Gebruiker:Manizha2020/Kladblok

Biografie Qader Muradi (5 juni 1958) is een Afghaanse schrijver; hij was in de jaren 80 tot begin jaren 90 in Afghanistan ook actief als journalist en toneel- en hoorspelschrijver.

Muradi is geboren in Mazar-e-Sharif, Afghanistan en woont sinds 1998 in Nederland. Zijn interesse voor de literatuur, voornamelijk het schrijven van verhalen, begon in zijn middelbareschooltijd in Afghanistan. In het begin van zijn hoger onderwijs-periode werd de politieke situatie in Afghanistan zeer instabiel. Vanwege de oorlog vanaf 1971 tot het moment dat de Mujahedin en later de Taliban aan de macht kwamen was hij getuige van de oorlog, de onderdrukking van dictatoriale overheden en islam-extremisten. Muradi was destijds actief als journalist bij Bakhter News Agency te Kabul en schreef zijn eerste korte verhaal in 1978. In 1991 werd zijn eerste verhalenbundel ‘De nacht waarop het regende’ in Kabul gepubliceerd. Deze verhalenbundel leverde hem een literaire prijs op van de toenmalige culturele foundation Naser Khosro-e-Balki in 1991.

Tot op heden heeft Muradi twee romans en meer dan honderd korte verhalen in het Perzisch gepubliceerd, verspreid over verschillende bundels. Na zijn vlucht uit Afghanistan heeft hij de meeste verhalen in Nederland kunnen schrijven. Zoals ‘Kohl en bloed’, ‘Lang vervlogen tijden keren niet terug’, ‘Het meisje uit de groene rijstvelden’, ‘De bladeren ademen niet meer’. De verhalenbundel ‘Een stem uit de as’ is in Pakistan gepubliceerd, ‘De kaarsen branden tot op het laatst’ in Iran en ‘De zwarte ogen van Bahar’ in Frankrijk.

Muradi woont sinds 1998 in Nederland. Hij is in Afghanistan getrouwd en heeft drie kinderen.

Muradi’s thema’s verkennen het veld van de vreselijke periode die de oorlog met zich meebrengt; ze gaan voornamelijk over het leven van vrouwen en kinderen, armoede, eenzaamheid, terrorisme, islam-extremisten en sociaal en psychologisch leed van de burgers. De hoofdfiguren worden afgeschilderd als tragisch, weemoedig, psychopathisch, emotioneel en drukken de geestelijke pijn van de mens uit.

Muradi is een bekend schrijver in Afghanistan en onder de vele Afghanen overal in de wereld. Zijn bundels worden voornamelijk in Iran en Afghanistan veel gelezen en verkocht. Zijn werk is gerecenseerd door bekende Afghaanse auteurs als Wasef Bakhtari, Akram Osman en de andere critici binnen de kring van Afghaanse literatoren.

W. Bakhari is een bekende dichter, schrijver en literair recensent, die in de Verenigde Staten verblijft. Hij schrijft over het verhaal Kohl en bloed het volgende:

“Kohl en bloed is het verhaal van migratie, het verhaal van immigratie. Het gaat over de strijd tussen de medogenloze denkers, hun aanbidders, de regel van bijgeloof, ontwetendheid, de waanzin en literatuur, muziek en de liefhebbers daarvan. Net als bij de andere werken van Muradi, zien we ook in dit verhaal de droefheid van de mensheid. We zien de zeer diepe nostalogie. We zien de eeuwige eenzaamheid van de mens. Maar Muradi koppelt deze nostalagie onmiddellijk aan geschiedenis, maatschappij en de mensen van het land.”