Gebruiker:EP25/Kladblok

Natuurbeschermingsorganisaties op Aruba

Inhoud

1. Introductie

1.1 De natuur in Caraïbisch Nederland
1.2 De natuur op Aruba

2. Natuurbeschermingsorganisaties op Aruba

2.1 Parke Nacional Arikok
2.2 Aruba Marine Park Foundation
2.3 Turtugaruba Foundation for Sea Turtle Conservation
2.4 Aruba Birdlife Conservation

1. Introductie

1.1 De natuur in Caraïbisch Nederland

Caraïbisch Nederland bestaat uit de zes eilanden die deel maken van het Nederlandse koninkrijk waaronder Aruba (sinds 1986)en Curaçao en Sint Maarten (sinds 2010) een Status Aparte hebben en de BES eilanden; Bonaire, Sint Eustatius en Saba dat sinds 2010 bestuurlijk als openbaar lichaam een bijzondere Nederlandse gemeente vormen. De zes eilanden samen hebben een oppervlakte van 800 km2 en hebben een totale bevolking van circa 300.000 inwoners. Ondanks het feit dat deze eilanden klein zijn qua oppervlakte, bevatten ze een rijk en divers ecosysteem. Dit feit maakt het dat deze eilanden een belangrijk gebied vormen voor biodiversiteit binnen het koninkrijk. Deze gebieden verschillen van primaire regenwouden tot koraalriffen. Tevens zijn er verschillende diersoorten die bedreigd zijn waaronder de meeste tropische schildpadsoorten. Op Aruba, Bonaire en Curaçao alleen vindt men 200 endemische soorten en subsoorten van planten, dieren. Deze soorten bestaan alleen op deze eilanden en nergens anders in de wereld. De eilanden worden geografisch verdeeld in twee groepen. De bovenwindse eilanden Saba, Sint Maarten en Sint Eustatius. En de benedenwindse eilanden Aruba, Bonaire en Curaçao. De laatste drie bevinden zich dicht bij de kust van Zuid-Amerika. Ze zijn qua taal, cultuur, geografie en ecologie, heel verschillend van elkaar.

1.2 De natuur op Aruba

Aruba is wat betreft oppervlakte de kleinste van de benedenwindse eilanden, heeft de minste neerslag en de windt waait harder. Het continentaal plateau dat Aruba verbindt met het Zuid-Amerikaanse vasteland maakt dat het natuur van dit eiland verschilt van dat van Curaçao en Bonaire. Onder Aruba’s geologische kenmerken vindt men grotten en gigantische rotsen. Daarbij heeft Aruba lange witte stranden met een stevige noordoostpassaat. Deze kenmerken maken het eiland een ware paradijs voor windsurfers en strandliefhebbers maar maakt het ook een uitdaging voor planten en dieren. Andere belangrijke natuurgebieden zoals mangrove bossen aan het zuiden van het eiland en de aanwezigheid van zeegras lokken zeeschildpadden naar de kust en spelen een belangrijke rol voor het voedselketen van de zee.

2. Natuurbeschermingsorganisaties op Aruba

2.1 Parke Nacional Arikok

Het Nationaal Park Arikok was officieel bekrachtigd door de overheid in 2000, alhoewel de plannen al sinds de jaren zestig bestonden. In 2003 werd het een stichting en ontving 7.1 miljoen euro’s van het Europese Ontwikkelingsfonds voor het vervaardigen van haar infrastructuur. Het park beslaat 18 procent, 34 km2 van natuurgebied en ligt aan het noordoostelijke deel van Aruba. De belangrijkste delen van het park zijn de ruige heuvels gevormd door vulkanische gestolde lava, de batholitische kwarts-dioriet/tonaliet rotsen en de kalksteen rotsen gevormd door versteend koraal. De grootste en hoogste heuvels van het eiland maken ook deel van het park, de Arikok heuvel, waarnaar het park vernoemd is, is 176 meter hoog en de Jamanota heuvel is 188 meter hoog. Men vindt ook verschillende baaien (Boca’s) aan de ruige noordkust. De Boca Prins en de Dos Playa zijn de meest bekende, en zijn omringd met witte stranden en witte zandduinen. In het park bevinden zich ook oude plantages (cunucu’s), vroeger waren het bezit van de weinige boeren die het eiland kende. De boeren wisten de grond te bewerken in dit barre milieu en gebruikten de natuurlijke materialen uit de omgeving zo optimaal mogelijk. Ook hun huizen werden hiermee gebouwd. Twee van deze ‘adobe’ huizen zijn gerestaureerd. Er zijn ook de oudste indianen tekens te vinden in verschillende grotten, zoals bij de Fontein grot. Het doel is de conservatie, beheer en bescherming van de Arubaanse flora, fauna en cultuur en het behoud van culturele symbolen binnen het park.

Projecten:

• Wetenschappelijk onderzoek verrichten en het controleren van vleermuizen en Cascabel slangen.

• Het herbebossing van verschillende gewassen in het park.

• De restauratie van Cunucu Arikok.

• Daarnaast organiseren ze verschillende activiteiten zoals de Junior Ranger Camp (een educatieve kamp voor jongeren), filmavonden, strand reinigingsdagen, culturele vieringen, boa jachtdagen, en werken ze samen met de andere natuurorganisaties.

2.2 Aruba Marine Park Foundation

Aruba Marine park Foundation werd in 2010 gesticht en is een non-profit, non-governementele organisatie die streeft naar het behoud van het ecosysteem in zee door het streven naar een officiële zee reservaat voor Aruba.

Projecten: Hun belangrijkste projecten zijn het streven naar het ontvangen van de ‘blauwe vlag’ certificatie; een internationale milieu-merk voor stranden en jachthavens en een publieke aanlegsteiger project voor Aruba. Aruba Marinepark Foundation werkt samen met de Hadicurari Fishermen Center. Samen werken ze voor de conservatie van en de educatie over het ecosysteem in de zee. Daarbij zijn ze ook actief in het bestrijden van invasieve vissoorten zoals de gewone koraalduivel (Pterois volitans).

2.3 Turtugaruba Foundation for Sea Turtle Conservation.

Turtugaruba werd opgericht in 2003 maar daarvoor bestond er al een plan die ontwikkeld werd 1993 door Widecast en de UN Caribbean Environment Program genaamd: de STRAP Sea Turtle Recovery Plan (Redplan voor Zeeschildpadden). De stichting hanteert deze plan als leidraad. Turtugaruba maakt ook deel uit de Wider Caribbean Sea Turtle Conservation Network, het regionale netwerk voor zeeschildpaddenbescherming. Alle caraïbische zeeschildpadden zijn bedreigde diersoorten.

Op Aruba zijn er vier soorten Zeeschildpadden te vinden:

• De Lederschildpad (Dermochelys coriacea), heeft een lengte van 2,4 meter en is het grootste schildpad ter wereld. Het behoort niet bij de familie van zeeschildpadden maar wordt geclassificeerd als een reptiel. Een lederschildpad kan tot 900 kg wegen. Een vrouwtjes schildpad legt een gemiddeld van 100 eieren per nest. Per paarseizoen leggen ze 6 tot 8 nesten.
• De Onechte Karetschildpad (Caretta caretta),de volwassenen hebben een lengte van 120 cm en kunnen tot 200 kg wegen.
• De Karetschildpad(Eretmochelys imbricata)
• De Soepschildpad of groene schildpad(Chelonia mydas)

De zeeschildpadden worden sinds 1980 beschermd.

Beletsels voor de overleving en voortplanting van deze schildpadden:

• Het verdwijnen van leefomgevingen en broedplaatsen door bouwprojecten langs de kust.
• Kunstmatige lichtbronnen ’s nachts.
• Auto’s en andere vervoermiddelen die op het strand rijden.
• Milieuvervuiling

Turtugaruba heeft als doel de educatie en publieke bewustzijn, bescherming en behoud van de leefomgeving van de caraïbische zeeschildpadden.

Projecten:

• Educatie.

De organisatie biedt lezingen aan boswachters, hotelpersoneel, duikscholen, en de Arubaanse bevolking in het algemeen. Ze participeren aan open dagen, maken brochures voor toeristen, helpen kinderen met schoolprojecten, delen informatie over sociale netwerken en beschikken over een Turtle Hotline nummer waar men 24 uur per dag kan bellen.

• Veldwerk, bescherming en dataverzameling.

In het zeeschildpad broedseizoen, worden de stranden waar ze hun eieren leggen, iedere morgen bij het aanbreken van de dag, gemonitord. Van februari tot juli in 2008 werden er 72 nesten van 9 verschillende vrouwelijke schildpadden ontdekt. De organisatie patrouilleert in dit periode van 22:00 uur tot 2.00 uur op de Eagle Beach. De nesten worden ter plaatse beschermd gedurende de broedperiode door middel van barricades. Dit periode duurt 60-70 dagen. Alles wordt geregistreerd. De dag waarop de schildpadjes uit hun eieren komen worden ze naar zee geholpen, het is belangrijk dat ze zich naar de horizon kunnen oriënteren, Turtugaruba bouwt dan een speciale weg door middel van barricades waardoor ze de pasgeboren schildpadden begeleiden terwijl ze het publiek uit de weg houden.

• Contact met de overheid.

De overheid betrekt Turtugaruba als er plannen zijn voor nieuwe projecten langs de kust. Ze zijn leden van de AHATA (Aruba Hotel and Tourism Association) Environment Committee en werken samen met de andere natuurorganisaties op het eiland. Ze doen ook mee aan de Reef Care Project, een jaarlijkse grootschalige strandreinigingsdag. De weinige zeeschildpadden die overleven, 1 in de 1000, wederkeren als ze volwassen zijn, terug naar hun geboortenest om daar hun eieren te leggen.

2.4 Aruba Birdlife Conservation.

Aruba birdlife Conservation werd in 2010 gesticht en is ook een non-profit, non-gouvernementele organisatie. Er zijn 236 geregistreerde soorten vogels op Aruba, waarvan ¾ trekkende vogels zijn. Aruba heeft 2 endemische subsoorten:

- Athene cunicularia arubensis – de Shoco (Arubaanse holenuil)

- Aratinga pertinax arubensis - de Prikichi

Aruba Birdlife Conservation heeft als doel de bescherming van de Arubaanse flora en fauna en de conservatie en bevordering van de leefomgeving van vogels.

Projecten:

• De Aruba Birdlife Conservation heeft een landelijke campagne gehouden om de uitsterving van de Shoco te voorkomen, daarna werd het in januari 2012 een nationaal symbool verklaart.

• De ABC is ook heel actief bezig met veldwerk maar ook bijvoorbeeld op internet met het verspreiden van hun boodschap door middel van fotografie en films, met de bedoeling de Arubaanse bevolking bewust te maken over hun eigen vogels en het belang van hun bescherming.

• Landelijke campagne voor het besef van de schade die de invasieve boa aan de Arubaanse natuur kan aanrichten, de Oostelijke katoenstaart en verschillende soorten vogels. De bevolking van deze laatste twee groepen waren sterk gedaald door de boa’s, welke geen natuurlijke antagonist hebben. Als deel van deze campagne weden er verschillende boavangdagen georganiseerd.

• In 2011 werd de eerste landelijke vogeltellingsdag georganiseerd door de ABC. 12.000 scorebrochures werden gedistribueerd op scholen en waren ook beschikbaar op internet. Er was samenwerking met o.a. de Parke Arikok en ook de postkantoor, iedereen kon de ingevulde formulieren daar achteraf deponeren. Daarnaast werken ze voortdurend met de Centraal Bureau voor de Statistiek van Aruba, voor data invoer en analyse.

• Het bestrijden van de illegale afvalstortplaatsen. Na een campagne werd er door de overheid strenger gehandeld. De meeste van deze locaties werden gesanctioneerd en wordt er nu meer gecontroleerd.

• Petitie naar de overheid om de volgende locaties een speciale beschermingsstatus te geven: De California Duinen, zoutmeren (salinja’s) bij Tierra del Sol, Malmok, Palm Beach en Savaneta, De Bubaliplas, Seroe Teishi, Spaans Lagoen, Mangel Halto, Rooi Bringamosa, Rooi Taki, Rooi Manoonchi, Rooi Lamoenchi, Reef islands Oranjestad, Reef islands San Nicolaas en alle mangroven.

• In februari 2013 werd een motie voorgesteld door 12 leden van het Arubaanse parlement om de genoemde gebieden deze speciale status te binnen 3 maanden te geven, dit werd unaniem door de alle 21 leden van het parlement geaccepteerd.

• Broedprogrammas. Dit om uitsterving van sommige soorten te voorkomen. De focus valt vooral op de Shoco, de Prikichi, de Oostelijke katoenstaart en de Patrishi.

Bronnen, noten en/of referenties

---

Bronnen, noten en/of referenties

Lausche, B.'Wider Caribbean Region A Pivotal Time to Strengthen Regional Instruments For Biodiversity Conservation'. The International Journal of Marine and Coastal Law 23. Leiden:Martinus-Nijhoff, 2008, pp. 499–530.

Van Buurt, G. 'Conservation of amphibians and reptiles in Aruba, Curaçao and Bonaire' in: Applied Herpetology 3. Leiden: Koninklijke Brill, 2006. pp.307-321.