Gebruiker:Joopwiki/Kladblok/Werk aan de weg
De Abbasidische Revolutie (750-751)[bewerken | brontekst bewerken]
De Abbasidische kaliefen waren Arabische afstammelingen van Abbas ibn Abd al-Muttalib, een van de jongste ooms van Mohammed en van dezelfde stam, de Banu Hashim. De Abbasiden beweerden de echte opvolgers te zijn van de Profeet Mohammed en vervingen de afstammelingen van Umayya ibn Abd Shams behorende tot de Omajjaden vanwege hun nauwere bloedlijn met Mohammed.
De Abbasiden onderscheiden zich ook van de Umayyaden door hun morele karakter en bestuur in het algemeen aan te vallen. Volgens Ira Lapidus, "werd de opstand van Abbasid grotendeels gesteund door Arabieren, vooral de benadeelde kolonisten van Merv met de toevoeging van de Jemenitische factie en hun Mawali". [1] De Abbasiden riepen ook een beroep op niet-Arabische moslims, bekend als mawali , die buiten de op verwantschap gebaseerde maatschappij van de Arabieren bleven en werden gezien als een lagere klasse binnen het Umayyaden-imperium. Mohammed ibn 'Ali, een achterkleinzoon van Abbas, begon campagne te voeren voor de terugkeer van de macht naar de familie van de profeet Mohammed, de Hasjimieten, in Perzië] tijdens het bewind van Umar II.
The Abbasids also distinguished themselves from the Umayyads by attacking their moral character and administration in general. According to Ira Lapidus, "The Abbasid revolt was supported largely by Arabs, mainly the aggrieved settlers of Merv with the addition of the Yemeni faction and their Mawali".[1] The Abbasids also appealed to non-Arab Muslims, known as mawali, who remained outside the kinship-based society of the Arabs and were perceived as a lower class within the Umayyad empire. Muhammad ibn 'Ali, a great-grandson of Abbas, began to campaign for the return of power to the family of Prophet Muhammad, the Hashimites, in Persia during the reign of Umar II.
Tijdens het bewind van Marwan II culmineerde deze oppositie in de rebellie van Ibrahim de Imam, de vierde in afdaling van Abbas. Ondersteund door de provincie Khorasan, Perzië, hoewel de gouverneur hun tegenstanders was, en de Shi'i Arabs, [2] [3] hij behaalde een aanzienlijk succes, maar werd gevangen genomen in het jaar 747 en stierf, mogelijk vermoord, in de gevangenis.
During the reign of Marwan II, this opposition culminated in the rebellion of Ibrahim the Imam, the fourth in descent from Abbas. Supported by the province of Khorasan, Persia, even though the governor opposed them, and the Shi'i Arabs,[2][3] he achieved considerable success, but was captured in the year 747 and died, possibly assassinated, in prison.
Op 9 juni 747 (15 Ramadan AH 129), Abu Muslim, opgestaan uit Khorasan, startte hij met succes een open opstand tegen de Umayyad-regel, die werd uitgevoerd onder het teken van de Black Standard. Bijna 10.000 soldaten stonden onder het bevel van Abu Muslim toen de vijandelijkheden officieel begonnen in Merv. [4] General Qahtaba volgde de vluchtende gouverneur Nasr ibn Sayyar west, het verslaan van de Umayyaden in de Slag van Nishapur, de Slag bij Gorgan, de Slag bij Nahavand en uiteindelijk in de Slag bij Karbala, allemaal in het jaar 748. [3]
File: Balami - Tarikhnama - Abu'l-'Abbas al-Saffah wordt uitgeroepen tot de eerste 'Abbasid kalief (bijgesneden) .jpg | 250px | thumb | Folio van' 'Tarikhnama' 'van Bal 'ami beeltenis al-Saffah als hij beloften van trouw ontvangt in Kufa.
De ruzie werd opgepakt door Ibrahim's broer Abdallah, bekend onder de naam Abu al-'Abbas as-Saffah, die de Umayyaden in 750 versloeg in de battle nabij de Great Zab en werd vervolgens afgekondigd kalief. [5]
On 9 June 747 (15 Ramadan AH 129), Abu Muslim, rising from Khorasan, successfully initiated an open revolt against Umayyad rule, which was carried out under the sign of the Black Standard. Close to 10,000 soldiers were under Abu Muslim's command when the hostilities officially began in Merv.[4] General Qahtaba followed the fleeing governor Nasr ibn Sayyar west defeating the Umayyads at the Battle of Nishapur, the Battle of Gorgan, the Battle of Nahāvand and finally in the Battle of Karbala, all in the year 748.[3]
.jpg)
The quarrel was taken up by Ibrahim's brother Abdallah, known by the name of Abu al-'Abbas as-Saffah, who defeated the Umayyads in 750 in the battle near the Great Zab and was subsequently proclaimed caliph.[6] After this loss, Marwan fled to Egypt, where he was subsequently assassinated. The remainder of his family, barring one male, were also eliminated.[3]
Onmiddellijk na hun overwinning stuurde As-Saffah zijn troepen naar Centraal Azië, waar zijn troepen vochten tegen Tang uitbreiding tijdens de Slag van Talas. De nobele Iraanse familie Barmakids, die een belangrijke rol speelde in de bouw de stad Bagdad / Bagdad, introduceerde 's werelds eerste geregistreerde papiermolen in de stad, en begon daarmee aan een nieuw tijdperk van intellectuele wedergeboorte in het Abbasid-domein. As-Saffah richtte zich op het neerzetten van talloze opstanden in Syrië en Mesopotamië. Het Byzantijnen voerde overvallen uit tijdens deze vroege afleidingen. [3]
Immediately after their victory, As-Saffah sent his forces to Central Asia, where his forces fought against Tang expansion during the Battle of Talas. The noble Iranian family Barmakids, who were instrumental in building Baghdad, introduced the world's first recorded paper mill in the city, thus beginning a new era of intellectual rebirth in the Abbasid domain. As-Saffah focused on putting down numerous rebellions in Syria and Mesopotamia. The Byzantines conducted raids during these early distractions.[3]
- ↑ a b Lapidus 2002, p. 54.
- ↑ a b Hoiberg 2010, p. 10.
- ↑ a b c d e f g Dupuy & Dupuy 1986, p. 233.
- ↑ a b Lewis 1995, p. 102.
- ↑ {{Cite EB1911 | wstitle = Abbasids | volume = 1 | page = 10}} </ ref> Na dit verlies is Marwan gevlucht naar Egypte, waar hij vervolgens werd vermoord. De rest van zijn gezin, met uitzondering van één man, werd ook geëlimineerd. [1]
- ↑ {{Cite EB1911|wstitle= Abbasids|volume=1|page=10}}