Naar inhoud springen

Gebruiker:Rein N./Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
    • (Wegens rechtenschending verwijderde tekst herschijven)**


Vermeerdering van orchideeën[bewerken | brontekst bewerken]

Orchideeën stonden in het verleden bekend als planten, die alleen te kweken waren voor de liefhebber, die kas had. De laatste jaren worden een groeiend aantal orchideeënhybriden op grootte schaal geteeld en worden ze op veel plaatsen te koop aangeboden. Zo vinden de planten hun weg naar de vensterbank, waar een bloemtak maanden lang bloemen kan dragen. De technieken om Orchideeën op grote schaal te vermeerderen zijn laboratoriumwerk geworden. Zaaien of weefselkweek in een steriele gel, agaragar zijn in de commerciële vermeerdering gebruikelijk. Zaaien in agaragar in een steriele glazen pot is voor de gevorderde liefhebber mogelijk.


Er Een serieuze liefhebber zal zijn of haar planten zo verzorgen, dat die in bloei komen en hun karakteristieke uiterlijk behouden. Ook vermenigvuldigen van de planten


+bladwijzer+

Iedere kweker wil zijn planten niet alleen in goede conditie houden en laten bloeien, maar streeft ook naar vermeerdering. Deze nieuwe planten kunnen bij de verzameling worden gevoegd, dienen als reserve voor het geval andere planten sterven, of worden gebruikt als ruilmateriaal. Het doel kan bereikt worden op twee manieren: generatieve (geslachtelijke) en vegetatieve (ongeslachtelijke) voortplanting.

− −

Generatieve voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

− Orchideeën hebben een ingewikkelde manier van voortplanting en de ontkieming van hun zaden vereist een actieve samenwerking met bepaalde soorten schimmels. Deze schimmels zijn niet te kweken en daarom wordt onder kunstmatige omstandigheden de zogenaamde steriele vermeerdering in vitro gebruikt. Het is het streven om ontkiemende zaden door middel van voedingsbodems stoffen toe te dienen, die zij in de natuur krijgen van symbiotische schimmels. Voedingsbodems bestaan uit anorganische en organische substanties, waarvan minerale elementen, suikers, hormonale stoffen en vitamines het belangrijkst zijn. Omdat de bodem stevig moet zijn, wordt er ook agar toegevoegd (uit zeewier verkregen gelatine).

− −

Vegetatieve voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

− Een voordeel van de klassieke vegetatieve vermeerdering is de relatief hoge snelheid waarmee nieuwe planten kunnen worden verkregen. Een nadeel is het beperkte aantal nieuwe ontstane exemplaren en hun genetische identiteit. Een ander minpunt is het risico op infecties en rotting op plaatsen waar is gesneden. Vele orchideeën vormen kleine dochterplantjes aan de top van hun schijnknollen, bijvoorbeeld die van Dendrobium. Deze kunnen we in stukjes snijden, waarna we de wonden verzorgen met houtskool en de stukken schuin in vochtig mos steken. De slapende ogen ontwaken en doen nieuwe planten ontstaan.