Gebruiker:Hugo DK/Teatro Argentina (Rome)

Teatro Argentina is een bekend theater in Rome met een lange geschiedenis, en is gelegen aan de Largo di Torre Argentina.

De naam "Argentina"

Palazzetto van Burcardo in de Via del Sudario

De naam heeft niets te maken met het land Argentinië, maar wel met de stad Straatsburg. Op nr. 44 in de Via del Sudario, tussen de San Giuliano dei Fiamminghi en de Sant’Andrea della Valle, ligt namelijk het bewaarde en sterk herwerkte gedeelte van het palazzo van Johannes Burckardt (in het Italiaans: Giovanni Burcardo). Deze 15de eeuwse priester was afkomstig uit de omgeving van Straatsburg, maar was spoedig terechtgekomen in Rome en schopte het daar tot ceremoniemeester van verschillende opeenvolgende pausen, en dit tot aan zijn dood in 1506.

Burcardo richtte op het einde van de 15de eeuw een palazzo op, uitgestrekter dan het bewaarde gedeelte, rond een oudere middeleeuwse toren, en die toren werd dan genoemd naar de herkomst van de nieuwe eigenaar: “la Torre argentina” afgeleid van Argentoratum, de Latijnse naam van Straatsburg. De straat aan de zijkant van het palazzo kreeg de naam Via di Torre Argentina.

Het eigendom van de grond en daarmee ook van het gebouw werd echter al spoedig juridisch aangevochten door de familie Cesarini, die al uitgestrekte palazzi bezat aan de overzijde van de Via di Torre Argentina (palazzi afgebroken in 1927-1929). Het salomonsoordeel van de rechter luidde dat het eigendomsrecht na de dood van Burcardo zou overgaan op de familie Cesarini.

In de 18de eeuw werd het bovenste gedeelte van de Torre Argentina afgebroken, zodat hij nu geen toren meer kan worden genoemd; de resterende (beneden)verdiepingen werden geïntegreerd in de technische ruimten van het theater. Burcardo’s palazzo aan de Via del Sudario 44 herbergt nu een museum en een bibliotheek gewijd aan de geschiedenis van het theatergenre.

Geschiedenis van het theater

Op de gronden die twee eeuwen voordien familie-eigendom waren geworden liet hertog Giuseppe Sforza Cesarini in 1730 een theater bouwen, overigens een van de oudste publieke theaters van Rome na de Oudheid. Voor de constructie ervan moest een deel van Burcardo’s palazzo worden afgebroken, maar de naam ervan werd overgenomen door de schouwburg: “Teatro Argentina”. De eerste opvoering ging er door in 1732.

De theaterzaal is een typisch théâtre all'italienne: de zitplaatsen bevinden zich op het hoefijzervormige plateau en op de zes rijen balkons die er eveneens hoefijzervormig omheen lopen en ingedeeld zijn in 186 afzonderlijke loges. De tekening van Pannini uit 1743 hierna geeft een idee.

Het theater werd in latere eeuwen meermaals verbouwd; de laatste maal was in 1993. De gevel dateert pas uit 1826. Het opschrift op de attiek wijdt het gebouw "aan de kunsten van Euterpe, Melpomene en Terpsichore", dit zijn de muzen van respectievelijk fluitspel, tragedie en dans.

Vooral in de 19de eeuw werden in dit theater een aantal opera's gecreëerd, waaronder:

• van Giacomo Rossini: Il barbieri di Siviglia (1816). Bij de première werd het werk echter uitgejouwd door gangmakers in het publiek, die daarvoor waren betaald door Rossini's concurrent. Vanaf de tweede voorstelling kende het werk echter groot succes. Van dezelfde componist: Adelaide di Borgogna (1817) en Otello ossia Il moro di Venezia (1819).
• van Gateano Donizetti: Il trionfo di Alessandro Magno il Macedone (1815) en Zoraida di Granata (1822).
• van Giuseppe Verdi: I due Foscari (1844) en La battaglia di Legnano (1849).

Sinds 1869 is het theater eigendom van de stad Rome. Het is de zetel van het "Teatro di Roma"

Geraadpleegde bronnen

• (it) website van het theater
• (it) Wikipedia: Teatro Argentina
• (it) Wikipedia: Palazzetto van Burcardo
• (it) Wikipedia: Theaters van Rome

Fotogalerij

• 
  Gevel van Teatro Argentina
• 
  Giovanni Paolo Pannini (1747): interieur van Teatro Argentina
• 
  Plan van G.B. Nolli (1748): 775 Sant’Andrea della Valle; 773 Palazzetto van Burcardo; 772 San Giuliano dei Fiamminghi; 771 Teatro Argentina; 770 Via della Torre Argentina