Gebruiker:Remi Coune/Patrick Vandewalle

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Patrick Vandewalle (Gent, 15 augustus 1952) is een Belgisch auteur, acteur, choreograaf en regisseur.

Hij volgde gedurende vijf jaar bewegingsleer en -uitdrukking volgens de principes van Rudolf von Laban bij Lea Daan (+ 14 mei 1995) in haar school op de Frankrijklei in Antwerpen. Zij introduceerde de bewegingsleer van de centraal Europese school van Laban in België. Van 1973 tot 1975 was hij danser in de dansgroep van Jetty Roels waarmee hij o.a. in 1973 off-stage optrad op het festival van Avignon. In 2016 werd Patrick invalide en is gekluisterd aan een rolstoel, waarin hij nog steeds acteert.

Romans[bewerken | brontekst bewerken]

Vandewalles romans ‘Diatribe in het doolhof’ (1971) en ‘De Mieren’ (1974) verschenen lang geleden. Hij stichtte in 1973 samen met auteur Daniël Van Ryssel het tijdschrift Amarant en werd in 1974 lid van de Yang groep. Momenteel werkt hij aan een roman ‘Nooit Compleet’ die voor een groot deel over zijn leven, straattheater en de avonturen van Teater Exces gaat.

Straattheater[bewerken | brontekst bewerken]

In 1972 richtte hij het straat- en bewegingstheater Teater Exces op dat aanvankelijk mime, dans en bewegingsexpressie combineerde maar in de jaren tachtig evolueerde naar een straattheater met internationale uitstraling. Patrick Vandewalle is daardoor samen met zijn gezelschap de pionier van het straattheater in België. Hij legde zich meer en meer toe op het echte straattheater en schrijft daarvoor de meest uiteenlopende straatcreaties waarmee wordt opgetreden in België, Nederland, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Zweden, Hongarije, Spanje, Italië, Zwitserland en Thailand. Met de straatproducties ‘Living Dolls’ en ‘Hybride Verte’ reisde hij tussen 1989 en 2004 dertien keer naar Japan voor optredens in Nagasaki, Sasebo, Fukuoka, Oasaka, Kyoto, Miyazaki, Kagoshima en Tokio. In Japan haalden ze regelmatig het journaal.

Doorloopspektakels[bewerken | brontekst bewerken]

Teater Exces werd een gezelschap dat vanaf 1975 tot 2013 jaarlijks tijdens de Gentse Feesten gedurende 10 dagen met een grote productie uitpakte. Patrick Vandewalle is de auteur van o.a. het doorloopspektakel ‘Musée Madame Toes-Zoo (1981) waarbij geen wassen beelden maar een aantal levende beelden en starre figuren van een plastische pose overschakelen op een sjabloonmatig bewegingspatroon. Via een fragmentarische situering van 16 bekende Gentenaars werd het publiek geconfronteerd met het verleden en heden van de stad. De pers bejubelde de productie als een van de topattracties van de Gentse Feesten 1981, 1982 en 1983. In 1985 schreef hij ‘Mysterie van het Lam’ een doorloopspektakel over het gestolen paneel van het Lam Gods. In 1985 kreeg hij opdracht van het ICNDT om voor hun wereldcongres dat doorging in Amsterdam een bewegingscreatie te maken over het tot stand komen van het schilderij ‘De Staalmeesters’ van Rembrandt. Hij werkt daarvoor samen met radioloog Guido Van de Voorde die alle schilderijen van Rembrandt met röntgenstralen heeft doorgelicht. De röntgenbeelden van ‘De Staalmeesters’ waren een voedingsbodem om de denkwijze van Rembrandt en zijn creërende hand in een tableau vivant te kunnen bekijken. Vandewalle vergaderde daarvoor ook met de professoren van het Rembrandt Research Project in Amsterdam. Vandewalle schreef ‘The Phantoms of the Drapers’ Guild’, een bewegingsstuk van twintig minuten waarmee het wereldcongres werd geopend in de RAI in Amsterdam voor een publiek uit 64 landen en in aanwezigheid van Pieter van Vollenhoven. Zes acteurs speelden de staalmeesters en acteur Luk de Bruyker gaf vorm aan de denkende Rembrandt en scenograaf Remi Coune maakte de latex maskers die een perfect beeld gaven van de gezichten op het doek van Rembrandt. Rembrandt liet Vandewalle niet los en hij schreef een doorloopspektakel ‘Rembrandt… Oh Rembrandt’ dat het leven van Rembrandt aan de hand van tableaux vivants vertelde. De decors en latex maskers waren opnieuw van de hand van scenograaf Remi Coune. Voor de regie werkte Vandewalle samen met regisseur Frank Van Laecke. De productie speelde tijdens de Gentse Feesten 1991 en 1992. Enkele andere doorloopspektakels van Vandewalle zijn ‘Free de Mère’ over de pollutie van de zee (GF 2000 en 2001) en ‘Elga… Het Panopticum’ over bekende vrijzinnige Vlamingen waaronder Herman Brusselmans, Louis Paul Boon, Lucien Goethals, Pjeroo Roobjee, Paul Van Gysegem, Wim De Craene, Daniël Termont en Frank Van Laecke. Vandewalle maakte de productie in opdracht van het Vermeylenfonds. Intussen wordt hij gevraagd om de choreografie te maken van het toneelstuk Equus van Peter Shaffer in een regie van Frank Van Laecke voor het KNS-gezelschap in Antwerpen.

Kindermusical[bewerken | brontekst bewerken]

Van 2000 tot 2016 wordt hij in het stadsonderwijs aangesteld als artistiek adviseur van 38 Gentse basisscholen en waarvoor hij de musical ‘Strech… eEn nEw sProokje’ voor kinderen schrijft en regisseert.

Daarna gaat hij op pensioen en legt zich weer toe op het schrijven.