Gebruiker:Muijz/plagiaat/Menke

Omdat de blokhuizen bij de tijdelijke posten buiten de geconcentreerde linie, Senelop Anagaloeng sinds enige tijd in plaats van door bevriende Atjehnezen door detachementen marechaussees bezet waren, die door kwaadwillende Atjehnezen waren ingesloten, rukte om drie uur tot ontzet en om het contact tussen de nabij gelegen posten en blokhuizen te herstellen, troepen uit. Van deze troepen maakte het corps marechaussee deel uit. Omstreeks kwart over zes 's avonds raakte die afdeling, waarover Vuyk het bevel voerde, ten noordoosten van de post Senelop, bij het klapperbos in de richting van Toei Selimbing slaags met de vijand. Er ontwikkelde zich een hevig gevecht en al spoedig kreeg Vuyk een schot in de rechterborst, dat hem achterover van de galangan (dijk), waarop hij aan het hoofd van zijn dappere schare stond, deed neervallen. Noch door het vijandelijk lood noch door de val had hij het bewustzijn verloren, want dadelijk richtte hij zich weer op en nog in zittende houding riep hij sergeant der marechaussee, die nabij hem was met de andere marechaussees, Gehne toe: Aanvallen! en voordat hij zich nog geheel had opgericht herhaalde hij dat nog drie keer.

Vuyk stond op en plaatste zich weer aan het hoofd van zijn troep en vroeg aan sergeant Gehne of deze niet gewond was, omdat deze op dat moment door een matte kogel werd geraakt. Deze antwoordde met nee en stortte op hetzelfde moment gewond neer. De zwaargewonde Vuyk, gevolgd door een Ambonese sergeant der marechaussee en twee minderen, snelde nu vooruit de dijk op, de vier Atjehnezen tegemoet, die zich achter de dijk hadden opgesteld. Hij bleef trouw tot het laatst op zijn post, zijn troep aanvoe- reent en zijn dodelijke wond niet tellend tot hij op het laatst dood neerviel.

http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Johan_Wilhelm_Cornelis_Vuyk&oldid=26920336