Gebruiker:Paraskevi04/Kladblok

Het verhaal van de “De Drie Dappere Torpedisten” of "Bakudan san yushi" is een mooi staaltje propaganda over de heldendaad van drie dappere Japanse soldaten met een grote invloed op de Japanse dicht- en theaterkunst. Tijdens het Shanghai-incident op 22 februari 1932 stierven deze drie soldaten bij een bomexplosie. Dankzij hun "heldendaad” konden de Japanse troepen terrein winnen. De consequenties van dit voorval waren verregaand: niet alleen zorgde deze ontploffing voor een gat in de Chinese verdedigingsgordel, bovendien werden de drie gesneuvelde soldaten al snel tot ware nationale helden uitgeroepen. Talrijke monumenten werden voor hen opgericht en de heldendaad werd in vele opvoeringen en liederen verheerlijkt. Het hele verhaal bleek later een schoolvoorbeeld van de meest succesvolle propaganda van de twintigste eeuw te zijn.

Het verhaal: "The Three Human Bombs"

De missie ging van start op 20 februari 1932. De ondergrond lag er nochtans alles behalve ideaal bij, door de aanhoudende regen was de zompige bodem zo goed als onberijdbaar voor voertuigen. Het Japanse leger raakte hierdoor geen stap vooruit. Een bijkomend obstakel vormde het ijzeren hek, dat door de Chinese troepen over de volledige breedte van het slagveld was gespannen. Dit maakte de doorgang voor de Japanse soldaten zo goed als onmogelijk. De omheining was drie meter hoog, vier meter breed en had een diepte van wel twee meter onder de grond. Een eerste poging van de Japanse soldaten om dat ijzeren net te doorbreken bleek geen succes.

Bijgevolg werd er een nieuwe strategie bedacht. Uit zesendertig vrijwilligers werden drie soldaten gekozen : Eshita Takeji, Kitagawa Susumu en tot slot Sakue Inosuke, die de opdracht hadden om met een bommengordel, die twintig kilogram explosieven bevatte, tot bij de omheining te geraken. Voor de bom tot ontploffing werd gebracht zouden ze geroepen hebben: " Lang leve de Keizer, lang leve het Japanse Rijk!" De details van de opdracht blijven tot op het heden wel onduidelijk.

Kitagawa Susumu liep vooraan, maar werd al snel neergeschoten door de vijand. Toch slaagden de soldaten er in om dicht genoeg bij het hekken te komen en de bom tot ontploffing te brengen. Dit zorgde voor een opening in de verdedigingsgordel, groot genoeg om de Japanners toe te laten om tot de aanval over te gaan. Deze actie bezorgde de Japanse troepen een enorm strategisch voordeel en werd meteen betiteld als een ware heldendaad, met weerklank in het gehele land. Ook Keizer Hirohito(1901–1989), prees hen voor hun moed en het opofferen van hun leven voor het vaderland.

Propaganda

Na de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) en de Verdragen van Versailles (1919), was Japan zeer gevoelig voor het imago dat over het land bestond in de rest van de wereld. Diplomatieke propaganda moest hierop een antwoord bieden. Wat Japan aan het uitvoeren was in Mantsjoerije 1931-1933 Mantsjoerije incident deed heel wat wenkbrauwen fronsen in de rest van de wereld. Hier moest zo snel mogelijk verandering in komen. Japan vond het daarom belangrijk om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over hoe de publieke opinie en de pers over het land dacht. Aan het hoofd van dit project stond Kanji Ishiwara. Ondanks dit project, zorgde het Kwantung Armyer toch voor dat de daden van het Japanse leger een internationaal besproken item werden. Bijgevolg werd er veel energie gestoken in het overtuigen van de publieke opinie dat de militaire acties van Japan gerechtvaardigd waren. De Japanse propagandamolen draaide dus op volle toeren, ook in eigen land. Theorieën over bewuste sabotage van de bom kwamen dan ook al gauw boven water. De vraag wordt nog altijd gesteld of de drie dappere torpedisten er wel zelf voor gekozen hadden om zich op te offeren of was het wellicht een ongeluk waarvan misbruik werd gemaakt. Er werd zelfs aan getwijfeld of het verhaal überhaupt wel had plaatsgevonden.

Invloed 1935-1945

De heldendaad van de soldaten werd fel besproken: in de daaropvolgende maand werden hierover maar liefst zes films gemaakt. De soldaten werden geprezen in het Kabuki Theater, gedichten en zelfs een handvol liederen werden aan de helden opgedragen. Ook etenswaren konden aan deze trend niet ontsnappen, er werd rijstcake, sake, en snoep van bonenpasta bedacht met de naam van de soldaten erop. Zelfs een restaurant in Osaka "The Three Bombing Heroes" bood maaltijden aan, genoemd naar de soldaten.

Invloed in de poëzie

Yosano Akiko 1878-1942, is een gerenommeerde Japanse dichteres. Ze heeft een grote invloed op de Japanse poëziewereld uitgeoefend. Haar mening over politieke kwesties en maatschappelijke problemen had een grote impact. Ook schreef ze een gedicht genaamd: "Citizens of Japan, A Morning Song". Dit gedicht verhaalt over de drie dappere torpedisten. Een belangrijke vers hieruit is:

"Though his is the body of one major,
He expects no mercy from the enemy,
And scatters that body, purer than a flower,
Giving life to a samurai's honor."

Dit fragment vat heel het gedicht en de gebeurtenis samen. De daad wordt hier verheerlijkt en vergeleken met de eer van een samoerai. Dit toont wederom aan dat het verhaal van de soldaten leefde onder de bevolking.

Invloed in het Kabuki Theater

Vlak na het voorval werd het incident al snel het onderwerp van drie belangrijke theatervoorstellingen. De eerste vond plaats op 6 maart 1932 in Tokyo. Het werd geregisseerd door Matsui Shoo (1870-1933) , "The Three Brave Soldiers". De rol van de drie dappere torpedisten werd vertolkt door befaamde acteurs uit die periode.

Een tweede voorstelling, opnieuw in Tokyo op 7 maart 1932, "Three Heroes"werd vlug in elkaar geknutseld, maar de reviews van het publiek waren lovend.

Een derde voorstelling werd gehouden in Nagoya op 18 maart 1932, "Shanghai's Three Heroes".

Invloed in andere media

In de daarop volgende maanden doken er steeds meer gelijkaardige verhalen op. Al snel kwamen kranten met sensationele verhalen over " De Vijf Dappere Torpedisten". Een nog sterker verhaal kwam van de Shinkyo Gekidan, dat op de proppen kwam met een verhaal over wel "De Acht Dappere Torpedisten."Het verhaal werd dus steeds maar aangedikt.

Ook de filmwereld kon niet ontsnappen aan dit fenomeen. Het bekendste voorbeeld hiervan is de film "Great Manchurian Nation". In de opeenvolgende maanden bereikten enkele gelijkaardige films zelfs de filmzalen in Hawaï. Een krant in Hawaï publiceerde tevens een artikel waarin de Japanse oorlogsmentaliteit werd verheerlijkt.

Daar stopte het echter niet: er werden zangwedstrijden over de heldendaad gehouden. Hiervan werden de uitslagen uitvoerig gepubliceerd in de Asahi krant. Deze liederen werden opgenomen en gepubliceerd door Colombia Record Company.

Tentoonstellingen met voorwerpen over de oorlog werden voorgesteld aan het grote publiek.

Liederen

"Het lied van De Drie Dappere Torpedisten", is een treffend voorbeeld hoe het verhaal leefde. Een Engelse vertaling hiervan is quasi onmogelijk om te vinden. Het lied werd in tien verschillende strofen opgedeeld. Hierin worden de soldaten geprezen voor hun dapperheid. Het beklemtoont hun strijdlust.

Hedendaags onderzoek

Twintig jaar na de Tweede Wereldoorlog werd er grondiger onderzoek gevoerd teneinde de feiten van fictie te kunnen onderscheiden. Het verhaal bleek grotendeels te zijn verzonnen, het was meer een samensmelting van verschillende gebeurtenissen die zich rond die tijd hadden voorgedaan. Volgens Katō Hidetoshi , hadden militaire leiders met opzet het verhaal naar hun hand gezet om zo een groter gevoel van éénheid in Japan te creëren en het volk achter zich te krijgen. Er werden volgens hem inderdaad pogingen ondernomen om door het Chinese fort te breken, maar deze mislukten allemaal. Slechts na vele verwoede pogingen konden de Japanse troepen door de verdediging breken en zo de overhand halen. Het hele verhaal was dus verzonnen om het moreel onder de bevolking wat op te krikken.

De titel "De Drie Dappere Torpedisten" was trouwens ook niet toevallig gekozen. Die omschrijving circuleerde al langer en werd reeds gebruikt voor soortgelijke gebeurtenissen. In 1903 was er een Kabuki voorstelling in Osaka, die de naam droeg: "The Three Brave Heroes." Er zijn zelfs bronnen tot 1890 teruggevonden waarin deze benaming werd gebruikt.

Dit soort verhaal zorgde door zijn herkenbaarheid ervoor dat de bevolking zich moeiteloos kon identificeren met deze soldaten. Met andere woorden, een zeer doordachte strategie van propaganda.

Literatuurlijst

• Brandon, J. R. (2003). Kabuki Plays on Stage (Herz. ed.). Honolulu, Hawai, Verenigde Staten: University Of Hawai'I Press.
• Brandon, J. R.. (2008). Kabuki's Forgotten War: 1931-1945 (Herz. ed.). Honolulu, Verenigde Staten: University of Hawaii Press.
• Rabson, S. (2016, 18 augustus). To Give One's Life or Not: A Question of Which War. Geraadpleegd van http://www.jstor.org/stable/488910
• The Editors of Encyclopædia Britannica. (2007, 10 november). Araki Sadao. Geraadpleegd van https://www.britannica.com/biography/Araki-Sadao
• Vande Walle, W. (2014). Een geschiedenis van Japan (3e ed.). Leuven, België: Acco.
• Wilson, S. (1995). Containing the Crisis: Japan's Diplomatic Offensive in the West, 1931-33 (2e ed.). Cambridge, Groot-Brittannië: Cambridge University Press.
• 爆弾三勇士. (z.j.). Geraadpleegd van http://www.d1.dion.ne.jp/~j_kihira/band/midi/