt dat Mariam zijn wens om een zoon te krijgen kan vervullen. Wanneer dit niet lukt verandert Rasheed’s houding naar Mariam toe enorm. Na een raketaanval bij hen in de straat weet Rasheed Laila vanonder het puin te halen. Voor Laila’s ouders was het al te laat. Laila genoot een relatief goed leven. Haar ouders waren zeer modern. Ze groeide op samen met haar beste vriend Tariq en de twee waren onafscheidelijk. Door de oorlog besloten Tariq’s ouders naar Pakistan te vluchten. Voor Tariq vertrekt hebben ze tegen de regels in seks. Later zal blijken dat Tariq zo een kind bij Laila heeft verwekt. Na Laila’s ziekenhuisopname, vraagt Rasheed haar om met hem te trouwen. Aangezien Laila stiekem zwanger is van Tariq, lijkt dit haar de beste optie. Enkele dagen later komt iemand haar melden dat Tariq bij een aanval in Pakistan om het leven is gekomen. In eerste instantie overheerst de achterdocht en jaloezie tussen de twee vrouwen, maar door de tirannieke houding van Rasheed ontstaat er langzamerhand een innige vriendschap. Laila krijgt een dochter, Aziza. Rasheed vermoedt dat het kind van Tariq is en schenkt er geen aandacht aan. Wat later proberen de twee vrouwen te ontsnappen, maar uiteindelijk werden ze weer naar huis gebracht en bestraft met opsluiting. Door armoede moet Aziza naar het weeshuis. Wanneer Laila weer zwanger is van Rasheed, moet ze via een onverdoofde keizersnede een zoon ter wer wereld brengen, Zalmai. Het is Zalmai die zijn moeder zal verraden wanneer blijkt dat Tariq toch nog leeft door zijn vader te vertellen dat zijn moeder ‘een nieuwe vriend heeft’. Bij het horen van deze woorden slaat en wurgt Rasheed Laila. Het is Mariam die Laila’s leven redt door met een schop op het hoofd van Rasheed te slaan. Deze laat hierbij het leven. Laila vlucht met Tariq en de kinderen, Mariam wordt na een paar dagen in de cel doodgeschoten.
Personages[bewerken | brontekst bewerken]
Hieronder volgt een opsomming van de belangrijkste personages in het boek.
- Mariam
- Laila
- Rasheed
- Tariq
Ook de ouders van Mariam, de ouders van Laila en Aziza en Zalmai zijn cruciaal in dit verhaal.
Opbouw boek[bewerken | brontekst bewerken]
Het boek bevat 51 hoofdstukken en is verdeeld in 4 grote delen.
Het eerste deel vertelt over Mariam’s jeugd en huwelijk. In het tweede deel krijgen we een blik op Laila’s leven en de rol van Tariq erin. In deel 3 wordt Rasheed’s polygame huwelijk besproken en in het laatste deel vertelt Laila hoe het verhaal afloopt. De auteur van de roman eindigt het boek met een verantwoording van de bronnen.
Thema’s boek[bewerken | brontekst bewerken]
De belangrijkste thema’s die in het boek voorkomen zijn oorlog, machtsverhouding, escapisme en de verhouding vader-kind.
Oorlog: gedurende het verhaal is er een constante oorlogsdreiging. Er is de buitenlandse strijd met de Russen en de Amerikanen, maar ook de binnenlandse strijd na het afzetten van de koning, de Taliban en de Mujahedin.
Machtsverhouding: het boek geeft duidelijk weer hoe de vrouw onderworpen dient te zijn aan de man. Zo mag ze na de komst van de Taliban niet meer alleen op straat, moet ze een boerka dragen, mag ze geen les volgen, etc. De man heeft alle touwtjes in handen.
Escapisme: voor dit thema zijn een drietal voorbeelden op te noemen. Tariq en zijn ouders die naar Pakistan vluchten op weg naar een beter leven, Laila en Mariam die wegvluchten van Rasheed en tenslotte de vlucht van Laila, Tariq en de kinderen.
Verhouding vader-kind: De band tussen Mariam en haar vader verloopt relatief goed ondanks het feit dat ze voornamelijk gescheiden leven. Wanneer hij haar uithuwelijkt, verwatert deze band. Laila en haar vader komen goed overeen, hij zorgt ervoor dat zijn dochter alles heeft wat ze nodig heeft, in tegenstelling tot Racheed en Aziza. Rasheed verwaarloost haar, maar dit is te wijten aan het feit dat hij vermoedt dat ze een bastaardkind is. De band van Rasheed en Zalmai is anders. Zalmai is de zoon waar hij op gehoopt had en deze wordt ten aanzien van Aziza voortdurend bevoordeelt.