Naar inhoud springen

Gebruiker:Gerco de Ruijter/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gerco de Ruijter[bewerken | brontekst bewerken]

( Vianen 1961) is een Nederlands Beeldend Kunstenaar. Hij studeerde in Den Haag en in Rotterdam en was winnaar van de Drempelprijs voor Autonome Kunst in 1993. De Ruijter fotografeert landschappen door zijn camera aan een vlieger te hangen. De intensiteit van de beelden lijken in tegenspraak met de eenvoud van de wijze waarop ze tot stand komen. De afwezigheid van de horizon waarop wij normaal onze blik oriënteren, leidt tot een wonderlijke en raadselachtige abstractie van het landschap. Dit maakt de Ruijter’s fotowerken eerder verwant aan schilderkunst dan aan documentaire fotografie. De toeschouwer raakt betrokken bij De Ruijter’s verwondering over de schoonheid van datgene dat voor het menselijk oog haast onzichtbaar – zelfs onbereikbaar – is, maar dat zichtbaar gemaakt wordt met behulp van het mechanische oog van de camera.

De foto's zweven tussen het herkenbare en het abstracte, zeg maar een weifeling tussen weilanden, schorren, kanaaltjes, boomtoppen, en een abstract schilderij van mondrianeske of Art Brut-achtige kwaliteit, al naargelang de plaats waar De Ruijter zijn vlieger oplaat. Je bekijkt ze als het beroemde gestaltplaatje: eend of haas? Bij De Ruijter betekent dat: landschap of abstractie? Of beide? Want dat is misschien wel het meest fascinerende: als toeschouwer pendel je van de ene sensatie naar de andere, en terug. Het zijn weliswaar plaatjes van de aarde, maar tegelijkertijd hebben ze zich ervan losgezongen, alsof je ter plekke je greep op de wereld verliest. (Peter Delpeut, uit: Pleidooi voor het Treuzelen)

Voor zijn filmwerk maakt hij gebruik van duiven (Letting Go, 2008-2010) en met in Google Earth verzamelde beelden, CROPS (2012) en Playground (2014). CROPS en Playground zijn stop-motion animatie films en hebben een door het onderwerp gedefinieerd filmformaat. Het geluid voor deze films werd gemaakt door Michel Banabila.