Gebruiker:Paul Mauer/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Fluittaal

Fluittaal is een manier van communicatie door middel van het fluiten (zonder instrument). Op die manier kan de boodschap over veel grotere afstanden worden overgedragen, volgens sommigen wel vier kilometer ver en wordt vooral gebruikt in bergachtige gebieden. Deze boodschappen kunnen hele conversaties zijn. Fluittalen vinden we over de hele wereld — van Mexico tot Turkije, en van Togo tot Nepal. De fluittalen zijn altijd gebaseerd op de gesproken talen van het desbetreffende gebied: in plaats van met de stembanden en de tong worden de woorden gemaakt met gespannen lippen, tanden en vingers[1]. De fluittaal lijkt vooral aangetroffen te worden ind e zogenaamde toontalen.

Sfyria (σφυρίζω (Sfyrizo) wordt gefloten op het Griekse eiland Evia in het Dorpje Antia. Sfyria is feitelijk een gefloten versie van gesproken Grieks, waarin letters en lettergrepen overeenkomen met verschillende tonen en frequenties. Iedere letter heeft een eigen toon en frequentie.[2]

Het Silbo Gomero (Gomeraanse fluit) is een fluittaal die "gesproken" wordt door sommige bewoners van het Canarische eiland La Gomera. De taal dient om te kunnen communiceren over de diepe valleien (barrancos) die op het hele eiland voorkomen. Een spreker van het Silbo Gomero wordt wel een "Silbador" genoemd.

Technieken

  1. https://www.nemokennislink.nl/publicaties/hoe-fluit-je-een-taal/
  2. https://historiek.net/sfyria-je-kan-ernaar-fluiten/70660/