De Turkse eenheden marcheerden tien dagen lang (van 31 augustus tot 9 september) over een afstand van 300 km terwijl ze de strijd aangingen met de Griekse troepen.[12] Het Turkse leger ontbrak gemotoriseerde voertuigen; de strijdkrachten bestonden uit infanterie en cavalerie-eenheden, en er werd logistieke ondersteuning verleend door een leveringssysteem gebaseerd op ossenkarren.[13] Binnen twee weken dreef het Turkse leger de Griekse troepen uit Anatolië.[14] Van 26 augustus tot en met 9 september achtervolgden de Turkse troepen de vluchtende Griekse troepen over een afstand van 400 km naar İzmir, welke later werd verlaten door de Griekse troepen. De Griekse bezetting van İzmir, die begon in mei 1919, eindigde op 9 september 1922 met de bevrijding van İzmir. Het Grote Offensief eindigde op 18 september 1922 met de bevrijding van Erdek en Biga. De onthutsende nederlaag veroorzaakte grote ontevredenheid binnen het Griekse leger en een algemeen verlies van moraal, die leidde tot onwil om te blijven vechten. Bovendien werden talloze Griekse divisies omsingeld en vernietigd als effectieve gevechtseenheden wat ervoor zorgden dat het Griekse leger zijn offensieve capaciteiten had verloren. Hierdoor waren zij niet in staat om op een gecontroleerde manier de terugtrekking te organiseren, wat leidde tot een groot aantal Griekse krijgsgevangenen.
Nadat Mustafa Kemal Atatürk opdracht gaf aan de Turkse landmacht, begon het grootste gedeelte van het Turkse leger zich te bewegen richting İzmir en een tweede groep strijdkrachten begon zich te bewegen van Eskişehir naar Bursa. Op 7 september had het Turkse leger Aydın, Germencik en Kuşadası onder controle. Op 16 september vertrokken de laatste Griekse troepen uit Çeşme, twee dagen later verliet het Griekse IIIe legerkorps uit Erdek. De Britse stafchef drukte zijn bewondering uit voor de Turkse militaire operatie.[15]
Kemal Niş, Reşat Söker, Türk İstiklâl Harbi, Batı Cephesi, Büyük Taarruz’da Takip Harekâtı (31 Ağustos – 18 Eylül 1922), Cilt 2, Kısım. 6, 3. Kitap, Genkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1969. (tr)
İsmet Görgülü, Büyük Taarruz: 70 nci Yıl Armağanı, Genelkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1992. (tr)
Celal Erikan, Komutan Atatürk, Cilt I-II, Üçüncü Basım, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, 2001, ISBN 975-458-288-2. (tr)
↑ abAssertion of unitary, independent national states in central and southeast europe (1821–1923), Bibliotheca historica romaniae Edition 62, Edited by Viorica Moisuc and Ion Calafeteanu, Section des sciences historiques de l'Académie de la République Populaire Roumaine., 1980, page 340 (footnote 94)
↑Ali Çimen, Göknur Göğebakan: Tarihi Değiştiren Savaşlar, 2. Edition, ISBN 9752634869, page 321. (tr)
↑Richard Ernest Dupuy, Trevor Nevitt Dupuy, HarperCollins (Firm): The Harper encyclopedia of military history: from 3500 BC to the present, HarperCollins, 1993, Issue 4, ISBN 0062700561, page 22.
↑Stephen Joseph Stillwell: Anglo-Turkish relations in the interwar era, Edwin Mellen Press, 2003, ISBN 0773467769, page 46. Gearchiveerd op 19 juli 2023.
↑Bruce Clark: Twice a Stranger: The Mass Expulsions That Forged Modern Greece And Turkey, Harvard University Press, 2006, ISBN 0674023684, page 22. Gearchiveerd op 19 juli 2023.
↑International Committee of Historical Sciences, 1980, page 227.
↑International Committee of Historical Sciences. Commission of comparative military history, Revue internationale d'histoire militaire (Editions 46–48), University of Michigan, 1980, page 227. Gearchiveerd op 19 juli 2023.
↑International Committee of Historical Sciences. 1980, page 227. Gearchiveerd op 19 juli 2023.
↑International Committee of Historical Sciences, 1980, page 227.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Turkse cavalerie tijdens een veldslag
Turkse infanterie in een loopgraaf
Fahrettin Altay en officieren van het Cavalerie V Legerkorps
Een Turkse dorp platgebrand door terugtrekkende Griekse troepen.
Terugtrekkende Griekse soldaten
Griekse krijgsgevangen officieren in Ankara
