Naar inhoud springen

Gebruiker:BloemenV/Metaalinkt2

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

{{wiu|Artikel is onduidelijk: bevatten metaalinkten nu wel of geen metaal? De inkt die met [[gal (plantkunde)|gallen]] werd geproduceerd, bevatte bijv. wel degelijk ijzer (als oxide) en is tot in de 20e eeuw gebruikt. Of wordt gedoeld op 'synthetische' vervangers van die oude inkten? Dan mag dat wel wat duidelijker vermeld worden. "Galinkt" verkleurt overigens wel, maar verbleekt niet totaal. 'Redium' bestaat niet. Is dat [[rhodium]] of [[renium]]? Beide lijken me onwaarschijnlijk (en [[radium]] al helemaal).|2=2015|3=02|4=15}}

Metaalinkt is net als inkt een vloeibaar kleurmiddel dat gebruikt wordt om te schrijven of om te drukken.

De benaming is ontstaan in de periode van de tweede helft van de 19e eeuw. Toen kwamen er inkten op basis van anilinekleurstoffen. Metaalinkt, ijzer-gallusinkt of ijzergalnoteninkt werd de aanduiding om de oude inktsoort omschrijven en is dus feitelijk een historische naam. Het bevat geen enkele vorm van metaal, ook al wordt dat wel gedacht. De benaming is vanuit de hele vroege ontstaansperiode van inkt tot het begin van de 20e eeuw blijven bestaan. In die vroege begintijd werd inkt nog uit bepaalde metalen gewonnen, zoals bijvoorbeeld de groene inkt van het kopergroen en de rode inkt uit de chemische stoffen selenium of redium en blauw uit kobalt, een metaal dat in veel ertsen voorkomt. Toen men de aniline kleurstoffen -gewonnen uit steenkool - ontdekte was deze oude productiewijze uit metalen niet meer nodig. De rode metaalinkten werd door onderwijzers ook vaak correctie-inkt genoemd omdat zij vanouds deze inkt gebruikten voor de controle van het werk van de leerlingen. De rode metaalinkten werd door accountants ook vaak controle-inkt genoemd omdat zij vanouds deze inkt gebruikten voor de administratie-controle. Zowel metaal-inkten als correctie- en controle-inkten zijn historische gegroeide namen voor gewone -gekleurde- aniline-inkten.

[[Categorie:Druktechniek]]