Naar inhoud springen

Gebruiker:Bart vanderbeke/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Eigencirkel van een matrix[bewerken | brontekst bewerken]

Het concept eigencirkel is gedefinieerd door Englefield & Farr in hun artikels 2006[1] en 2010[2].

Eigencirkels vereenvoudigen een geometrische interpretatie van lineair transformaties. ([1]p.281 Figure 1)

Ze laten toe aspecten van lineaire transformaties te visualiseren en vereenvoudigen zo het afleiden van eigenschappen.

Dit artikel behandelt een aantal elementaire eigenschappen van eigencirkels.

De gerefereerde artikels bevatten nog meer afleidingen.

Eigenwaarden in het kort[bewerken | brontekst bewerken]

Een eigenwaarde van een vierkante matrix is een getal waarvoor geldt dat voor een .

Fig. 1: Elementaire eigenschappen van een eigencirkel
Fig. 2: karakteristieke punten van een eigencirkel
Fig. 3: Het lezen van de eigenvectorenb op een eigencirkel
Fig. 4: Eigencirkel en rotatie en schaling van een vector

Om de eigenwaarden van een matrix te bepalen, dient een oplossing gevonden te worden voor de vergelijking .

De verzameling eigenwaarden kan worden geschreven als:

uitbreiden van het concept eigenwaarde[bewerken | brontekst bewerken]

We breiden het concept eigenwaarde uit door te zoeken naar de elementen van de verzameling : ([2]p.439 (2))

gebruikmakend van d it ruimere concept, kan voor elke een worden gevonden zodat geldt: ([2]p.439)

wordt een genoemd en is de corresponderende . ([2]p.439)

De bestaansvoorwaarde kan worden geschreven als: ([2]p.440)

Gebruikmakend van onderstaande identiteiten kan de bovenstaande vergelijking worden vereenvoudigd: ([2]p.440 (6)-(10))

De vereenvoudigde uitdrukking volgt hieronder: ([2]p.440 (10))

Visualisatie[bewerken | brontekst bewerken]

De verzameling die alle bevat, is een cirkel op het met centrum en straal . ([2]p.440 (10))

Deze cirkel wordt de eigencirkel van genoemd.

Dit wordt vooregsteld in Figuur 1. ([2]FIGURE 1)

Elke eigencirkel bevat vier karateristieke . Dit wordt getoond in Figuur 2. ([1]p.282 Figure 1)

De constructie in Figuur 3 toont hoe de eigenvectoren van de matrix kunnen worden gelezen in de eigencirkel. ([1]p.283 Figure 2)

Figuur 4 illustreert hoe het bestaan van een kan worden geïnterpreteerd:

Indien bestaat op de eigencirkel, dan moet er een vector bestaan, met , zodat en .

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b c d Englefield & Farr (October 2006). "Eigencircles of 2 x 2 Matrices". Mathematics Magazine. 79: 281–289.
  2. a b c d e f g h i Englefield & Farr (November 2010). "Eigencircles and associated surfaces". The Mathematical Gazette. 94: 438–449.