Gebruiker:Natuur12/Lammert van der Horst
Lammert van der Horst (Sneek, 20 januari 1893 – 1 mei 1978) was een Nederlands psychiater. Hij was als hoogleraar verbonden aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en de Universiteit van Amsterdam. Tevens was hij de geneesheer-directeur van de Valeriuskliniek.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Lammert van der Horst werd geboren op 1893 in Sneek. Hij studeerde aan de Rijksuniversiteit Groningen waar hij in 1920 slaagde voor het artsexamen. Daarna werkte hij van 1920 tot en met 1922 in de psychiatrische klinieken in München, Tubingen en Zurich. Hij deed in Tubingen onderzoek naar de relatie tussen het consitutietype en het karakter van een persoon. Dit onderzoek legde de fundamenten voor zijn promotieonderzoek. Hij promoveerde in 1924 dan ook bij Enno Wiersma op het proefschrift Constitutietypen bij geesteszieken en gezonden. Na zijn promotie ging hij aan de slag bij de Valeriuskliniek.
Toen Leendert Bouman in 1925 van de Vrije Universiteit overstapte naar de Universiteit Utrecht volgde Van der Horst hem in 1928 op als hoogleraar. Van der Horst aanvaarde zijn hoogleraarschap psychiatrie en de experimentele psychologie met de rede Psychiatrie en Wereldbeschouwing. Daarbij hoorde ook de benoeming tot geneesheer-directeur van de Valeriuskliniek. Zijn benoeming is gepaard gegaan met de nodige roering. De leerstoel van Van der Horst werd namelijk bekostigd door de Veereniging tot Christelijke Verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders, en verenging met een streng gereformeerde signatuur. Er werd namelijk getwijfeld of Van der Horst het gereformeerde standpunt wel voldoende zou aanhangen, de kwestie-Geelkerken lag immers nog vers in het geheugen. <aar uiteindelijk was het bestuur van de Vrije Universiteit hiervan voldoende overtuigd van zijn opvattingen om hem toch te benoemen.