Gerard Visser

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gerardus Theodorus Maria (Gerard) Visser (Bovenkarspel, 14 februari 1950) is een Nederlands filosoof. Tussen 1980 en 1983 was hij als contractmedewerker verbonden aan de Interfacultaire Vakgroep voor Esthetica en Kultuurfilosofie (IVEK) van de Universiteit van Amsterdam, van 1985 tot 2015 doceerde hij cultuurfilosofie aan de Universiteit Leiden. Hij is medeoprichter en was van 2006 tot 2013 voorzitter van het Gezelschap voor Fenomenologische Wijsbegeerte.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Gerard Visser ontving zijn gymnasiumopleiding aan het kleinseminarie Hageveld te Heemstede. Vervolgens voltooide hij aan de Universiteit van Amsterdam de studies Politieke en sociale wetenschappen en Filosofie. Op 26 juni 1987 promoveerde hij op het proefschrift `Nietzsche en Heidegger. Een confrontatie’. Zijn promotor was prof.dr. O.D. Duintjer.[1][2][3]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1989 - Nietzsche en Heidegger. Een confrontatie
  • 1998 - De druk van de beleving. Filosofie en kunst in een domein van overgang en ondergang
  • 2008 - Gelatenheid, Gemoed en hart bij Meister Eckhart. Beschouwd in het licht van Aristoteles’ leer van het affectieve.
  • 2009 - Niets cadeau. Een filosofisch essay over de ziel
  • 2011 - Water dat zich laat oversteken. Verkenningen in het stroomgebied van beleving en gelatenheid
  • 2012 - In gesprek met Nietzsche
  • 2014 - Heideggers vraag naar de techniek. Een commentaar
  • 2015 - Oorsprong & vrijheid. En ik werd die ik was gebleven
  • 2018 - Gelatenheid in de kunst. Nijhoff, Braque, Kawabata
  • 2023 - Nietzsche en Heidegger. Een confrontatie (nieuwe editie)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]