Gebruiker:Diedeforest

Gedenksteen Rode Kruis Het gedenksteen Rode Kruis is een monument in Otterlo. Het monument is opgericht voor alle Rode Kruis vrijwilligers en de Otterloese inwoners die tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben geholpen bij het verzorgen van vluchtelingen en evacués in Otterlo en omgeving.

Locatie Het Rode-Kruismonument is oorspronkelijk in 1955 opgericht. De voormalige locatie van het monument was in de tuin van de Ericaschool aan de Kerklaan. In 2014 is het monument verplaatst naar het parkje op de hoek van de Harskamperweg en de Pothovenlaan in Otterlo.

Vormgeving Het Rode-Kruismonument in Otterlo is een zuil van natuursteen. De zuil heeft een lange, abstracte en massieve vorm. Daarnaast heeft de zuil afgesneden hoeken. Op de zuil is een plaquette in de vorm van een kruis aangebracht. Op de zijkant zijn een geglazuurde mozaïek en een reliëf aangebracht. Zowel het mozaïek en het reliëf geven, in tegenstelling tot de duidelijk plechtige indruk van het plaquette, een kleurrijke indruk. Het monument is 1 meter 80 hoog, 1 meter 20 breed en 60 centimeter diep. Het monument heeft een anonieme ontwerper.

Inscriptie Op de voorzijde van het monument staat in relief: ‘’Otterlo 1855-1955’’. Deze tekst herinnert aan het honderdjarige bestaan van het dorp. Daarnaast staat er op de achterzijde een mozaïek met een afbeelding van een ploeg en een inscriptie: ‘’overmits die ploegt, op hope moet ploegen’’.

Geschiedenis Na de capitulatie van de Nederlandse regering op 15 mei 1940 viel ook Otterlo onder het gezag van de Duitsers. Op elf en twaalf mei werden evacuees en vluchtelingen uit Ede in Otterlo opgevangen. Tijdens de Slag om Arnhem werd het duidelijk dat het evacueren van burgers van cruciaal belang was voor het voorkomen van burgerslachtoffers. Om de vele evacués eten te kunnen geven, vroeg het Rode Kruis aan elk gezin om een pan bonensoep te koken. Het verzoek werd massaal gehoord en de evacuees waren voorzien van eten.

Hoewel een deel van de vluchtelingen de volgende dagen verder trokken, bleven veel vluchtelingen in Otterlo. De school werd als eerste opvangplaats ingericht. Na een aantal dagen vroegen het Rode Kruis en de dominee aan de Otterloese bevolking aan hoeveel vluchtelingen zij onderdak konden bieden. Vanuit de kerk werden de vluchtelingen naar de toegewezen gezinnen gebracht.

De rol het van Rode Kruis komt pas volledig in het licht bij het inrichten van het tijdelijke ziekenhuis. Op het dak van de school werd een rood kruis geverfd en in de loop van november 1944 werden patiënten hier ondergebracht. De school heeft de gehele hongerwinter als tijdelijke ziekenhuis gefunctioneerd. Naast het verzorgen van de zieken, viel de taak van het begraven van de overledenen ook op de schouders van het Rode Kruis.

Het Rode-Kruismonument herinnert de inwoners van Otterlo aan de rol die het Rode Kruis en de bewoners zelf tijdens de bezettingsjaren en tijdens de bevrijding hebben gespeeld. Het plaquette dat op het monument te zien is, werd na de oorlog aangeboden door het Rode Kruis als verdienste voor de inzet van de Otterloese bevolking.

Bronnen

P. Hofman, Otterlo 855-2005. (Otterlo 2005).

Kunstinede, http://kunstinede.nl/werken/gedenksteen-rode-kruis.