Naar inhoud springen

Gebruiker:Patrick/Minderjarige

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een minderjarige (iemand die niet meerderjarig / volwassen is) is iemand die jonger is dan een bepaalde leeftijd, en daardoor andere rechten en plichten hebben dan meerderjarigen. Een minderjarige kan niet geheel vrij over zijn persoon en zijn goederen beschikken. Die begrensde vrijheid is door het recht gewild om de minderjarige te beschermen tegen onervarenheid of roekeloosheid:

Tot welke leeftijd men minderjarig is, is wettelijk bepaald en verschilt per land.

Artikel 233 van Boek 1 van het Nederlandse Burgerlijk Wetboek bepaalt dat een minderjarige iemand onder de 18 is, behalve een moeder onder de 18 die meerderjarig is verklaard.

Artikel 245 bepaalt onder meer:

  • Minderjarigen staan onder gezag.
  • Onder gezag wordt verstaan ouderlijk gezag dan wel voogdij.
  • Ouderlijk gezag wordt door de ouders gezamenlijk of door één ouder uitgeoefend. Voogdij wordt door een ander dan een ouder uitgeoefend.

Artikel 279 Sr stelt strafbaar hij die opzettelijk een minderjarige onttrekt aan het wettig over hem gesteld gezag of aan het opzicht van degene die dit desbevoegd over hem uitoefent.

Minderjarigen mogen geen motorvoertuigen besturen tenzij men 16,5 jaar is en rijlessen volgt. Daarbij moet er wel een persoon bij zitten die minimaal 5 jaar rijervaring heeft. Vanaf 18 jaar mag men dan zelfstandig rijden.

Een minderjarige kan men geen alcoholische dranken kopen (in een bar of winkel).

Afwijkende leeftijdsgrenzen voor een soort meerderjarigheid in een bepaald opzicht

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij medische zaken is de grens 16 jaar. [1]

Seksueel contact is toegestaan met iemand vanaf 16 jaar, en met een jonger iemand soms ook als het leeftijdsverschil klein is.

Vóór 1986 was men vanaf 21 jaar meerderjarig.

Kenmerken (nader te bepalen welke voor Nederland gelden)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Ouders bepalen de wettelijke verblijfplaats van hun kinderen (dit is de plaats waar een kind officieel woont).
  • Ouders hebben de plicht hun kinderen onderwijs te laten volgen zolang ze leerplichtig zijn (in de meeste landen van ca. 6 tot ca. 18 jaar), en bepalen dus naar welke school ze gaan.
  • Het ouderlijk gezag strekt zich tot ca. 14 jaar ook uit tot de gezondheidszorg (ouders kiezen dus de geneesheer voor hun kinderen, al kan natuurlijk niemand verboden worden naar een andere arts te gaan).
  • Het recht op een privé-leven van kinderen is beperkt tegenover hun ouders: die kunnen de lectuur, vrienden, gevoels- en andere relaties en zelfs de correspondentie van hun kinderen controleren en reguleren. Het enige wat ouders hun kinderen niet kunnen verbieden, is grootouders te bezoeken.
  • Ouders zijn aansprakelijk voor de schade die hun kinderen aanrichten.
  • Ouders hebben het beheer over de goederen van hun kinderen als die bijvoorbeeld een huis, grond of geld van zichzelf hebben; Ouders kunnen de goederen van hun kinderen niet verkopen zonder toestemming van de rechtbank.
  • Minderjarigen kunnen geen erfenis aanvaarden (dat doen hun ouders) of schenkingen doen.
  • Belangrijke contracten kunnen minderjarigen niet sluiten. Doen ze het toch, dan kan de ouder of voogd de rechtshandeling laten vernietigen. Normale handelingen in het dagelijkse leven (bv. een aankoop) zijn wel geldig als ze in verhouding staan tot de leeftijd van de minderjarigen. Zo kan een 10-jarige probleemloos zelfstandig een ijsje kopen, maar bijvoorbeeld geen dure kleding kopen.
  • Kinderen kunnen op hun naam een spaarboekje openen zonder toestemming van hun ouders en vanaf 16 jaar geld afhalen (max. € 125 per maand), tenzij hun ouders zich hiertegen verzetten.
  • Kinderen die van huis weglopen, kunnen op verzoek van hun ouders worden opgespoord, maar worden, indien er een ernstige reden voor het weglopen vermoed wordt, niet gedwongen terug te keren. Wel zal het comité voor bijzondere jeugdzorg bemiddelen of zal de rechter maatregelen nemen. Wie in dat geval kinderen onderdak verleent, is niet strafbaar.
  • Personen onder de 18 jaar mogen niet stemmen.

De term "minderjarige" wordt in de media met name gebruikt in verband met strafrechtelijke vervolging. Minderjarigen vallen in West-Europa onder jeugdstrafrecht in plaats van het reguliere strafrecht.

Kerkelijk recht

[bewerken | brontekst bewerken]

In het kerkelijk recht van de Rooms-katholieke Kerk is de leeftijd van meerderjarigheid 18 jaar (can. 97, § 1). Deze regel geldt in de gehele wereld, ongeacht de leeftijd van meerderjarigheid in het betreffende land.