Gebruiker:Martin De Wilde/Kladblok

243 Georges Stevens. 12februari 1939 -01 augustus 1969 In Brussel werd Georders Stevens in 1959 Belgisch militair Kampioen; tweede was Willy Vanden Berghe en derde was Jos Geurts. Georges Stevens (12 februari 1939 - 01 augustus 1969) was een talentrijk wielerliefhebber. In een sprint was hij nooit kansloos. In 1959 werd hij in Brussel militair Belgisch kampioen, voor Willy Vanden Berghen en Jos Geurt. Speciaal voor Georges Stevens werd er op Den Hul, een gehuchtje dat gevoelsmatig bij Oudenbos-Lokeren behoorde een wielerwedstrijd voor amateurs ingericht... gewonnen door een Vander Linden in witte trui, die ik nog voor de aanvang hoorde zeggen: "Vandaag win ik hier"... goed ingeschat, geen bluf: die Vanderlinden -in witte trui- won inderdaad de wedstrijd. Deze wedstrijd werd gecommentarieerd door de taalvaardige Oudenbosser Albert Van Ooteghem. Van de supportersclub van Georges Stevens waren heel wat geboren en getogen Oudenbossers trouwe leden... van Den Hul en van Zeveneken waren er eveneens een klein aantal mensen die lid waren van deze supportersclub, die gevestigd was recht tegenover de Nieuwe Stationsstraat in Oudenbos-Lokeren; het was tevens een bloeiende café die uitgebaat werd door de familie Frans Meleyns-Yvonne Buyst, ouders van drie mooi-ogende, vriendelijke dochters en twee zonen. Het supporterslokaal werd toen door heel wat Oudenbossers regelmatig bezocht... ze voelden zich thuis in wat men gevoelsmatig ontegensprekelijk "een Oudenbosiaans café" mocht noemen. Georges zou later met één van deze buurmeisjes trouwen. Aan hun geluk kwam door een dodelijk auto-ongeval in de "Lozen Boer" in Zeveneken, plotseling een einde; op de plaats waar reeds heel wat mensen verongelukten, kwam ook Georges Stevens, in 1969 op negenentwintigjarige leeftijd, om het leven. Een onherstelbaar verdriet dat door heel wat mensen werd gedeeld... de verslagenheid in Oudenbos was enorm!. Op zijn doodsprentje lezen we: "Sint Paul [patroonheilige van de parochiekerk van Oudenbos] vergelijkt het leven met een koers waar men zich offers en harde training oplegt om een vergankelijke zegekrans te verwerven. Als oud-kampioen zal Georges meer dan anderen deze vergelijking begrepen hebben en spande hij zich in om de zegekrans te veroveren van een geluk dat niet kan vergaan. Dagelijks zette hij zich met hart en ziel in voor zijn vrouw en kindje. Fier en gelukkig bouwde hij aan zijn nieuwe woning en droomde van een zonnige toekomst. Geen mens kon echter vermoeden dat de aankomststreep zo dichtbij lag, aan een doodgewone boom langs de baan..." Georges' ouders waren Adolf (°Lokeren,1901) en Emma Persijn (°Sint-Niklaas, 1905). Adolf was in Oudenbos zeer goed gekend, een graag gezien man en een veelgevraagde thuisslachter van varkens; hij was vooral gekend onder de bijnaam: "Dolf Duuk". Georges werd gevoelsmatig steeds een "echte Oudenbosser" genoemd... vaak omringd èn aangemoedigd door een niet gering aantal geboren en getogen Oudenbossers! Mart De Wilde,27.03.1949, woensdag, 19.01.2022.