Gebruiker:Opzwartbeek/Rasstandaard voor hoenders
.jpg)
Een rasstandaard voor hoenders beschrijft de criteria waaraan een ideaal exemplaar van een raskip qua uiterlijk moet voldoen. Hij wordt door fokkersorganisaties schriftelijk vastgelegd en kan van land tot land verschillen. Een standaard is de basis voor dierwaarderingen bij pluimveetentoonstellingen.
Onderdelen[bewerken | brontekst bewerken]
Algemene indruk en eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Beschreven worden de algemene bouw en in het oog springende eigenschappen van bijv. kam, kopvorm, staartvorm en loopbenen.
Vormbeschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De vorm en kenmerkende eigenschappen van verschillende lichaamsdelen worden omschreven:
- Romp
- Kop
- Kam
- Snavel
- Kinlellen
- Oorlellen
- Ogen
- Hals
- Rug en zadel
- Borst
- Vleugels
- Schouders
- Staart
- Achterlijf
- Dijen
- Loopbenen en tenen
- Bevedering
Verschillen tussen haan en hen[bewerken | brontekst bewerken]
Verschillen worden opgenomen, voor zover deze niet de gebruikelijke verschillen van de secundaire geslachtskenmerken betreffen.
Fouten[bewerken | brontekst bewerken]
Afwijkingen van de standaard die als bijzonder storend beschouwd worden, worden als "fout" betiteld. Er wordt onderscheid gemaakt tussen normale en ernstige fouten.
Gewicht[bewerken | brontekst bewerken]
Voor de hanen en de lichtere hennen is een minimum- en maximumgewicht gedefiniëerd.
Ringenmaat[bewerken | brontekst bewerken]
De ringenmaat is voor hanen en hennen afzonderlijk vastgelegd.
Kleurslagen[bewerken | brontekst bewerken]
Voor kleurslagen bestaan algemene beschrijvingen. Bij verschillende rassen gelden echter speciale definities, die afzonderlijk beschreven worden.
Organisatie en publicatie[bewerken | brontekst bewerken]
Rasstandaarden worden meestal vastgelegd door de speciaalclub die de fok van een ras begeleid. Gepubliceerd worden de standaards in schriftelijke vorm door de overkoepelende organisatie. In Nederland werd dit voorheen gedaan door de Nederlandse bond van hoender-, dwerghoender-, sier- en watervogelfokkersverenigingen (N.H.D.B.), die in 2009 opgegaan is in de Kleindier Liefhebbers Nederland (KLN). In België bestaat hiervoor de Landsbond van fokkers van neerhofdieren. Binnen deze organisaties houden zich speciale commissies met de standaarden bezig.
Er bestaan tussen landen noemenswaardige verschillen tussen de standaarden van bepaalde kippenrassen. Bij sommige rassen heeft dit zelfs tot opsplitsingen geleid ( bijv. leghorn en faverolles). Binnen Europa streeft de Entente Européenne ernaar een forum te bieden om verschillen ter discussie te stellen.