Gebruiker:Flamenc/Kladblok10
| Teresa's burgerlijke begraafplaats | ||||
|---|---|---|---|---|
| Cementèri civiu de Teresa | ||||
.JPG)
| ||||
De begraafplaats in de winter van 2016
| ||||
| Locatie | ||||
| Plaatsnaam | 25549 Bausen Val d'Aran (Catalonië) | |||
| Coördinaten | 42° 50′ NB, 0° 44′ OL | |||
| Status en tijdlijn | ||||
| Oorspr. functie | Kerkhof | |||
| Start bouw | 10 mei 1916 | |||
| Bouw gereed | 11 mei 1916 | |||
| Dimensies | ||||
| Hoogte tot top | 845,6 | |||
| Kavelgrootte | 100 m² | |||
| Architectuur | ||||
| Bouwstijl | volksarchitectuur | |||
| Materiaal | stapelmuur, natuursteen | |||
| Erkenning | ||||
| Monumentstatus | Bé Cultural d'Interès Local 18 september 2020 | |||
.JPG)
| ||||
Teresa's graf
| ||||
| ||||
De Teresa's burgerlijke begraafplaats, in het occitaans Cementèri civiu de Teresa in de gemeente Bausen in de Val d'Aran is een van de oudste burgerlijke begraafplaatsen van Spanje en met zijn enige graf, waarschijnlijk de kleinste van Catalonië.[1] Op 18 september 2020 heeft de Conselh Generau d'Aran (de algemene raad van de autonome region Aran) het ensemble beschermd als cultureel monument van locaal belang (Bé Cultural d'Interès Local).[2][3]
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Teresa en Sisco, twee jonge mensen uit het dorp, bekend als de «geliefden van Bausen» wilden huwen in het begin van de 20ste eeuw. De katholieke pastoor –in die tijd kende Spanje geen burgerlijk huwelijk– vroeg een niet onaanzienlijk bedrag voor een pauselijke dispensatie, aangezien die twee verre verwanten waren. Dat was volgens hem een huwelijksbeletsel. Het stel wou niet betalen, leefde samen “in zonde” en kreeg twee kinderen.[4]
Op 10 mei 2015 is Teresa plots aan een acute longontsteking gestorven. Daarop weigerde diezelfde pastoor de “zondares” in de gewijde grond van het plaatselijke kerkhof te begraven, dat was in zijn ogen pure profanatie. Daarop sloegen de parochianen de handen in mekaar, en hebben in één nacht een kerkhof gebouwd[5] en Teresa 's anderendaags een waardige begrafenis bezorgd. Sedert een paar jaar hebben de huidige bewoners van Bausen geijverd om die kleine begraafplaats als monument te laten beschermen: als symbolisch teken tegen de onverzettelijkheid en de onverdraagzaamheid. In 2016 vond een grotere viering plaats ter gelegenheid van het honderjarig bestaan van het kerkhof.[6]
Het kleine kerkhof ligt aan het einde van een smalle bergweg. Het is een romantisch bedevaartsoord geworden en er liggen bijna altijd verse bloemen.[7] Op het graf staat de tekst “A mi amada Teresa” (aan mijn geliefde Teresa).[7]
De nakomelingen van Sisco en Teresa zijn tijdens de Spaanse burgeroorlog naar Frankrijk gevlucht.[6]
Verwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ (ca) (14 oktober 2020). "Els amants de Bausen", la història de l'única tomba del cementiri més petit d'Espanya. TV3 Notícies 2020
- ↑ (oc) Conselh Generau d'Aran, Era glèisa parroquiau de Sant Pèir e eth sòn cementèri, es capèles de Sant Ròc e de Santa Anna e eth cementèri civiu de Teresa en Bausen, declaradi coma Bens Culturaus d’Interès Locau (24 september 2020). Geraadpleegd op 10 november 2020.
- ↑ Ràdio Seu, El cementiri més petit de l'Estat, situat a Bausen, ja és Bé Cultural d'Interès Local (1 november 2020). Geraadpleegd op 10-11-2020.
- ↑ (ca) Catalunya m'agrada, Els amants de Bausen i el cementiri de la Teresa (14 de november 2017). Geraadpleegd op 10 november 2020.
- ↑ In de warme mediterrane landen was en is het gebruikelijk overledenen binnen de vierentwintig uren te begraven.
- ↑ a b (ca) (10 april 2016). Els ‘amants de Bausen’ mobilitzen la població. La Mañana 2020: 14
- ↑ a b (ca) (10 november 2020). El cementiri de Teresa. El Punt Avui XLV (15540): 12
[[Categorie: Begraafplaatsen]]