Gebruiker:Kaj Sustronck/Anti-tamper software

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Anti-tamper software is een Engelse term voor software die het hackers moeilijker maakt om de software te kraken. Er zijn verschillende soorten die elk een andere manier gebruiken om software te beschermen.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Anti-tamper software beschermt de software met waarde of vertrouwelijke informatie. Voorbeelden zijn: games, ebooks, websites en militaire software.[1] Anti-tamper software is in een programma of als programma op zich te installeren. Externe anti-tamper software zoekt hackers die kraakpogingen ondernemen. Interne anti-tamper software beschermt een programma tegen hackers. Het is vanzelfsprekend dat deze anti-tamper software geen schade mogen toebrengen aan de werking van de computer. De bekendste anti-tamper software is: encryption wrappers, code ofuscation, software watermarking (watermerken) en guarding.

Encryption Wrappers[bewerken | brontekst bewerken]

Bij encryption wrappers worden de belangrijkste delen van de software of de software in zijn geheel gecodeerd. Tijdens het opstarten van een programma worden enkel bepaalde delen van de software gedecodeerd. Om de volledige software te decoderen moet de hacker alle kleine deeltjes gedecodeerde data in elkaar puzzelen. Om ervoor te zorgen dat het programma niet te groot is wordt deze codering gecomprimeerd. De databestanden worden eerst in kleine mapjes samengebracht waarna deze mapjes worden samengedrukt. Dit geeft de encryption wrapper een extra laag van beveiliging. Het grootste voordeel van een encryption wrapper is dat een enkele statische aanval is niet genoeg om het bestand te kraken. Er zijn meerdere dynamische aanvallen nodig alvorens de software kan worden gedecodeerd. Het nadeel aan deze vorm van anti-tamper software is dat de prestaties van de software lager liggen, alvorens de software kan worden uitgevoerd moet het zichzelf decoderen.

Code Obfuscation[bewerken | brontekst bewerken]

Code obfuscation (code verduistering) zorgt ervoor dat bepaalde computer codes onleesbaar worden voor mensen. Hackers proberen vaak de zones van een programma aan te vallen waar er veiligheidscontroles zijn. Door juist die zones in de software onleesbaar te maken wordt het moeilijker om deze veiligheidscontroles te omzeilen. Vaak worden er tools gebruikt die deze obfuscation meteen kunnen ongedaan maken. Daarom is het belangrijk om de code obfuscation niet te doen op basis van statistische analyses. Eenmaal het algoritme is gekraakt is de software gekraakt. Ook deze anti-tamper methode zorgt alleen voor een vertraging van het kraken.

Software watermerken[bewerken | brontekst bewerken]

Bij software watermerken worden gegevens in het programma gestopt. De gegevens die in het programma worden gestopt zijn meestal persoonsgegevens van de koper van het programma. Wanneer deze gegevens worden verwijderd functioneert het programma niet meer. Het noodzakelijke van dit watermerk is dat het onvindbaar moet zijn in de code van het programma. Hoe moeilijker het te vinden is hoe moeilijker het kan gekraakt worden. Je kan deze methode vergelijken met een vingerafdruk. Alleen de gebruiker bezit de vingerafdruk en deze is nodig om het programma te laten functioneren.

Guarding[bewerken | brontekst bewerken]

Guarding kan je vergelijken met een "bewaker". Eenmaal iemand het programma aanvalt zal de bewaker actie ondernemen, de bewaker zal de code die de hacker heeft aangevallen herstellen tot zijn originele vorm. Deze bewaker wordt in de code van de software geprogrammeerd. Om software zo goed mogelijk te beschermen worden meerdere bewakers in dezelfde software geprogrammeerd. Deze bewakers zullen niet alleen de software code beschermen maar ook andere bewakers die worden aangevallen.[2]

Recent[bewerken | brontekst bewerken]

De meeste anti-tamper software worden snel gekraakt, maar software bedrijven blijven vernieuwingen aan deze software toepassen. Een recent voorbeeld hiervan is Denuvo anti-tamper. Hierbij wordt de code obfuscation techniek samen met een DRM (digital rights management) code toegepast om games en andere software te beschermen. Hierbij worden de persoonsgegevens van de koper van het programma (DRM gegevens) die nodig zijn om de software uit te voeren beschermd door ze steeds te coderen en te decoderen. Na twee maanden is ook deze anti-tamper software gekraakt.[3] Een ander voorbeeld van een anti-tamper software producent is Microsemi.[4]

Kritiek[bewerken | brontekst bewerken]

De kritiek op anti-tamper software is dat het mogelijk de solid state drive (SSD) van een computer kan beschadigen. Dit komt omdat bepaalde anti-tamper software zoals code obfuscation steeds nieuwe informatie op een SSD schrijft. Hierdoor kan de prestatie van de SSD dalen. Software producenten weerleggen deze kritiek Door testgegevens online te plaatsen waarin de prestaties van SSD's niet dalen.[5][6][7]